Victory Kickoff

-10-

DÜZENLENDİ

Not: Bölüm aşırı derecede glikozlu Kota içerir. Şekeri olanlar dikkatli okusun.

Biri bunun için çırpınıyordu hadi bakalım dldkfşdldşd

Diğer bölümde ne olduğunu unutmuşsunuzdur. Ben ekledim buraya bakmanıza gerek yok. Sanırım.

Bölüm Şarkısı: Kenshi Yonezu - Lemon

İyi Okumalaar!

Ortama hakim olan gergin sessizlikten sonra boğazımı temizledim.

"O animenin sonunu merak ediyorum." Reika yalanımı devam ettirdi.

"Aynen. Ama ben animeye kendimi veremiyorum. Çünkü bizimkilerle adı aynı ya. Bir o romantik çifte bakıyorum bir bizimkilere. Sonra diyorum ki keşke adları farklı olsaydı." Kahkaha attım.

"Aynen ya."

Ouzou arkaya doğru gidince Erika bana vurdu.

"Sen manyaksın." Omuz silktim. Komiktiler. Etrafıma bir bakış attım. Biraz müzik fena olmazdı. Telefonuma bakarken Kıvırcık ile göz göze geldik. Bir süre sonra Kvırcık Lemon'ı açtığında güldüm. Benim ne zaman ne istediğimi biliyordu bu çocuk.

Sözleri hoşuma gidiyordu bu şarkının. Duygusaldı. Ritmi de güzeldi.

Gizli saklı tuttuğum karanlık geçmişim
Eğer sen olmasaydın, sonsuza dek karanlık kalırdı.

Gözlerim sevgili kuzenime kaydığında gülümsedi. Ben de gülümsedim.

Herkes şarkıyı bu şarkıyı bildiği için hafifçe mırıldanıyordu. Herkes kendi içindeki sis perdesini aralayıp kendi kara kutusuna bir bakış atmıştı. Kafamı masaya koyduğumda arkamı döndüğüm Kıvırcık saçlarımla oynamaya başladı. Ses çıkarmadan huzurla şarkıyı dinledim.

Şarkı çalmaya devam ederken Ryuuji kurnaz bir gülümsemeyle bizde gezdirdi gözlerini.

"Eee madem herkes kendi düşüncelerine çekildi. Biraz oyundan zarar gelmez?" Hepsi küçük bir şaşkınlıkla ona baktığında ben güldüm. Sanırım az çok anlamıştım. Karşımda oturduğunu yeni farkettiğim Kota mırıldandı.

"Ne oyunu?"

"Taş kağıt makas." Ouzou kafasını yana eğdi. Kafası karışmış gibi gözüküyordu.

"Normal mi?" Anlamayarak onları izlemeye devam ettim. Ryuuji'nin gözleri kurnazlıkla parlıyordu. Bu akşam kesin birileri kirli çamaşırlarını dökecekti.

"Hayır bizim tarzımızda." Bir an Ryuuji'nin tatlı ve ağırbaşlı karakterinin şeytan ruhuna dönüştüğünü hissettim. Çocuk gözümün önünde kötü kötü sırıtıyordu. İnsanlar Korkunç Üçlü demekte haklılardı sanırım.

Ryuuji de diğer iki kardeşi gibi lakabının hakkını veriyordu. Yine de onu seviyordum. İyi bir dosttu. Kıvırcık saçlarımla oynamaya devam ederken mırıldandım.

"Sözleseniz de ben de anlasam." Aoto mırıldandı.

"Sırayla taş kağıt makas oynayacağız sonra kaybeden kazananın herhangi bir isteğini yapacak." Kafamı kaldırdım.

"Hadi oynayalım."

"Kim başlıyor?" Tagi'den gelen mantıklı soruyla gözlerimi diğerlerinin üzerinde gezdirdim. Gönüllü çıksaydı da seçmekle uğraşmasaydık bari. Tam ben bunları düşünürken Tagi sessiz kalan takım üyelerine gülümsedi.

"Ben gönüllüyüm. Karşıma biri gelsin." Reika tam gönüllü olmak için ağzını açmışken Ryuuji atladı.

"Ben gelirim." Erika ve ben sessizce shipper çığlıkları atarken kimse anlamamıştı ya da umursamamıştı. Ama Reika'nın yanakları hafif pembeleşmişti. Bunu görünce daha bi' gülümsedik Erika'yla.