Smile Again For Me [BOOK 2]

|12| Smile Again For Me

Zoe's POV

[...]

Ο Νικόλας με τον Ιωσήφ και τον Διονύση μάς περίμεναν στο αυτοκίνητο και μπήκαμε μέσα κι εμείς.

Όμως, επειδή δεν χωράμε, εγώ κάθομαι πάνω στα πόδια του Ιωσήφ και τα κορίτσια δίπλα μας.

Όταν φτάνουμε στο club που είχαν κανονίσει να πάμε ΟΛΟΙ εν αγνοία μου, βγαίνουμε από το αυτοκίνητο και στρώνω το φόρεμά μου.

Ξεκινάω να περπατάω προς την είσοδο με τα παιδιά να με ακολουθούν και μπαίνω μέσα.

Ανοιγοκλείνω μερικές φορές τα μάτια μου για να συνηθίσω τον χαμηλό πολύχρωμο φωτισμό και παρατηρώ τον κόσμο τριγύρω.

Ας μην σχολιάσω πόσο βρωμάει εδώ μέσα καλύτερα... Λίγο ο ιδρώτας, λίγο ο καπνός, λίγο τα αρώματα, λίγο τα ποτά, μου έρχεται να κάνω εμετό.

Με το βλέμμα μου εντοπίζω την παρέα του Νικόλα και του το λέω, ενώ εκείνος τους χαιρετάει από μακριά.

Ο Αχιλλέας έχει το βλέμμα του κολλημένο πάνω μου και ρίχνω το βλέμμα μου στο πάτωμα από την αμηχανία.

Νιώθω ένα χέρι να τυλίγεται στην μέση μου και γυρνάω να κοιτάξω με ένα βλέμμα γεμάτο απορία τον Διονύση.

"Πολύ ζηλιάρης ο δικός σου!"

Λέει και σμίγω τα φρύδια μου από απορία.

"Ήσουν ανέκαθεν αργόστροφη, αλλά τώρα έχεις χειροτερέψει βρε παιδάκι μου!"

Λέει και στριφογυρίζω τα μάτια μου, ενώ μετά από κάμποση ώρα συνεννόησης που στεκόμασταν στην πόρτα, αρχίσαμε να περπατάμε.

Προχωράμε προς το μέρος του μπάρμαν και τα αγόρια μάς παραγγέλνουν ποτά.

Μόλις έρχονται τα ποτά μας, πίνω μια γουλιά και συνεχίζω να σκανάρω τον χώρο.

"Σήκω, πάμε να χορέψουμε!"

Λέει ο Διονύσης τραβώντας με από το χέρι και αφήνω το ποτήρι μου στον πάγκο, ακολουθώντας τον.

Βάζω τα χέρια μου στους ώμους του και εκείνος στην μέση μου, ενώ κινούμαστε στον ρυθμό της μουσικής.

"Τώρα, για πες μου τι τρέχει με τον τύπο από την παρέα του Νικόλα!"

Λέει με ένα πονηρό χαμόγελο και γελάω.

"Τίποτα με τον τρόπο που εννοείς εσύ. Έχει μπει τιμωρία και με βοηθάει στην βιβλιοθήκη! Αυτό είναι όλο..."