Chapter 7
>Marloue's POV<
10:25 a.m na pala. Kelangan ko na sunduin ang mga kasali sa competition at mga members.. Nag paalam ako sa prof namin at isinama ko na din sina Mark at Rald, papunta na kami para sunduin sina Sophie at ibang mga kasali pero biglang nag txt si prof. Mendoza na pumunta mun daw ako sa Music Room kasi may ibibigay sya na paper para dun ko ilagay ang number at name ng mga members at contestant.. Nung nakausap ko na si Prof. Mendoza lumabas na ako ng music room para puntahan si Sophie..
Mark: Pare, nag txt si Kyla. Tinatanung nya kung aalis na daw dun si sophie?
Ako: Sabihin mo papunta na tayo don..
Mark: Sige..
Rald: ito talagang si Marloue ohh... Style mo bulok! Hahaha
Ako: Bakit nanaman?
Rald: Kelangan talaga si Sophie una nating puntahan? Haha *nang aasar na naman ang mokong
Ako: Eh ano naman?! *inis kong sagot sa kanya
Rald: Hahaha! Pikon! *tuloy parin sya sa pang-aasar.
*Nakadating na kami sa room nina Sophie, andun si Prof. Alvar kaya kumatok muna ako at binuksan nman ni Prof ang pinto..
Ako: Good morning Prof Alvar! *nakangiti kong bati sakanya
Prof. Alvar: Good Morning Mr. Montenegro, napadaan ka? *nagtataka nyang tanung
Ako: Prof. I eexcuse ko lang po sana yung kasali dito sa Singing competition. *mahinhin kong sagot sakanya
Prof. Alvar: Oh sure, sino ba?
Ako: Si Ems po..
Prof. Alvar: What? Ems? Who's that?
(nagtatakang tanung ni prof.. Ako nga lang pala ang natawag kay Sophie ng Ems, nasanay na kasi ako na Ems ang tawag sakanya kaya yun ang nasabi ko kay prof. Alvar.. Hay nako Marloue! Hahaha)
Ako: Oh sorry prof, I mean si Ms. Sophia Emerald Sandoval po..
Nung sinabi ko yun kay prof. Alvar ay tinawag na nya si Ems. Bago kami lumabas ay nag thank you ako kay prof at lumabas na din kami. Habang nag lalakad kami sinabi sakin ni Ems na akala daw nya hindi na tuloy kaya iniexplain ko sakanya kung bakit medyo natagalan kami. Pinuntahan na din namin ang iba pang mga kasali at pumunta na kami sa Music Room.
Kinausap na kaming lahat ni Prof. Mendoza at ini-explain sa amin kung paano ang set-up ng practice namin. Next week na ang start ng practice at si Ems pala ang unang mag p-practice. Ang ganda ng napili nyang kanta, I'm sure bagay na bagay sa boses nya yon. Hahaha.
Pagkatapos kami kausapin ni Prof. Sandoval ay pumunta muna ako sa waiting area sa school namin, hindi ko dinala ang kotse ko kasi dadaanan naman daw kami nina mama at papa. Medyo matagal tagal din akong nag hintay halos 30 minutes, na traffic daw kasi sila..
Mama: hijo, Congrats! I know you can do it! *masayang sabi ni mama
Papa: Ang galing talaga ng Anak ko! *nakangiting sabi ni papa
Ako: Ako pa! Hahaha. San po ba tayo pupunta?
Jia: Edi mag c-celebrate. Haha
Ako: Saan?
Kuya Joey: San pa, edi Sa WILL's.. *sagot ni kuya habang nakatingin sakin
*Sa WILL's kami madalas mag celebrate. Ang sarap kasi ng pagkain dito at ganda ng service nila.. Pag dating namin sa WILL's ay nagpaalam si Jia na mag c CR muna sya, nag CR din si kuya kaya sumama nalang ako.
Nung papunta na kami sa table napansin namin na may kasama sina papa at mama sa table, medyo familiar yung muka nila.. Lumapit kami sa table kung san sila naka upo..
Mama: Oh, mga anak andyan na pala kayo. Remember your tito Michael and tita Michelle? *nakagiting sabi ni mama sa amin..
Nag hi sila samin at nag hi din kami sa kanila. Kaya pala parang Familiar yung face nila sakin sila nga pala yung dumalwa noon kay papa sa hospital nung nagka trangkaso sya.. Umupo na kami. Maya maya pa ay biglang nag salita si mama..
Mama: Sophie, andyan ka na pala. I want you to meet my kids.
*Nagulat ako sa narinig ko kay mama kaya napatingin ako sakanya, pagtingin ko sa likod ng upuan ko si Ems pala yun, sya pala ang anak ni Tita Michelle at tito Michael, medyo hindi ko na din kasi masyado maalala kasi sobrang bata palang kami ni Ems nung umalis ang Family namin sa Batangas.
Pinakilala ni mama sina kuya Joey at jia kay Sophie. Nung ako na ang pinakilala ni mama, tumayo ako at humarap sakanya. Halata sakanya na nagulat din sya. "JM?" lang nasabi nya,medyo natatawa ao sa reaction nya. Hahaha. Nagtanung naman si papa kung magkakilala kami ni Sophie kaya sinagot ko naman si papa at ini explain sakanya.
*Pagkatapos namin lahat kumain ay nagyaya na sila umuwi.
Tito Michael: Sige joseph, uwi na din kami. Ingat kayo pag-uwi.
Papa: Sige pare, kayo din. :)
Ako: Ems.. Bye! Good Luck sa monday! *nakagiti kong sabi kay Sophie
Sophie: Sige. Bye and thanks! :)
Umalis na sina Sophie at umalis na din kami.. Pag uwi namin sa bahay ay dumiretso muna ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit pang tulog. Biglang kumatok si Jia sa kwarto ko.
Ako: oh, bakit na naman?
Jia: Ayiiiiee.. Kuya!!! *pang aasar nya sakin na parang kinikilig
Ako: Ano?
Jia: Maganda pala si Ate Sophie a.k.a Ems eh. Hahaha
Ako: Oh? Tapos? *tanung ko habang seryoso ang muka ko
Jia: Sus! Kunwari ka pa! Hahaha
Ako: Hayy nako Jia. Tigilan mo nga ako..
Jia: Bagay kayo.. *sumandal sya sa right arm ko.
Ako: Jia.... *nakatingin lang ako sakanya
Jia: Kuya Jeph, totoo kaya.. *nakangiti nyang sabi sakin
Ako: You must be kidding Jia..
Jia: No I'm not kuya..
Ako: Mag bestfriends lang kami ni Ems.. *pinisil ko ang ilong nya
Jia: But kuya, remember, Bestfriends can also be best lovers.. *tuloy parin sya sa panloloko
Ako: Hay jia... You better go to your room and sleep...
Jia: Sige na nga.. pero update mo ako kuya ha.. *kumindat sya sakin at lumabas na ng kwarto ko.
haay.. I'm sure Lagi na akong kukulitin ni Jia tungkol dun...
BINABASA MO ANG
DESTINY? <3
Teen FictionDo you believe in destiny? Other says yes and other says that they don't. Well, we're all different anyway. This story is about a girl and a boy who believes that there is someone who's really destined for them.