Kabanata 12
I adjusted my sight the moment I opened my eyes, it was kinda blurry. Halo ang kulay na nakikita ko kaya muli akong pumikit at humugot ng hininga.
"Ma'am? Ayos na po kayo?" I heard a voice. Marahang nagmulat ako at nag-adjust ang paningin, I saw a nurse just beside me, binabantayan ako.
"W-Where am I?" Inilibot ko ang paningin ko.
"Nasa ospital po kayo," Aniya. I nodded, napagtantong nasa isang kwarto ako roon. My head was aching, napapikit ako at humugot ng hininga.
I still can't forget the years I spent in the hospital. In this place, still, it was a nightnare to me.
"You were found unconcious just outside the premises, Ma'am."
"S-Sino? Sinong nakakita?"
"Si Sir po," Aniya at inilibot ang tingin. "Ay, Ma'am, lumabas po saglit para pumunta sa Chapel. Kanina pa po 'yun si Sir dito, s'ya po ang nakakita sa inyo."
"S-Sir? Who is that?"
"Mr. Alcantara po? Boyfriend n'yo daw po?" Aniya.
I sighed, sinuklay ko ang buhok ko gamit ang daliri at kinagat ang labi ko.
"Kanina pa po kasi aligaga si Sir, Ma'am. Nung dinala kayo rito sa loob, putlang-putla."
"If...makikita mo s'ya sa labas, pasabi namang pumasok muna s'ya." Pakisuyo ko.
"Sige po," Tango n'ya. "Kumusta po, Ma'am? Stress po kasi kayo kaya nawalan ng malay."
"I-I'm good." Tipid akong ngumiti. "Thanks."
Nang umalis s'ya ay napahugot ako ng hininga at sinapo ang ulo ko. It was aching non-stop, bawat pagpikit ko ay may ala-alang lumilitaw sa utak ko.
My angel...I lost my son.
"R-Reev," Napaangat ako ng tingin at naabutan ang mukhang pagod na si Caspian at mabilis na tumakbo sa pwesto ko.
He sat on my bed, nagitla ako nang sapuin n'ya ang pisngi ko. Worried was coated all over his deep, green eyes.
"Babe...Ayos ka lang? How are you feeling?"
"Y-Yes," I murmured. "I just..."
"I was worried, damn... I've been searching for you all over! I didn't know where you are, kapag dating ko sa hotel at wala ka, I was panicking!" Hinanap n'ya ang mata ko.
"P-Paano mo nalamang nandito ako?" I whispered quietly.
"I searched for you, I was driving around, trying to find you and then I saw you on the ground." Nakita kong nanubig ang mata n'ya. "I was fucking scared, Reev. Natatakot ako...natakot ako."
"C-Cas," Nanghina ang boses ko.
Pumikit s'ya at suminghap.
"I thought...don't do it again, Reev. I was fucking worried!" Suminghap s'ya at tahimik na lumuha.
My heart melted, kita ko ang pagtulo ng luha sa mata n'ya habang mahigpit na hawak ang kamay ko. He was kissing my fingertips, tumutulo pa ang luha sa daliri ko kaya nanlambot ako at marahan s'yang niyakap.
"C-Cas,"
"D-Don't scare me like that again!" Bigong bulong n'ya. "Please...don't."
Marahang hinapit n'ya ako palapit sa kanya. Napatungo sa balikat ko at tahimik na lumuha. I heard his soft sobs on my shoulder, tumulo naman ang luha ko sa naririnig.
My heart's aching, for the lost of my child and hearing his cries.
"C-Cas...can you help me?" Nabasag ang boses ko sa sinabi. He slowly pulled away, pinupunasan ang luha sa pisngi n'ya hinahanap ang mga mata ko.
BINABASA MO ANG
Promise To A Stardust
General FictionLost Island Series #2: "Why do you keep on running after the moon when the stars are staying and waiting for you to see its light?" Broken promises, faded memories and dreams turned to dust. That's how you summarized Polaris Reeva Reyes' life. She...