Η Άννα είναι μια 17 κοπέλα με ένα κρυμμένο μυστικό....
Ο Αλέξανδρος είναι ένα αγόρι 18 χρονών με σκοτεινό παρελθόν.....
Η ζωή της είναι ήσυχη και όχι πολύπλοκη.....
Η ζωή του είναι ταραχώδεις και μυστήρια....
Τι θέλει από την ζωή της?....
Τι θέλει α...
Στο κεφάλαιο 22 είδαμε τι πραγματικά συνέβη στην Άννα την ημέρα του ατυχήματος ( Ήταν ένα αναδρομικό κεφάλαιο για να σας βοηθήσει να καταλάβετε την πλοκή και τα συναισθήματα). 😉😊Τώρα πάμε στην συνέχεια του κεφαλαίου 21. ❤️
Άννας POV
Ανεβαίνω στο δωμάτιο μου και παίρνω μία βαθιά ανάσα. Τι ήταν μόλις τώρα αυτό? Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιώ. Κάποιος ξέρει! Ποιος όμως? Ποιος γνωρίζει για εκείνη την απαίσια νύχτα? Μόνο ο Κώστας ο οποίος ήταν σοβαρά τραυματισμένος και δεν μου είχαν επιτρέψει να τον δω. Γαμωτο ! Αν είναι αυτός ? Τότε την έβαψα. Θα με απειλεί τώρα. Η πόρτα χτυπάει. Ο Άλεξ! Του είχα πει πως θα πήγαινα σε εκείνον. - Άννα?, ρωτάει ανοίγοντας την πόρτα. - ναι?,ρωτάω με ένα ,κάπως χαμένο βλέμμα. Με κοιτάζει ανήσυχος και πιάνει με τα χέρια του το πρόσωπο μου. - Μωρό μου? Εσύ έχεις χλωμιασει. Είσαι καλά?,με ρωτάει. Δεν μπορώ να του πω την αλήθεια. - Ναι ,ναι ! Όλα είναι τέλεια.,λέω και εκείνος σηκώνει το φρύδι του ως ένδειξη ότι δεν με πιστεύει. - Τσακώθηκα με την μαμά! Αυτό έγινε.,λέω. Με αγκαλιάζει! - Άννα είμαι εγώ εδώ για εσένα! Μην στεναχωριέσαι. Θέλω να μου τα λες όλα! Μαζί θα λύσουμε τα προβλήματα μας.,μου λέει και με φιλάει στο κεφάλι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- Είσαι γλυκός όταν το θες! Το ξέρεις?,του λέω κοιτάζοντας τον. - Δεν το νομίζω! Μόνο μαζί σου είμαι έτσι! ,μου λέει και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Του χαμογελάω! - Αυτό είναι ακόμα πιο γλυκό!,του λέω. - Θα φύγω και θα χτυπήσω τις πόρτες ,αν με ξαναπείς γλυκό!,μου λέει και ξεκαρδιζομαι. - Ένταξη, ένταξη ! Κέρδισες. ,λέω και σηκώνω τα χέρια ψηλά για αστείο. - Πάμε τώρα στο δωμάτιο μου?,με ρωτάει και του γνέφω. - μισό να πάρω τα ρούχα μου!,του λέω. Με τραβάει από το χέρι και βγαίνουμε έξω. - Μα πρέπει να ...... - Όχι θα σου δώσω τα δικά μου.,μου λέει κοιταζοντας μπροστά. Αχ! Τον λατρεύω. Σταματάει και με κοιτάζει. - Λοιπόν?,με ρωτάει. - Σε αγαπάω!,του λέω και μου γελάει πονηρά! - Θα το εκλαβω ως ναι!,μου λέει και κλειδώνω την πόρτα του δωματίου μου λίγο πριν μπούμε στο δωμάτιο του Άλεξ.
