chapter 18

8 0 0
                                    

Fianna POV

"Fianna are you ok? Nasaktan kaba? May galos kaba? Sabihin para madala kita sa hospital"

Nandito kami sa gilid ng kalsada kung san niya ako hinila nung muntikan na akung mabangga ng truck

. At heto wala siyang ibang ginawa kundi dada ng dada.Pinagtitinginan narin kami sa ginagawa niya

"FIANNA SUMAGOT KA NAMAN!!"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko na hindi siya batukan. Kainis masisira na ata ang ear drums ko sa ginawa niya. Kitang ang lapit lang niya sakin sisigaw pa

"SA TINGIN MO MAKAKASAGOT AKO SAYO KUNG WALA PRENO ANG BIBIG MO"

Napa kamot na lang siya ng ulo at nag piece sign senyales na humihingi ng tawad

"Ba't ka nga pala nandito?"

Akala ko ba nandon siya sa bahay. Sinabi nang wag niya ko sundan eh!!

"Naisipan kung maggrocery"

"Nasan naman ang grocery mo?"tanong ko at tinignan ang kamay nito

"A-ah!! wala pa..Naisip ko na wag na muna baka mayroon pa dun sa ref hindi ko lang n-nakita"sabay iwas nmito ng tingin.

"Liar"sabi ko at naglakad na. Sumunod naman siya sakin at sumabay

Habang naglalakad naisip ko kung buhay ba talaga siya o namamalikmata lang ako. Pero kung buhay nga siya bakit hindi siya nagpakita samin...sakin. Alam niya kaya ang nagyrari sakin? Alam niya naba lahat? o kilala pa kaya niya ako?

Napailing na lang ako sa mga naiisip ko

"Nasan ang kotse mo?"out of nowhere na tanong ni Bryle

"Iniwan ko sa restaurant"

This past few days kapag kasama ko sila minsan nagtataray ako o di kaya pilosopo. Aminin ko man sa sarili ko ay malaki ang pinagbago ko simula nung makilala ko sila. Marami silang ginawa sakin. Pinasaya ako at sila ang naging panyo sa nakaraan. Should i say thank you to them

Nag-guilty din ako sa sinabi ko sa kanila . Pumikit ako at huminga ng malalim.

"Sorry/Sorry"

Huminto siya sa paglalakad at humarap sakin

"S-sorry kung masyado maaga. S-sorry kung hindi namin sinabi sayo. Natatakot lang kami baka hindi ka pumayag. Malalagot kami sa papa mo"

Automatic na napaangat ang mata ko sa mata niya.Naramdaman ko panginginig ng mga tuhod ko.

"M-May papa ako?"

Biglang lumaki ang ngiti ko ng makita ko siyang tumango. I'm happy to know that i have a father. I-I thought i'm alone but i was wrong

"H-how?"pano nila nakita ang papa ko?

"N-nung nalaman namin na wala kang m-matitirahan at wala kang magulang. N-napagisipan namin na hanapin ang tunay mung magulang"dahil sa sinabi niya ay hindi ko napigilan yakapin siya. Kung marami silang nagawa sakin pwes ang pinakamasaya na natanggap ko ay ang balitang buhay pa ang papa ko.

Humiwalay ako sa yakap niya ng may maalala ako.

Kung may papa ako ibig sabihin...

"Where's my mom?"

"Y-your M-mom?"

"Yes my mom? Nandun din ba siya? Namiss niya ba ako?"

Ngunit na pawi ang ngiti ko ng makita ko itong yumuko . I have a bad feeling of this.

My Revenge Sweetest💞Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon