GİZLİ NUMARA

#18

Yukarıdaki kişi Yiğit Efe (onu sakalsız olarak düşünün siz)

Beni öldürmez bence , bir şey yapacağını sanmıyorum. Tabi ki de şaka yapıyorum bu beni kesin ÖLDÜRÜRDÜ!

Yiğit Efe ile konuştuktan sonra hiç bir şey olamamış gibi müzik dersine girdim. Eğer kafama takarsam ve bunu belli edersem hiç iyi olmazdı.

Zil çalınca herkes sınıfa girdi tabi sınıfın hepsi değil bazıları görsel dersi işliyordu.
Ben bağlamamın akordunu yaparken hoca geldi. Hoca ile iyi anlaşıyordum. Hoca sınıf yoklamasını aldıktan sonra bir iki şey anlattı ve diğerlerinin müzik aletlerini düzeltmeye başladı . Bende o ara son teli yapmaya çalışıyordum ki tel kırıldı. Sınıftakiler çığlık atarken ben üzülüyordum. Çünkü bu zamana kadar tellerim kırılmamaştı. Hoca yanıma gelip;

"Kızım iyi misin bir şeyin varmı?" Diye sordu. Evet hocam başımda büyük bir bela var.

"Yok hocam iyiyim." Dedim ve bağlamı kılıfına geri koydum.

Hoca bana çarşıda müzik dükkanı vardır oradan tel al ben onarırım dedi.

İlk işim çarşıdan tel almaktı ama tek başıma gidemezdim.

En iyisi Arzu yada Yiğit ile gitmekti.

Çıkış zili çalınca Arzunun yanına gittim ve çarşıya gidip gitmeyeceğini sordum ama işi olduğu için gelemeyecekdi. Ben de Yiğit ile giderim diye düşünüyordum ki yanıma Melih geldi .

"İstersen beraber gidelim olur mu?"
'Olmaz istemiyorum' demek isterdim ama...

"Yok ben Yiğit ile giderim sağ ol." Dedim inşallah Yiğit okuldadır.

"Yiğit şimdi okuldan çıktı. Yani tek seçenek ben kaldım." Dedi.
Kuzen bu bana yapılır mı ?

"Ben başka zaman giderim gerek yok." dedim ve bende okuldan çıktım.

Şuan tek isteğim eve tek parça gidebilmek.
Neredeyse 25 dakikadan beri yürüyorum ve eve varmama 2 sokak kalmıştı.

Bence yapabilirim eve tek parça gidebilirim. 

Biraz daha yürüdükten sonra eve gelebilmiştim. Hemen kendimi odama attım ve uyumak için çabalıyordum ki kapı açılana kadar. Kafamı kaldırıp baktığımda gelen kişi abimdi.

"Abim nasılsın?" Allah Allah abim bana nasıl olduğumu sormazdı ki?"

"İyiyim abi sen nasılsın?"

"İyiyim abim de..şey..." dedi abim. Ne geveliyordu bu .

"Noldu abi  ne var?" Dedim şüpheli bir şekilde.

"Abim lafı uzatmayacağım, Kemal geri gelmiş. Ve senin okulunu değiştiriyoruz, ohh be rahatladım resmen ."  NEEEEE! BEN HAYATTA OKULUMU DEĞİŞTİRMEM LAN!!

"Abi ben hayatta okulumu değiştirmem . O Kemal bozuntusu da umrumda değil." Diye bağırmaya başladım.

"Abim yapma bak. Senin için."

"Ben sizden benim için bir şey yapın demedim. Beni okulumdan almayın yeter." Ağlamaya başlamıştım .
Çünkü ben o okulda bir sürü anı biriktirdim ve şimdi de o anıları yakmak istiyorlar .

"Abim zorluk çıkarma, haftaya yeni okuluna başlarsın." Haftaya mı?

"Haftaya mı? Neden o kadar erken ? Hem ben okulumdan memnunum. Yapmayın nolur." Ne kadar da yalvarsam yakarsam da işe yaramıyacağı  belliydi .

Abim odadan çıkınca sinirden bütün odayı dağıttım. Kitapları yere attım, kıyafetleri her yere fırlattım, Yatağımı bozdum .

O şerefsiz Kemal yüzünden bütün hayatım mahvoldu. O beni öldürürse ben de onu geceleri uyutmayacağım.