Sa Huli (Book 3)

Chapter 6 - Fresh Start

Chapter 6 – Fresh Start

I can't explain why, but the moment I heard the pilot announced our arrival in the Philippines I feel like my heart is at home. I feel like my heart is at peace.

It was a long tiring flight from Los Angeles, California to Manila, pero hindi ko maintindihan kung bakit punong puno ako ng energy kahit na wala naman akong masyadong kinain o ininom during the flight.

I'm guessing that I am just excited to see all my friends again in flesh. After I woke up ay hindi sila naka bisita sa akin dahil sa trabaho at puro video call lang, which I understand kaya naman si Seven lang ang nakasama ko habang nag papagaling.

"Who did you miss?!" masaya kong sabi pag kabukas ko pa lang ng pinto ng unit ni Krystal.

"Ah ganun.." I said while walking towards the sofa dahil wala man lang naging reaksyon ang mga kaibigan ko "Di ninyo ako miss?" tanong ko as I drop myself sa sofa then look at each of them.

Alandy is busy on her phone. Si Marianne naman is busy on the piles of paper on the table, while her girlfriend ay naka tutok sa laptop ng screen niya.

"Okay," I surrender dahil mukhang paninindigan nila ang pag papanggap nila "I'll just sell those paintings. Mabuti yun kikita pa ako."

"Ay! Andyan ka na pala, Kaye!" it was Alandy who first moved on her place sabay lapit sa akin. "I miss you!" she hugs me after she kiss me on my cheeks.

I heard someone chuckled kaya napa alis ang tingin ko sa babaeng naka yakap sa akin ngayon. I see Krystal looking at our direction habang umiiling "Walang hiya tong si Alandy! Bumigay agad!"

"Malamang! Baka mag bago talaga ang isip nitong si Kaye. Sayang naman yung free painting ko." Sabi nito saka humarap sa akin beaming a smile.

"Hoy tama na yan! Lumayo ka na sa kanya!" it's Marianne na pilit hinihila si Alandy palayo sa akin "Ako naman!"

"Pwede ka naman sa kabila, bakit mo pa ako pinapaalis?"

"Kasi gusto ko, ako lang mag huhug sa kanya!" I see Alandy rolled her eyes

"Pasalamat ka wala ako sa mood makipag argue." Sabi nito saka tumayo, pero bago pa man ako tumayo eh humalik muna ito sa pisngi ko

"Yuck! Virus!" sabi ni Marianne sabay kuha ng tissue at pinunas sa pisngi ko kung saan ako hinalikan ni Alandy.

"Virus ka dyan! Baka pag natikman mo tong labing to, hanap hanapin mo." Sabi nito bago bumalik sa kanina niyang pwesto

"Ay wow, parang nakalimutan ninyo na andito ako." It's Krystal "Girlfriend here!" paalala nito

"Don't worry, babe. Wala ni sa panaginip kong tikman ang may virus niyang lips!" she said habang iniirapan pa si Alandy. Then she looks at her girlfriend with a smile "Pero later mo na ako pansinin, babe. Busy na ako." Sabi nito saka humarap sa akin pero nakita kung paanong napangiti si Krystal sa kalokohan ng girlfriend niya. She's really used to see her girlfriend so clingy and flirty to me. Minsan iniisip ko na sana, magselos naman siya sa akin para tigil-tigilan na ako Marianne. "Welcome back, baby!" Marianne said and kiss me on my cheeks "Na miss kita!" dagdag nito at niyakap ako ng mahigpit.

I know, kahit pinag tripan nila ako eh na miss naman talaga ako ng mga loko-loko kong kaibigan.

I am about to say that I miss her too ng biglang bumukas ang pinto at nakita ko ang madilim na mukha ni Seven.

"Walang hiya ka, Liteda! Iniwan mo ako sa baba kasama yung mga gamit natin! Ni hindi mo man lang ako tinulungan!" saka ko lang napansin yung 2 malalaking maleta sa likod niya, 1 malaking body bag at ang malaking backpack.