Gitsen De... || Emma&Norman

🌸16🌸

*Norman ve Ray balkonda*

Evin balkonu üzün süredir görüşmeyen iki kardeşe Tokyo'nun seyredilebilecek en muazzam manzaralarından birini sunuyordu.

''Emma neden gelmedi?''

Ray aslında Norman'dan böyle bir soru sormasını beklemiyor değildi. Söylemek istediği her bir şeyi tek tek içine gömdü ve tek bir cümleye sığdırmakla yetindi

''Seni görmek istemiyormuş''

Norman içini çekerek balkon demirlerinden tutundu

''Biliyordum aslında''

''O zaman daha ne diye soruyorsun?''

Avucunun içini aynada kendine bakmaktan utandığı yüzüne kapattı Norman

''Belli ki, sen hayatını çoktan çizmişsin. Yeni bir evin var,altında araban,her ay yüksek gelir aldığın bir işin,hayatındaki boşluğu doldurmana yarayacak bir sevgilin bile varken, Emma neden aklına gelsin ki senin? Biz? Önceden kim olduğun? Neden gelsin söyler misin?''

Norman son defa hatırlattı Ray'e

''Ray bunu kaç kez anlattım sana. Hala neden beni yaralamak için uğraşıyorsun anlamıyorum''

''Yaralandığın şimdi mi aklına geldi Norman? Düşüp de kalktığın ve kalktığın için bugünlere geldiğin. Bambaşka birisi olarak?''

Norman hissettiği her şey için sustukça Ray sanki kendisine konuşma hakkı doğuyor gibi hissederek daha da üzerine gidiyordu

''Hatırlamak, unutmaktan zordur Norman. Bir kez hatırlarsan, bir daha unutamazsın''

''Ben sizi ve Emma'yı hiç unutmadım zaten Ray. Emma'ya yazmış olduğum mektubu ona vermedin mi?''

''Hayır''

''Niye vermiyorsun?''

''Versem ne fark eder Norman? Emma'nın sana olan sitemi almış başını gitmiş. Yarasını kaşıyarak nereye varmayı düşünüyorsun?''

''Neden her şeyi geride bıraktığımı anlayacaktı o zaman''

''Yine de geçecek mi sana olan kırgınlığı peki? Hiçbir şey olmamış gibi mi davranacak? Onu yaşatmak için yaptığını bilse de...''

Ray mektubu okuduğunu tek bir cümlede ağzından kaçırmıştı.

''Bir dakika! Ne dedin sen?'' dedi Norman orada dur dercesine bakarak

''Ya duydun işte!!''

''Bir saniye! Sen yoksa mektubu mu okudun?''

Norman o an bütün kapıları kapatmıştı. Ray'in itiraf etmekten başka şansı yoktu

''Evet okudum. Senin de neden ölmüş gibi davrandığını ve bunca zaman karşımıza çıkmadığını anlamak için''

Öfkeyle elini alnına vurdu Norman

''Ulan ne sabırsız çıktın sende! Hem vermiyorsun hem de kendin okuyorsun.''

''Ne yapsaydım ya? Emma'nın göz göre göre yıkılışını mı izleseydim? Zaten aniden karşısına çıkarak en kötü darbeyi vurmadın mı? Hepimize?''

''OF RAY OFF! Ne olacak şimdi? Sen bunu bile bile Emma'nın yüzüne nasıl bakacaksın?''

Ray dayanamayıp Norman'ın yakasından tuttu