ANONİM:DEFUZ 2

0.9

bu arada süpriz sonlu :)

Gergince dizlerimi sallıyordum. Küçük bir yarış yapacaktık sadece neden bu kadar heyecanlanıyordum ki?

Aslında kaybetmekten korkuyordum. Ya o yemekte Oğuzla daha da yakınlaşıp eski günleri hatırlayıp birlikte olmayı isterlerse?

Kendime kızıp kafamı olumsuz anlamda sağa sola salladım.

Kendine gel Defne neler düşünüyorsun?

"İyi misin Defne sen?"

"Aynen pek iyi görünmüyorsun."

"Yok kızlar iyiyim sadece biraz gerginim."

"Öyle diyorsan öyle olsun." dedi Seren. Gergince gülümsedim.

"Çocuklar nerde?" diye sordum Oğuzun şansına ihtiyacım vardı. Belki de bir öpücük? İyi şanslar öpücüğü.

"Dışarıda konuşuyorlardı en son." dedi Seren. Ona kafamı sallayıp, oturduğum yerden kalktım.

"Ben onların yanına gidiyorum geliyor musunuz?"

"Evet birazdan başlıyacak zaten yarış yarım saatin kaldı sanırım."

"İyice gerilmemi mi istiyosun Açelya? Saati neden söylüyorsun?"

"Tamam, tamam sen bi Oğuzun yanına git." diyip beni kapıya doğru iteledi. Kapıdan çıkınca Oğuzu aradı gözlerim. Onu gördüğümde Mete ve Emir ile konuştuğunu gördüm.

Yanlarına gidip Oğuza arkadan sarıldım. Kızlarda arkamdan gelmişlerdi. Sarılmayı bırakıp kolunun altına girdim Oğuzun.

Kaşlarımı çatarak gelen kişilere baktım. Bunlar Beren ile eski sevgilim Mertti. Mertin burda olmasından rahatsız olmuştum. Beren beni nasıl sinir edeceğini biliyordu. Tamam ben de onu sinir edersem sorun olmazdı değil mi?

"Oğuz! Şans öpücüğü!" diyip yanaklarını tutup dudağını öptüm. Oğuz hızla ellerini belime yerleştirirken gülümsedim. Ayrılıp burunlarımızı birbirine sürttüm.

Parmak ucumdaki ayaklarımı yere basıp gelen çifte döndüm.

"Aa kimleri görüyorum?! Eski sevgilim Defne!" sinirle ona baktım o aksine bana sırıtarak bakıyordu.

"Aa biz çıkmış mıydık? Hatırlamıyorum. A, doğru ya gereksiz kişiler hafızamda yer almıyor."

"Ah, nasıl unutursun boş sınıflardaki ateşli öpüşmelerimizi?"

"Yeter artık! Bu kadar gerginlik yeter. Artık yarış alanına gitsek diyorum." Serenin konuşmasıyla herkes hareketlenip yarış alanına doğru ilerledi.

Ben de tam gidiyordum ki Oğuz kolumu tuttu.

"Seninle sonra konuşacağız Defne." diyip hızlı adımlarla ilerledi. Peşinden koşup bileğini tutup kendime çevirdim.

"Eğer yarışı kazanırsam bir akşam geçirelim, zaten kazanamazsam Beren ile geçireceksin."

"Beren ile sevişeceğimi düşünmüyorsun değil mi Defne? O benim sadece çocukluk arkadaşım! Aramızda bir şey olamaz!" diyip durdu ardından devam etti sözlerine.

"Bir gece geçirmeye gelirsek bana Mert ile yaptıklarını mı göstereceksin? Ha Defne?!" Duyduklarım karşısında şok geçirirken elim tuttuğum bileğini yavaşça bıraktı. Sağ gözümden bir damla yaş düştü.

"Oğuz, sen, sen ne diyorsun?" Gözlerimden yaşlar akmaya devam ederken bir adım geri çekildim ve ellerimle yüzümü kapattım.

"Ne yani senin için ben seks düşkünü biri gibi görünüyorum?! Söylesene Oğuz! Susma! Ben, ben seninle öpüşmeye bile kıyamıyorken senin bana söylediğin şeye baksana! Bir salak çocuğun lafıyla bana dediğin şeye bak!" bağırıp çağırırken aynı zamanda ağlıyordum. Ellerimle göz yaşlarımı sildim ve Oğuzun yüzüne baktım.

"Bitti Oğuz, bitti. Hoşçakal." gözlerimden yaşlar hâlâ süzülürken son kez Oğuza baktım. O pişmanlık akan yüzüne. Ama her şey için geçti. Arkamı dönüp uzaklaştım. Arkamdan Defne diye bağırsada duymadım.

Evet Oğuz ile her şey bitmişti, her şey.