Smile Again For Me [BOOK 2]

|31| Smile Again For Me

Κatherine's POV

Ένας γιατρός βγαίνει από το χειρουργείο και σηκωνόμαστε όλοι από τις θέσεις μας για να ακούσουμε τι έχει να μας πει.

"Οι γονείς της ασθενούς;"

Ρωτάει κοιτώντας εμένα και τον Ορφέα και εγώ γνέφω καταφατικά με αγωνία.

"Καταφέραμε να σταματήσουμε την αιμορραγία, αλλά το κορίτσι έχει χάσει πολύ αίμα και αν συνεχιστεί το χειρουργείο, το ποσοστό να μην επιβιώσει ανεβαίνει στο 52%. Χρειάζεται επειγόντως αίμα. Έχει την σπανιότερη ομάδα αίματος και είναι δύσκολο να βρούμε την ποσότητα που χρειάζεται. Ποιος άλλος από την οικογένεια έχει ομάδα αίματος ΑΒ αρνητικό;"

Λέει και ξεφυσάω, ενώ περνάω τα δάχτυλά μου μέσα από τα μαλλιά μου.

"Εγώ έχω, αλλά δεν μπορώ να της δώσω αίμα. Εδώ και τρεις εβδομάδες παίρνω ηρεμιστικά χάπια για να κοιμάμαι το βράδυ με συνταγή γιατρού."

Απαντάω και ο Ορφέας αφήνει ένα φιλί στο μέτωπό μου, χαϊδεύοντας τον ώμο μου.

"Μέσα στις επόμενες 24 ώρες θα πρέπει να έχει βρεθεί δότης, ώστε να συνεχιστεί το χειρουργείο."

Γυρνάει από την άλλη και φεύγει, ενώ εγώ επεξεργάζομαι τον Αχιλλέα, που κάθεται ξανά κάτω.

"Ποιον άλλον ξέρουμε που έχει ΑΒ αρνητικό;"

Αναρωτιέται ο Ορφέας και δαγκώνω το κάτω χείλος μου σκεπτόμενη.

"Ο Άγγελος;"

Κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά και παρατηρώ την Φοίβη, που με κοιτάζει έντονα.

Σχηματίζω διακριτικά με τα χείλη μου την λέξη όχι κι εκείνη με κοιτάζει, όπως η κυρά Ντίνα όταν πατούσα τα σφουγγαρισμένα.

"Κατερίνα."

Γρυλίζει κι εγώ την αγριοκοιτάζω, ενώ την πλησιάζω και την τραβάω λίγο πιο πέρα.

"Σταμάτα να πετάς σπόντες. Θα βρούμε άλλη λύση. Δεν τον παίρνω τηλέφωνο."

Της λέω σιγανά και εκείνη ξεφυσάει ενοχλημένα.

"Κατερίνα, μιλάμε για την Ζωή. Κινδυνεύει."

Με πιέζει και κάνω ένα βήμα πίσω, ενώ την κοιτάζω εκνευρισμένη.

"Το ξέρω, Φοίβη, η Ζωή είναι κόρη μου και κανείς δεν την αγαπά περισσότερο από εμένα. Αλλά αυτόν δεν τον παίρνω τηλέφωνο."

Της απαντάω απόλυτα και πηγαίνω ξανά κοντά στον Ορφέα, που πηγαίνει πάνω κάτω.

"Ηρέμησε, αγάπη μου, θα βρούμε λύση."