Gitsen De... || Emma&Norman

🌸21🌸

Ray ya da Norman'dan birine karar vermedikçe bana daha fazla işkence çektiriyordu. O sırada da videoya alıp Norman'a atıyordu.

Canım yanmıyordu artık. Onca şeyden sonra işkencenin canımı acıtabileceğini mi zannediyordu.

Aklımdan,kalbimden,dilimden düşmeyen tek ismi hala sayıklıyordum.

"Norman...Norman..."

Jougo yerdeyken tekmeledi beni

"Kes lan artık! Norman da Norman!"

Onu duymazdan gelerek devam ettim ismini söylemeye.

"Anlaşılan seçimini yapmışsın. Arayıp da söylemeli miyim Norman'ı seçtiğini?"

"Yoo. Hayır dur!"

"O halde benden günah gitti." Deyip cebinden bir bozuk para çıkardı

"Yazı gelirse Norman, tura gelirse Ray"

"Bekle!"

"Söyle lan ne söyleyeceksen!"

"Tamam. Kime gideceğimizi biliyorum."

"Geveleme de söyle!"

"Norman."

"Tahmin etmeliydim o züppeyi seçeceğini. Neyse, yazık oldu Ray'e" deyip aramak için ayağa kalktı

"Neden Norman'ı seçtiğimi bilmiyorsun!"

"Neden olacak? Sevdiğin adam için seni seveni feda ediyorsun. Gerçi ikisi de senin uğrunda ölmeye hazır" derken dudaklarına hain ve acımasız bir gülümseme yayıldı

"Hayır! Norman'a gitsek, Norman bir şey yapamaz. Norman zayıftır. Ama Ray, ama Ray seni gebertir! Daha önce belanı vermişti yine verir!"

"Ay çok korktum. Zaten size söyledim. Bu karşınıza son çıkışım olmayacak dedim! Ve sonra kendime bir yemin ettim. O yemin de neydi biliyor musun? Karşınıza son çıkışımı unutamayacaktınız!"

"Sen ne adi ne şerefsiz bir varlıksın! RUH HASTASI MANYAK!" dedim boşta olan kolumla saldırmaya çalışırken

"Debelenme! Seçim yapmasan şimdiye nalları dikmiştin. Al şunu" deyip önüme bir bez attı

"Bastır yarana gebereceksin"

Serbest olan elimle kanayan yaralarıma bastırdım bezi. Hala canım yanıyordu. İçim daha çok. Ray ölemezdi. Birbirimize ölmeyeceğimize dair söz vermiştik daha 12 yaşında birer çocukken.

Ray'e güveniyordum

Ama... yine de... beni affet Ray

Özür dilerim. Tüm kalbimle

*Ölüme Giderken*

Jougo Emma'ya işkence yaparken videoya çekmiş ve çeker çekmez de Norman'a yollamıştı. Emma'nın çığlıkları iki delikanlının her zerresini parçalara ayırmıştı. Ray olduğu yerde delirirken Norman'ın niçin bu kadar sakin kalabildiğini anlamıyordu.

Öfkesinden kudurmuş gibi sağa solu yumruklayıp tekmeliyordu.

''OFF! Norman ben dayanamayacağım. Yürü polise gidiyoruz!''

''Sakat bir şey yapmayacaklarını nereden biliyorsun Ray?''

''Ulan ellerindeki Emma! Hiç mi umrunda değil!''