Smile Again For Me [BOOK 2]

|23| Smile Again For Me

Zoe's POV

*one month later*

Δένω καλύτερα τα κορδόνια των παπουτσιών μου και παίρνοντας στο χέρι μου το κινητό στο χέρι μου, τρέχω και μπαίνω στο αυτοκίνητο.

Σε λίγη ώρα ξεκινάει ο αγώνας ποδοσφαίρου και εφόσον είμαι η κοπέλα του αρχηγού της ομάδας, δεν πρέπει να αργήσω.

"Καλημέρα νονά! Γεια σου αρκουδίνο μου!"

Χαιρετάω και μου χαμογελάνε, ενώ η Φοίβη ξεκινάει το αυτοκίνητο.

Στην διαδρομή συζητάω με την νονά μου για γυναικείες βλακείες και ο Ιωσήφ μας αγνοεί μιλώντας με την Εύη από μηνύματα.

Φτάνουμε έξω από το γήπεδο και η Φοίβη σταματάει το αυτοκίνητο μπροστά στην είσοδο.

"Πάρτε με τηλέφωνο και πείτε μου τι θα κάνετε μετά! Εντάξει;"

Μας λέει και της χαμογελάω, ενώ ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου για να βγω.

"Ρε μαμά, άσε το μαλλί μου πια! Αμάν! Δεν είμαι κανένα μωρό!"

Γκρινιάζει όσο η νονά μου προσπαθεί να του στρώσει το μαλλί κι εκείνη γελάει.

"Ναι, μωρέ, μιλάς εσύ που βλέπεις ακόμα Μπομπ Σφουγγαράκη!"

Απαντάει γελώντας και γελάω, ενώ στέκομαι δίπλα στην πόρτα του συνοδηγού, αφού έχω βγει από το αυτοκίνητο.

"Μωρέ μαμά!"

Φωνάζει ο Ιωσήφ ντροπιασμένος και στριφογυρίζει τα μάτια της.

"Σιγά καλέ μου, η Ζωή από τότε που γεννήθηκε την φάτσα σου βλέπει κάθε μέρα!"

Λέει και ο Ιωσήφ βγαίνει από το αυτοκίνητο δήθεν μουτρωμένος και προσβεβλημένος.

"Αν αργήσετε, να ξέρετε πως δεν θα σας κρατήσω παστίτσιο!"

Ο Ιωσήφ γυρνάει απότομα το κεφάλι του και σκύβει, ώστε να δει μέσα από το παράθυρο.

"Όχι, σε παρακαλώ, άφησε μου κομμάτι! Παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ!"

Η νονά μου φαίνεται να διασκεδάζει και ανάβει ξανά την μηχανή.

"Προχώρα γλύφτη! Προχώρα!"

Λέω και τον τραβάω από το χέρι για να μπούμε στο γήπεδο.