Thousand Cranes

Thousand Cranes: Part 6

(ZG)

"ဒီကေန ျမိဳ႔ကို ေက်ာင္းေန႔တုိင္း သြားမတက္ႏုိင္္တဲ့ ကေလးေတြရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းက သူတုိ႔ စာသင္ေက်ာင္းပဲေပါ့။"

တီရွပ္ပြပြ ေဘာင္းဘီတုိ ပံုမက် ပန္းမက်၀တ္ထားသည့္ ေက်ာင္းဆရာ တစ္ျဖစ္လဲ တရားေဟာဆရာေလးက သေဘာၤေဆးအျဖဴေတြကို ပံုးအၾကီးကေန အေသးခြဲထည့္ရင္း ရွင္းျပေနသည္။ အရင္ကတည္းက ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းေလးက ရွိေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးေဟာင္းႏြမ္းေနလုိ႔ သူနဲ႔ Mino အသစ္ျပန္ေဆာက္တာတဲ့။

တရားေဟာဆရာေလး ကမ္းေပးတဲ့ သေဘာၤေဆးပံုးေလးနဲ႔ စုတ္တံယူျပီး အျပင္ဘက္မွာ ေဆးလိပ္ခဲရင္း ေဆးသုတ္ေနတဲ့ Mino ေဘးက နံရံအလြတ္ကို ေဆးသုတ္လိုက္သည္။ ေဆးသုတ္တာ ၅မိနစ္ေတာင္မၾကာ Mino က သူေဆးသုတ္လက္စကို ရပ္ျပီး Jennie ကို ခါးေထာက္ၾကည့္သည္။

"မင္း ပန္းခ်ီဆြဲတယ္ ထင္ေနလား။"

"ဟင္"

ေဆးသုတ္စုတ္တံ အျပားကို လက္ညိဳးနဲ႔ လက္မၾကားညွပ္ကိုင္ထားျပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္ရုပ္နဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ သူမနားကို ေရာက္လာျပီး လက္ထဲက စုတ္တံကို ဆြဲယူျပီး လက္ထဲကို ေသခ်ာထည့္ေပးျပီး က်စ္က်စ္ဆုပ္ခိုင္းသည္။ ျပီးေတာ့ ဒီလုိသုတ္ဆိုျပီး Jennie လက္ကို အုပ္မိုးကိုင္ေပးျပီး အစမ္း သုတ္ျပတဲ့အခါ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို Jennie ကိုယ္လံုးေလးက ေရာက္လုေရာက္ခင္။

ဒီအေငြ႔အသက္ပဲ။

သူမ ေတာင့္တေနတဲ့ အေငြ႔အသက္။ သူမေတာင့္တခဲ့တဲဲ့ သူ႔ရင္ခြင္ရဲ႔ေႏြးေထြးမႈ။ တစြန္းတစကို ျပန္ရတဲ့အခါ ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာျပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာသည္။ သူ႔ဆီက ဒီအေငြ႔အသက္ေလးကို ျပန္္ရဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အပင္ပန္းခံခဲ့ရသလဲ။ ဒါေတြအားလံုးဟာ Jennie လက္ကို သူ႔လက္ဖ၀ါးၾကမ္းၾကမ္းေတြနဲ႔ အုပ္ကိုင္လုိက္ခ်ိန္မွာ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် တန္ပါတယ္လုိ႔ ခံစားရေစသည္။

"ရျပီ....... အဲ့ဒီအတုိင္းသုတ္"

သူက ေျပာရင္း Jennie လက္ကိုလႊတ္ျပီး သူအရင္သုတ္လက္စ ေဆးကို ဆက္သုတ္သည္။ သူျပန္လွည့္မၾကည့္တာေတာင္ ခပ္ေကာင္းေကာင္း။ သူသာ ၾကည့္လိုက္ရင္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး နီရဲျပီး တုန္ေနသည့္ Jennie ကို သတိထားမိသြားႏုိင္သည္။