Sa Huli (Book 3)

Prologue

Kaye's Point of View

"Wake up, sleepy head!" rinig kong sabi habang may yumuyugyog sa katawan ko.

Dahan dahan kong iminulat ang mata ko at bumungad sa akin ang nakaka asar na mukha ng kaibigan ko. Kaya bago pa man ako takas an ulit ng antok dahil late na akong nakatulog kagabi ay agad kong isinara ang mata ko.

I badly need some quality sleep since naging busy ako sa trabaho.

"Wh@t the h3ck!" hindi ko napigilang sabihin ng maramdaman ko ang malamig na tubig sa mukha ko. "Anong problema mo, Krystal?!" asar na tanong ko sa babaeng may hawak ng tabo na ngayon ay tayo sa tabi ng kama ko.

"Ako wala, pero ikaw meron." Sabi nito na akala mo eh wala siyang ginawang kasalanan sa akin.

"And what is it?" tanong ko sabay ayos ng upo sa kama. Wala rin naman akong rason para manatili sa pag kakahiga. Una dahil hindi na ako inaatok dahil sa malamig na tubig na binuhos sa akin ng magaling kong kaibigan at pangawala, dahil basa na ang unan ko. "Ikaw mag laba nitong..."

She cut me off and dropped the news that can keep me awake 27/7"You're heading back to the Philippines."

"WHAT?!" I heard what she said, loud and clear, pero parang nabingi ako and lose my logic dahil sa sinabi niya. it is the least thing that I want to hear after leaving the Philippines.

"Three reason." She said while checking her nails "Boss, Seven, and your sister." Then she looks at me and I give her a confused look. "Pwede ba, pakilabas yung kaibigan kong nag iisip? Ayoko kasing mag explain." Bitchy nitong sabi sa akin

"Pwede din ba, paki labas yung kaibigan kong hindi b!tch? hindi ako mang huhula."

She rolled her eyes on me.

"Isa Krystal!" I warn her kung tutuusin, sa amin dalawa ako yung dapat na nagagalit. After what she did few minutes ago and dropping a bomb to my sanity siya pa ang may ganang maging bitchesa.

"Fine!" sabi nito saka lumapit sa mesa ko at inabot sa akin ang basong tubig. "There are three reason kung bakit kailangang bumalik ng Pilipinas. First is because of our work. You are part of the transition team at hindi ka pwedeng tumangi dahil utos yun ng mga boss. Second, Seven is on vacation and kaya for sure pupunta yun dito and I bet you don't like that. Lastly, your sister called me. She said na you need to be present on her birthday or else siya mismo ang pupunta dito at kakaladkarin ka niya pauwi. And you know who your sister, ginagawa niya ang sinasabi niya. Isa pa, we both know na hindi siya pwedeng pumunta dito. Malalaman niyang...."

I cut her off "Oo na! Uuwi na." sabi ko saka tumayo sa kama at humarap sa kanya "Mukhang wala naman akong magagawa."

"Are you ready to come home?" she asked

"Are you seriously asking me that, Krystal?" I asked her back.

She chuckled "Well, I don't think that you are." She answered, "But I think, wala kang choice but to be ready." Then she gave me a comforting smile. Krystal can be b!tchy sometimes pero siya yung tipo ng kaibigang hindi ka papabayaan. She's a kind of friend who sticks with you through ups and down. "I guess, the universe conspires para iuwi ka ng ng Pilipinas for you to get what is yours."

"Walang akin, Krystal. Matagal ng walang sa akin." Walang rason para itago ko ang totoo kong nararamdaman sa harap niya. At kahit pilitin ko mang itago, alam kong wala naman akong matatago because she knows me. She is one of the very few individuals who knew every single detail about me and my life.

"Meron, pero pinakawalan mo." Sabi nito

"Come on, Krsytal. We're not talking about this. We are not talking about HER." Sabi ko saka nilagpasan ito. I need to go somewhere elese dahil hindi ko gusto ang tinatakbo ng pag uusap namin.

"Yan, ganyan tumalikod ka at tumakas, Kaye. Dyan ka naman magaling."

"Alam mo kung bakit ko yun ginawa, Krystal."

"Alam mong may ibang paraan, Kaye. You are not dumb not to know that."

"Pero hindi yun sigurado." Saka tumingin sa kanya "Hindi ko isusugal ang happiness niya sa isang bagay na hindi sigurado."

"You are really stupid, Lady Kaye Liteda." She said at kita ko sa mga mata niya yung lungkot. I know that It's not for her but for me. I am not perfect, marami akong pag kakamaling desisyon sa buhay and she was there with me. She knows my story kaya hindi na ako nag tataka sa nakikita ko ngayon. Hindi ako nag tataka that I see sadness in her eyes.

"I know." I said and smile just to send her a message na okay ako. Na pilit kong tinatanggap ang lahat. "I know I am, Krystal. I am fvcking stupid for letting her go, for letting Patricia go."

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hello guys, I am back! 

So, after being away for long ang na received kong mga message eh kailangan daw ng book 3 ng story nila Kaye at Patricia and so, here it is. 

To those who were asking about STP, I'll work on it soon. Kailangan ko ulit basahin dahil nawala sa utak ko yung flow ng story.

Thank you sa lahat ng nag babasa pa ng story ko. 

Keep smiling everyone! 

ilushu! :)