Sarah's POV
Til now hindi pa rin sila nagkikita ni Matteo. Bukas na ang alis nito papunta ng Cebu. Pero hindi pa siya nagpapakita dito.
Pauwi na siya from a corporate show. Nang tumawag si Matteo.
"Hi, Love. Asan ka na?", tanong agad ni Matteo sa kanya.
"Pauwi na. Why?"
"Pauwi ka na? Good! Driving now, papunta sa bahay niyo.", halatang excited.
"Okay, Love. See you later. Ibaba mo na to, kundi hindi kita kakausapin."
"Okay, Love. Sorry. Bye. I love you.", sabi niya nang maalala na nagdadrive nga pala siya at ayaw na ayaw ni Sarah ng ganon.
"Ingat ka ha. I love you too."
After a few minutes, nakarating na sila sa bahay. Papasok na sana siya ng bahay. When her fone rings.
"Wait. Love. Wait for me.", Matteo said.
"Huh?"
"I'm here.", biglang tumayo ito sa tabi niya.
"Oh! Andyan ka na pala. Akala ko kung anong wait."
"Shall we?", at kinuha niya ang kanang kamay nito at sabay silang pumasok.
"Nagdinner ka na?"
"Not yet. That's why, may dala ako nito.", sabay taas ang paper bag na hawak nito sa kanang kamay na hindi niya agad napansin. "At sasabayan mo kong kuman.", pagkasabi ay kumindat ito.
"Oo ba. Ikaw pa."
"Oh, Matteo. Buti napadaan ka?", Daddy D said.
"A syempre naman po Tito. Miss ko na yung anak niyo e."
"O sige. Kumain na muna kayo."
Tumango lang si Matteo kay Daddy. Ako naman ay lumapit para humalik kay Daddy.
Nilabas ni Matteo ang mga binili niya bago niya daw ako pinuntahan. At sabay kaming kumain.
Dami nilang kwento sa isa't isa. Ilang araw din silang hindi nagkita.iniiwasan niyang mapagusapan ang Ironman. Mamaya pa yun. Dessert namin.
Pagkatapos nilang kumain. Sa garden na sila pumunta at naupo. Sumandal siya sa kaliwang balikat ni Matteo at niyakap naman siya nito sa tagiliran.
"Namiss kita, Love. Namiss ko yung scent mo. Yung boses mo, yung tawa mo. Namiss kita.", sabi ni Matteo sa kanya.
"Namiss rin kita, Love. How's your movie?"
"Okay naman, Love. Kahit na ang saya sa set and everyone's enjoying, malungkot to.", sabay turo sa dibdib.
"Sorry na. Sorry kung konti yung time ko sayo, Love. In time, makakabawi rin ako sayo."
"Don't be sorry. Remember, bago kita niligawan. Tanggap ko kung gano ka ka-busy."
"Pero andami ko ring pagkukulang sayo. Gusto kong bumawi."
"Gusto mong bumawi?", inalis niya ang pagkakayakap niya at humarap ito sa kanya. "Sumama ka sa Cebu, Love. Bawing-bawi ka sakin. Saka mas lalo akong gagana----"
"Love, alam mo namang hindi ako pinayagan di ba?", biglang sabi niya na nagng dahilan kung bakit hindi na naituloy ni Matteo ang sinasabi niya.
Napayuko si Matteo. Walang nasabi.
"Akala ko, okay na? Na tanggap mo na na hindi ako sasama sa Cebu?"
BINABASA MO ANG
My Forever
FanfictionON HOLD A Sarah Geronimo and Matteo Guidicelli Fanfiction love story. Events and places, as well as the names of the character in this story has nothing to do with their real life. This is pure imagination only.