"What did you just said, Bro? Are you serious? Tinaboy mo siya two days ago and didn't say Sorry or talked to her personally?", Ivan said.
"I'm having my own sentiments that time, Bro. Believe me, I didn't expect na magagawa ko yun.", me to Ivan.
"Yeah, and you actually did. I feel sorry for Sarah. She don't deserve that. And you, I can't believe na ganyan ka. After the Cebu trip. Tss.",
He's so stupid. He almost forgot what Sarah did for him. He immediately stood up, grab his keys and went to the parking lot.
He's now driving his car to Sarah's house. When he arrived there. She's not there. But Ate Che told her where she is now.
He bought flowers and their favorite cheescake. Unfortunately, when he arrived, wala na sila don. So, he went back to his car and go back to their house.
Sarah's POV
After my corporate show, he went straight to their restaurant to have a quick dinner. When his fone rings. Tumatawag si Matteo.
"Thank God! You answered my call. Where are you, Love?", tanong ni Matteo.
"Andito sa Imo's, why?", sagot naman niya dito.
"I've been looking for you. Can I see you? I can go there if it's okay with you, Love.", tanong niya ulit sa kanya.
"NagDinner lang kami dito. Pauwi na rin kami. Is this important, Matteo?", I asked him.
Well, ano pa bang dapat kong sabihin? Two days niya kong tiniis. Hirap na hirap siya. Buti na lang andami niyang commitments para hindi siya masyadong malungkot knowing that tgey still have unresolved issues.
"I'll wait for you here, Love. Bye.", he said on a sad tone.
"Ikaw ang bahala.", matipid niyang sagot saka ibinaba ang tawag.
Hindi ko naman siya tiniis. Nasaktan lang siya sa pagtaboy niya sa kanya sa taping nila two days ago. Pero hindi man lang ito nagSorry at pumunta sa bahay nila.
After few minutes, nakarating na sila sa bahay nila. Nakita niyang bumaba ito sa sasakyan niya at hinintay na makababa siya sa van niya. Nauna na sina Mommy at Daddy sa loob.
"Bakit hindi ka pumasok para dun ka naghintay.", sabi ko kay Matteo habang direderetso ako papasok ng gate then suddenly niyakap niya ko sa likod.
"Love, I'm sorry. I know it's my fault. Please forgive me.", sabi ni Matteo.
Umalis ako sa pagkakayakap niya at humarap ako sa kanya.
"Am I not enough for you, Matteo? Tell me. Kulang na kulang ba yung naiibigay ko sayo para magkaganito tayo?", tanong ko sa kanya.
"No, Love. Of course not. Im sorry okay. Hindi ko dapat ginawa yun na itaboy ka at patagalin to ng dalawang araw. Please, forgive me.", pagkasabi ni Matteo ay hinawakan nito ang mga kamay niya.
Tiningnan ko lang siya. How I missed this Man. Ayoko rin namang patagalin yung hindi namin pagiging okay. Pareho lang kaming nahihirapan.
"Okay na yun. Tara na sa loob. Baka may makakita pa satin dito.", yaya ko sakanya.
"Wait.", pigil ni Matteo sa kanya sabay kinuha sa kotse niya ang bulaklak at cheescake na binili niya.
"Love, for you.", inabot sa kanya ang bouquet of roses. "And I have here, our favorite cheesecake.", he smiled.
Nagdala pa talaga ng peace offering. Napangiti ako. "Baka yan pa yung iniwan ko sa taping niyo, I'm sure sira na yan.", pagbibiro ko sa kanya.
"Bagong bili to, Love. I won't do that Love. Giving you a two days heartache and headaches, of course not a stomach ache either.", saka siya kumindat sakin.
"Kaw talaga, naisip mo pa talaga yun ha. Tara na, kaya pala hindi ako nagdessert sa Imo's kanina e.", she smiles and hold Matteo's hand at sabay silang pumasok sa loob.
Sa wakas, okay na sila. Naupo sila sa sala at don kumain ng cheese cake. Inalok din nila ang Mommy at Daddy ni Sarah. Pati na rin si Ate Jo.
May corporate show siya tomorrow so hindi pwedeng maparami ang kain niya ng cheese cake. Para sa boses niya.
"Love, I missed you. Sorry sa pagmamatigas.", Matteo said.
"Tama na, may kasalanan rin naman ako for not answering your calls. Ang mahalaga, okay na tayo.", sabi ko sa kanya.
"Thank you for accepting my apologies. I love you."
"Tama na yan, okay? I love you too."
"Magfinal fitting ako tomorrow, Love. Pero dadaan muna ako dito."
"May corporate show ako bukas, Love. I can't. It's for Toyota.",
"I see. So hindi pala tayo magkikita bukas."
"Just enjoy your party tomorrow. Then we'll see each other on Monday, okay?"
"Okay, Love. I love you."
"I love you too."
"Magpapaalam na ko kay Tito, nakatingin na satin e. Maaga ka pa ata bukas.", sabi nito sabay ngiti.
"Oo, saka baka gabihin ka masyado sa daan."
Tumayo ito at lumapit sa Daddy niya. "Tito, aalis na po ako. Salamat po."
"Sige, magiingat ka.", sagot naman ni Daddy sa kanya.
"Love, alis na ko. I love you.", sabay halik sa pisngi ko at yumakap.
"Ingat ka ha. Text me when you're home. I love you too.", tumango ito at ngumiti saka naglakad palabas ng bahay nila.
"Dy, akyat na po ako. Good night po.", sabay halik sa pisngi ng Daddy niya.
"Sige, Nak! Good night din. I-double check lang namin ni Raul yung mga gate.", sabi ng Daddy niya.
Hinintay ko lang talagang makauwi si Matteo bago ako matulog. Three nights siyang mabigat ang loob. Buti na lang, ngayon, magaan na yung damdamin niya. Okay na sila ni Matteo.
After niyang replyan si Matteo ay nagpahinga na siya para sa commitment niya sa isang corporate show.
---------------------------------
Guys!!
Keep on voting ang leave your comments ha.
Thanks for your interest and support.
GOD Bless US all. :))
BINABASA MO ANG
My Forever
FanfictionON HOLD A Sarah Geronimo and Matteo Guidicelli Fanfiction love story. Events and places, as well as the names of the character in this story has nothing to do with their real life. This is pure imagination only.