Sa Huli (Book 3)

Chapter 12 - Awaken

Chapter 12 – Awaken

I close my eyes to escape from reality pero kahit anong pikit ang gawin ko ramdam ko ang presensya niya sa tabi ko.

I tried my best to fall asleep and forget about everything that is happening, but instead of falling asleep I fall deeper to the thoughts of her.

If this is what you call fate or destiny, I don't want it. I fvcking don't like it!

Sa dinami dami ng lugar, bakit parehas pa kami ng pupuntahan? Sa dinami dami ng pwedeng flight, bakit kasabay ko pa? At sa dinami dami ng pwedeng maupuan niya, bakit sa tabi ko pa?

Her presence around me makes me conscious about everything especially sa nararamdaman ko.

I slowly open my eyes kahit na ilang beses ng sinabi ng utak ko na huwag didilat. Ewan ko ba, but I can't help not to look at her. Pasimpleng tinignan ko siya and she seems to be in deep thoughts. She looks sad at hindi ko mapigilang isipin kung bakit. It makes me worried. My mind tells me na kausapin siya at tanungin kung ano ang iniisip niya, but I shut my mouth and let the though slip away.

Pag katapos ng mahabang biyahe kahit na sa totoo lang eh halos 45 minutes lang, nakalapag na din ang eroplanong sinasakyan namin.

Tulad kanina ay pasimple ko siyang tinignan, at hindi tulad kanina, now see her smiling, and I know, she wears her favorite mask again.

Well, Kaye doesn't really like to show her vulnerability. She doesn't want anyone to see yung weakside niya. Just like what I know and what her friend Krystal know.

"Do you have a ride?" she asked me habang sabay kaming nag lalakad papunta sa arrival.

"Yes, meron. I'm actually going straight to work." I said pero bigla akong nainis sa sarili ko kung bakit ko sinabi yun. Coz she's not even asking kung ano ang gagawin ko, she just asked about my ride.

"How about you? May sundo ka ba?" tanong ko sa kanya.

"Meron, it's from the hotel kung saan ako mag che-check in." Sagot nito, "Mukhang ayun na nga oh." Saka itinuro ang isang lalaking may hawak ng placard na may pangalan niya. "Andyan na din yun sundo mo oh." Then she points the direction kung saan may naka tayong isang lalaking may hawak din ng placard na may pangalan ko.

"Oo nga." Sabi ko, "Sige, una na ako Kaye." I told her hahakbang na sana ako ng bigla niyang hinawakan ang braso ko kaya napatigil ako at tumingin sa kanya, "Yes?" tanong ko

She just stares at me for few seconds bago ito umiling. "Wala." Sabi nito at binitawan ang braso ko "Ingat ka." Saka tumalikod na din at nag lakad palayo.

I stare at her back while thinking, bakit nga ba lagi ko na lang siyang nakikitang nag lalakad palayo sa akin?

Huminga ako ng malalim as I try to shrug off the thought at dumiretcho sa kinatatayuan ng lalaking may hawak ng placard. He assisted me sa mga dala ko and went straight to my first appointment.

Sa totoo lang, dapat kasama ko si Rox sa lakad na to but I told her na maiwan na lang para asikasuhin ang ibang bagay sa kompanya.

Isa pa, I want this trip to be my time off too. Kaya ayokong may ibang kasama.

It was a busy day for me dahil full packed ang schedule ko. At kahit wala sa tabi ko si Rox, she keeps on calling me in regards with the update sa company at sa schedule ko.

Pag katapos ng mahaba at nakakapagod na araw, I went straight to the hotel para makapag pahinga pero biglang nag init ang ulo ko when I found out that my room were overbooked.

"Patricia." I heard a familiar voice called my name.

And I'm cursing inside my head ng makita ko ang taong tumawag sa pangalan ko.