BU AŞK BURADA BİTMEZ

4. Bölüm

Kerem Tuğçe'nin yanına gidip başını kucağına almıştı. Hemen ambulansa haber vermişlerdi. Nasıl olmuştu böyle bir şey...

K.Ne bakıyorsunuz ha! Arasanıza ambulansı!
U.Aradık efendim geliyor.

Sevim hanım iki dizinin üstüne çökmüş bir şekilde ağlıyordu. Şokta gibiydi. Hemen yanına gittim.

Z.Sevim Hanım! Sakinleşin lütfen.

Cevap dahi vermiyordu.
Z.Sevim Hanım Tuğçe iyi olacak lütfen güçlü durmaya çalışın.

Kerem çıldırmıştı. Ambulans geldiğinde hemen arabalarla takip ettik. Acil müdahale etmişlerdi. Kerem ortadan kaybolmuştu. Tabii ki de buldum. En alt kattaydı.

Z.Kerem?
K.Ne var?!
Z.Sakin ol lütfen gel yukarıya çıkalım ailenin yanında olman gerekli.
K.Zeynep! Git başımdan.

Ne yapmam gerekirdi ? Nasıl davranmalıydım? Çok farklı biriydi.
Z.Kerem lütfen yukarı çıkalım sonra geri ineriz. Ama haber gelirse duymayız.

Kerem haklısın der gibi baktı bana. İkimiz de yukarı çıktık. Bekliyorduk ama bir de bize sorun. Sonunda doktor çıkmıştı.

Hemen ayaklandık.

S.Kızım iyi mi doktor bey ? Ne olur bir şey söyleyin!
Doktor suratımıza bakıyordu.
A.Konuşsanıza!
Kerem doktorun yakasını tutmuştu
K.Dilini mi yuttun lan! Bir şey desene! İyi desene!
D.B-başınız sağolsun..Tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı.

Kerem bu lafı duyunca donuklaştı.yavaş yavaş kaydı ve iki dizinin üzerine oturdu. Sevim hanım ise çığlık atıyordu. Akrabaları da vardı zaten Sevim Hanım ve Ahmet Bey ile onlar ilgileniyordu. Peki ya Kerem?
Herkes uzaklaşmıştı. Kerem ise hala o şekilde oturuyordu. Yanına gidip diz çöktüm. Kafasını kaldırıp bana baktı. Ağlıyordum. İstemsizce sarıldım. Şaşırmıştı tabii ki.

K.Zeynep...
Z.Kerem...

Saçlarıma gömmüştü kafasını. Belki de ağlıyordu fakat göstermiyordu.
Diyecek söz bulamıyordum. Ölümün tesellisi yoktu. Bir anda olmuştu nasıl olmuştu anlayamamıştım bile. Keremden çekilip suratına baktım.

K.Gitti...

Kafamı yere eğip gözyaşlarımı sildim. Kerem kalkmıştı. İki adım attıktan sonra duvara yumruk attı hemen kalkıp yanına gittim,elini tuttum.

Z.Lütfen Kerem. Ne olur kendine zarar verme. Ağla bağır çağır ama yapma bunu.

konuşmuyordu. ne diyebilirdi ki? Sevim hanımın koridordan sesleri geliyordu. Doktor yanıma gelip sakinleştirici yapıp yapmayacaklarını sordu. Sevim hanım gerçekten kötüydü fakat sakinleştiriciye gerek var mıydı bilemiyordum. Yine de yapın diyebildim.

Sabah kadar hastanede bekledik,Tuğçe'yi morga götürmüşlerdi. Doktor ve konuşmak istediğini söyledi. Yalnız bırakmadım ve ben de gittim.

Şuanda doktorun odasında karşılıklı oturuyorduk.

D.Öncelikle tekrardan başınız sağolsun. Fakat abisi olarak bilmeniz gerektiğini düşündük. Tuğçe uyuşturucu bağımlısıymış..
Kerem ayağa kalkıp doktorun üstüne yürüdü.
K.Ne saçmalıyorsun lan sen! Benim kardeşim öyle boklara bulaşmaz! Adam gibi konuş!
D.Kerem Bey bakın-
K.Hala konuşuyor! Bak varya-
Z.Kerem tamam sakin ol!

Doktor odasından zor çıkarmıştım Kerem'i. Bugün def işlemleri yapılacaktı. Sevim hanımlarla hiç ilgilenememiştim. Fakat Kerem içinde yaşadığı için daha kötü durumdaydı. Bahçeye çıkardım. Sigara içiyordu.