Karanlık Çiçek

11-Dövüş

Medya :Azra

Saçımı düzleştirdim. Makyajımı da yapıp üstümü giyindim. Siyah dizleri yırtık jean için beyaz kısa tişört ve siyah denim ceket giydim.Tüm işlerimi halledip arabama bindim.
Okula vardım. Sınıfa girdip yerime oturdum. Barın yoktu. O sırada baya havalı bi biçimde sınıfa girdi. Kızlar agzının suyu aka aka bakıyordu. Sinir olmuştum. Sonuçta bi erkeğe böyle bakamazlardı. Barının gözlerimi beni buldu. Gözlerimiz buluştu. O sırada telefonum çaldı. Telefonuma baktım gizli numaraydı kapattım. Ergenlerin saçmalamalarını dinleyemezdim Barın yanıma geldi. Elini anlıma koydu sonra bişey demeden sırasına oturdu. O sırada yine telefonum çaldı. Bu sefer açtım.
-Alo dedi.
-Naber lan orospu dedi. Aha siktim belanı.
-Kimsin lan sen amına koduğumun veledi.
-Sakın ol şampiyon dedi.
-Bak seni bulur sikerim kaşınma lan piç dedim.
-Hele hele  bul bebeyim sorun yok dedi.
-Bulunca sikerim ama belanı dedim. Tam bişey daha dicekken Barın telefonu elimden alıp
-Lan soyunu sopunu siktiğim bidaha bu numarayı ararsan anam avradım olsun ki siker siker çogaltırım seni amk veledi dedi. Şaşırdım..niye karışmıştı ki. Onun gibi umursamaz biri.
-Ararsa söyle dedi. O sırada hoca geldi.

Zil çalmıştı. Sonunda bitmişti okul çantamı alıp kapıya yürüdüm barında yanımdan yürüyordu. Merdivenleri indik. Hala yanımdaydı fakat konuşmuyordu. Okulun kapısından çıktık.
-Mina dedi barın tam bişey dicekken bi kızın bagırma sesini duyduk. Bu Azranın sesiydi hani yılışık olan. Hemen o tarafa gittim Azrayı 3 kişi dövüyordu. Hemen üstünde oturan kızı kaşdırıp kafa attım digerinin yüzüne tekme savurdum. Diğeride korkudan yere düştü onun üstüne oturup yumrukladım. Kafa attıgım kız omzundan çekecekler elini tutup büktüm. O acıhla kıvranırken diğerlerine son defa vurdum bu onlara yeterdi. Azranın durumu berbattı. Burnu ve dudagı kanıyordu. Aynı zamanda aglıyordu. Onun yerden kaldırıp koluna girdim. Arabaya doğru götürdüm. Barınla göz göze geldim. Bana değişik bakıyordu. Ama Azra hala agladıgı için hızşıca arabaya götürdüm. Hızlıca eve sürdüm yol boyu aglamıştı. Evin anahtarını bulup içeri geçtim. Azrayı odama çıkarıp yatağa oturttum. Banyoya gidip ilk yardım  malzemelerini çıkarttım yanına gittim hala aglıyordu.
-Tamam ağlama artık bendeki de baş dedim. Bana bakıp burnun çekti
-Beni sevmediğini sanıyordum dedi. Bişey demedim. Batikonu pamuğu döktüm.
-Belkide sevmiyosundur zaten beni annem babam sevmemiş kim sever ki dedi.
Pamuğu yaralarına bastırdım.
-Lan her şeyin içinde sen olmak zorunda mısım niye hep seni dövme peşindeler dedi.
-Ben yetimhanede kalıyorum. Dövüşmek nedir bilmem. Anlarda beni ezik bulunca güç gösterilerini üzerimde deniyolar. Tabi ben bunlara diklenince çıldırdılar dedi.
-Aferin dedim
-Efendim dedi
-Aferin diklenince böyle ezdirme kendini dedim. Güldü
-Demesi kolay deli gücü var sende herkese rezil oldum dedi.
-Kimseye rezil olamdın.
-Oldum gidince herkes benle dalga geçicek dedi.
-Geçemezler  dedim.
-Geçerler dedi.
-Geçerlerse döverim dedim.Duraksadı önce sonra kocaman gülümsedi.
-Seviyosun beni ha dedi. Ona bakıp göz devirdim.
-Seviyosun seviyosun. Sevmesen sevmiyorum derdin açık açık. Diyip güldü.
-Birazda az konuşsan keşke.
-Nasıl dövdün ama dedi sonra iç çekip bende kendimi korumak isterdim senin gibi dedi. Yaralarını sardıktan sonra giyinme odama gidip üstümü degiştirdim. Sonra bir sporcu kıyafeti alıp Azraya fırlattım.
-Bu ne dedi.
-Kıyafet dedim. Baktı.
-Da niye sporcu şeyleri gibi.
-Beni ugraştırma diye dövüş ögrenceksin. Hızlı ol 5 dakikaya aşşa da ol dedi. Ve bişey demesine izin vermeden odadan çıktım. Arkadan çığlık attıgını duydum en son.
O iyi bir kızdı. Ve şuan yardıma ihtiyacı vardı. Yaşadıkalrını üstü kapalı biliyordum fakat oda benim gibi çok acı çekmişti. Nedensizce kanım ısınmıştı.
Aşşa ya indi. Fiziği güzeldi. Zaten güzel bi kızdı ve ben herkese kolay kolay güzel demezdim. En aşşa katımkzdaki spor solanuna indik. İnene kadar en az 20 defa teşekkür etmiş beni ne kadar çok sevdiğini aslında kötü kalpli gibi gözüküp yufka bir tür günün olduğunu söylemişti. Öpmeye bile çalışmıştı. Tabiki izin vermedim.
-Şimdi önce özgüvenli ol artık benim öğrencimsin bunun farkında ol. Kimsenin seni ezmesini iz verme. Hakkını savun. Boş konuşma.Ağlama.aglamak kötü bişey değil fakat toplum içinde ağlarsan güçsüz görünürsün. Senle alay ederler buna müsade etme.
Dövüş sırasında karşındakine odaklan...

Azrayla dersimiz bitmişti. Hergün ders alıcaktı fakat temellerini ögretmeye çalıştım. Bende dövüşü bir hocadan ögrenmiştim. Aslında onu hocama götürecektim fakat hem emrivaki sevmez, hemde herkese dövüş öğretmezdi.
-Tamam yeter bu kadar dedim. Azra bana derin derin bakıp
-Sen hayatımda gördügüm en iyi  kalpli insansın dedi
-Yok artık dedim. İyi kalpli değilm sadece sende kendimi gördüm biraz sadece o kadar iyi biri değilim dedim
-İyisin dedi. Ona dik bir bakış attım.
-Ama çok coolsun ya vallaha bak hastayım sana diyip güldü.
-Niye mal mısın dedim. Güldü. Sonra durgunlaştı
-Sende mi acı çektin dedi. Başımı salladım usulca.
-Ama benim kadar çekmemişsindir bak ne güzel evin var ailen var araban var özle okullarda büyümüssün herşey elinin altında ne kadar olabilir ki en fazla dedi. Güldüm. Şaşırdı
-Hiçbişey göründüğü gibi değildir. Annem ve babam yok ayrıca dedim.
-Kendin mi yaşıyosun bu kocaman evde dedi.
-Dedem var dedim. Gülümsedi acıyla
-En azından biri var yanında dedim. Nedense kalbim sızladı. O annesini ve babasını hiç görmemişti. Ben en azından belli bi süre mutluydum. Çok neşeli ve pozitif biriydi herşeye rağmen belki onun bu yüzden sevip koruyordum.
-Ben gidiyim dedi ve ayaklandı. Şey bunlar dedi
-Senin olsun dedim.
-Olmaz öyle dedi.
-Bak bugün zaten yanında kala kala çok konuştum. Zorlama beni dedim. Güldü. Kapıya kadar geldim onunla tam gidecekken döndü ve sarıldı. Onunda kalbi kırıktı, onun yaralarını kimse sarmamıştı ve hep ezilmişti. Ona acıdıgım için yardım etmiyordum. Cidden ilk defa bir kıza kanım ısınmıştı. Her ne olursa olsun bir sınırlarım vardı bu yüzden ben ona sarılmadım. Oda geri çekildi.
-Teşekkür ederim dedi. Bende kapıyı çektim yeni aklıma gelmişti. Nasıl gidecekti ki.
-Sen nereye dedi.
-Hadi yürü dedim.
-Gerek yok cidden bi otobüse atlarım dedi.
-ya bi sus Allah aşkına dedim ve arabaya gittim. Arabayı çalıştırıp kaldıgı yetimhaneyi tarif etmesini istedim.

Yetimhanenin önüne gelmiştik. Çok kötüydü. Az sonra yıkılcakmış gibi duruyordu. Burda kalmasını istemiyordum. Kimse kalamazdım ki burda. Bu duruma bi el atmalıydım.
-Teşekkür ederim dedi.
-Bidaha teşekkür edersen agzına vururum dedim.
-Savunurum bende dedi gülerek ister istemez bende güldüm.
-istediğin kadar koru beynini bile dagıtırım dedim.
-Ona ne şüphe diyip arabadan indi. El salladı. Gözlerimi devirip gazı kökledim.

Akşam yemeğini yiyorduk. Dedeme dönüp
-Senden bişey isticem dedim. Dedem şaşkınca bakıp
-Hayret başımıza taş yağıcak dedi. Normalde ondan hiçbiley istemezdim. İhtiyaçlarımı kendi alıp zorla hediye ederdi.
-Bi arkadaş var yetimhanede kalıyo ama yetimhane 2 dakika sonra düşecek gibi bişeyler yapabilir miyiz dedim.
-Sen adresi ver gerekli işlemleri başlatırım dedi.
-Saol canım dedem dedim. Oda sıcacık gülümsedi.
-Sen daha yeni arkadaş mı dedin ben mi yanlış anladım dedi.