Naiwan siyang nakahiga sa kama niya habang nakatingin sa taas. He didn't expect na aabot sila ni Sarah sa ganon. "Such a Naughty boy, Matteo", nasabi na lang niya sa sarili habang iiling iling.
Magna-Nine months na sila ni Sarah pero ito yung first time na nangyari to. He's trying to do a short flashback sa nangyari lang kanina. But he suddenly says to his mind, "Matteo, huwag mo nang balikan. Baka sa susunod hindi ka na makapagpigil."
Napabuntong hininga na lang siya. "She really turns me on. Her body. The curves. Well, I'm aware that my Sarah's sexy, pero iba pala pag nakita mo na. Too sexy and too difficult to handle."
Then he decided to go to her Sarah now. Inisip na lang niya na may naiwan silang pizza nang dahil sa mga "da-moves" niya rito kanina.
"Oh, kala ko masakit paa mo?", tanong ni Sarah sa kanya nang makita itong papalapit sa kanya.
"Yeah. Pero mas sasakit to kung mawawala ka sa paningin ko at hindi ko to magagawa.", sabay halik sa labi nito.
Then Sarah's blushing. "Ano ka ba? Nakakainis ka naman! Nakaisa ka na nga kanina. Baka makita nila tayo.", sabay hampas sa braso ni Matteo.
"And so? I love you. You're my girlfriend. What's wrong with that?"
"Matt, alam mong hindi ako sanay sa ganito di ba?", tiningnan niya ito ng seryoso.
Pagkatapos non ay nakuha naman niya agad sa tingin si Matteo. "Okay, Love. You win. Sorry. But I'm not sorry sa ginawa natin kanina.", pahabol nito nang biglang tumakbo.
"Matteo!!!!!!!!", gigil na sigaw nito. "Nakakainis talaga yun!"
"Dinner's ready, Love.", pero hindi siya nito pinansin. "Love, kain na tayo. May curfew ka di ba?", paglalambing niya rito. "Lalamig yung food. Tsaka gusto ko pang masulit yung time mo. Busy ka na bukas."
Tama ito, busy na ulit siya bukas, dahil pina-clear nga pala niya lahat today just to be with him. "Fine, let's eat.", sabay pisil nito sa pisngi.
Napuno ng tawanan ang Dinner nila. Si Matteo na naman kasi ang usapan. Kung gaano ito nagmamadali kaninang unalis para makita siya.
Pagkatapos nilang magDinner, umupo silang magkatabi sa outdoor couch nina Matteo.
Niyakap niya si Sarah. "Love, sobrang lungkot ko nung 3weeks na yun kasi hindi kita makita at mayakap gaya nito."
"Ikaw lang ba? Nagpaka-busy na nga lang ako para hindi kita masyadong ma-miss e."
"I hate it. Lalo na yung da-moves nung lokong Gerald na yun.", sounding like jealous guy again.
"Haha, ikaw naman. E hindi ko nga ulit hinawakan yung flowers na yun nung nalaman ko na galing sa kanya e."
"Love, sakin ka lang, okay? Ang tagal kong hinintay to. I can't let you go. Never."
"Hey, hey, hey! Tama na.", pagkasabi nito'y humarap siya kay Matteo. "Ano bang sinasabi mo dyan? E sino sino bang mahal ko?"
"Ako. Syempre."
"Oh, alam mo naman pala. E bakit mo pa sinasabi sakin yan, ha? Mr. Ironman?", sabay pisil sa pisngi nito.
"Takot lang ako, Love. Sobra lang kitang mahal.", sabay yakap nito nang mahigpit. "And speaking of Ironman, Love. Hindi ka talaga pwede?", tanong niya dito.
Bumuntong hininga muna siya bago niya ito sinagot. "Di ba ho, napagusapan na natin to? At nagpromise ako na i-o-open ko ulit to kina Mommy?"
BINABASA MO ANG
My Forever
FanficON HOLD A Sarah Geronimo and Matteo Guidicelli Fanfiction love story. Events and places, as well as the names of the character in this story has nothing to do with their real life. This is pure imagination only.