Ben bu savaşı kaybettim..
Onun beni görmeyişi karşısında yenildim. Bağırdığım halde duymadı beni. Gözlerinin içine baktım bir umut görmek için ama yoktu. Sadece duygusuzluğu okunuyordu gözlerinden. Dokunuşlarında his yoktu, kelimelerinde de sevgi. Sevilmemenin çaresizliği sardı her bir yanımı. Belki şu hayatta ölüm haricinde her şeyin çaresi vardır diye düşünürüz ama öyle değil. Sevilmemenin de çaresi yok. Birinin seni sevmeyişi ya da sevememesi karşısında elin kolun bağlı. Deli gibi merak edersin nedinin ama bunun bir nedeni de olmaz, çözümü de. Kimseye kendini zorla da sevdiremezsin. Senin yüreğin onla doluyken, onun yüreğinde sen bir noktadan bile ibaret değilsindir. Belki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya ve Deniz
PoesíaPapatya bahçelerinde yürüdüğüm günleri özledim. Hani annemin arkamdan düşerim diye tedirgin tedirgin baktığı günleri... Sevgiliyi falan geçtim, annemin papatyadan taç yapıp fotoğrafımı çektiği yaşlarımı özledim. Kısaca seni tanımadan önce mutlu ol...