Ayılıyordum. Etrafımdaki her şey dönüyordu. Nerede olduğumu bilmediğim bir yerdeydim. Karşımda biri oturuyordu. Kim olduğunu seçemedim birisi.
"Emma? Emma uyan..." dedi omzumdan silkeleyerek
''Huh? Neler oluyor? Neredeyim?''
Uyuşturucunun etkisinde gibiydim. Her yer dönüyordu. Görüş açımın bulanıklığı azalmaya başladığımda beni kaçıran kişinin yüzünü seçebildim.
Beklediğim kişiydi aslında. Jougo. Bana olan saplantısı işi bu aşamaya kadar getirmişti demek.
''Jougo! Sen?''
Hareket etmek isterken bileğimin kelepçeyle duvardaki kancaya bağlı olduğunu gördüm.
''Naptın sen? Çöz beni!'' dedim öfkeyle
''Henüz değil'' diyerek itici bir şekilde yanağımı sıktı.
Dokunuşundan tiksindiğimi belirtircesine yüzümü seyirdim.
''Oyun yeni başlıyor Emma'cık''
''Ne yapmayı planlıyorsun?''
''Görürsün'' diyerek imalı bir bakış attıktan sonra baş düşmanım olacağını hissettiğim birini çağırdı
''Arisa!''
Arisa'nın başından beri benden haz etmediğini biliyordum ancak bu kadarı da fazlaydı
Yavaşça çıktı gizlendiği yerden. Adımlarını üzerime sürdü. Yanıma çömeldi
''Merhaba Emma. Yeniden karşılaşmak ne kadar güzel''
''Ne istiyorsun?'' diye çektim kendimi çekebildiğim kadar geri
''BENDEN ALDIĞIN HAYATIMI!'' diye adeta kükredi suratıma
''Ben sana ne yaptım!''
''Norman'ın aklından çıkmayı beceremiyorsun, o halde ben çıkaracağım'' dedi ayağa kalkarak
''Siz ikiniz! Bizimle alıp veremediğiniz neydi? Bıkmadınız mı üzerimize gelmekten?''
''Sana sahip olmam güçleşti iyice Emma. Güzellikten anladığın yoktu senin, ben de bu yola başvurmak zorunda kaldım''
''Tecavüz mü edeceksin?'' dedim titrek sesimle
''Hayır. Sana değil. Norman'ın hayatına'' dediği gibi üzerime adeta uçtu ve keskin cam parçasını bacağıma sapladı.
Camın verdiği acı tüm sinir hücrelerimi alt üst etmişti. İçimden gelen acı dudaklarımdan çığlık olarak çıktı. Feryadım duvarlara sertçe çarptı. Acımdan ağlıyordum.
Bacağımda oluşan derin kesikten kan sızmaya başladı.
''ADİ HERİF!'' diye haykırdım gözlerimden süzülen birkaç damla yaşın eşliğinde
''Sana bir seçim hakkı sunacağız Emma. Norman ya da Ray'den bir tanesini seçeceksin. Yaşaman için birinin ölmesi gerekiyor.''
''Yo! Olmaz! Yapamam''
''Eminim ikisi de senin için hayatlarını feda etmeye hazır olacaklar. Senin gibi bir sürtük böyle bir değeri neden hak etsin ki?'' dedi Arisa gözlerini intikam hırsı bürümüş bir şekilde
''Yılanın asıl başı sensin! Norman'la aranı bozacak ne yaptım?''
''Sen onda bıraktığın etkiyi bilmediğinden konuşmaya zerre hakkın yok aşüfte! Zaten zıbaracaksın daha hala Norman diyorsun!''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gitsen De... || Emma&Norman
FanficSesini bir daha duyamamaktan korktum. O yüzden seni yarı yolda bıraktım. Ne olur beni affet. Oysa ben hep seni sevdim. Her ne kadar yanımda olmasan da. Sen Ray'e benim emanetimdin Emma. Sadece güvende olmanı istedim. Mutlu ol istedim. Hepsi bu.