Sabah geç uyandım. Nasılsa işim yoktu. Tavanla bakışıyorum şuan. Canım dostum... Bugün dışarıya da çıkmayacağım. Modumda değilim. Hatta biriyle konuşasım bile yok.
Yataktan kalktım kalkmasına da yemek de yemek istemiyorum. En iyisi bir kahve yapıp pineklemek. Düşüncelerimi eyleme döktükten sonra koltuğa ince bir battaniye ile uzandım. Film,dizi,magazin programları...Sıradan giderken yine telefonum çalıyordu.
Z.Efendim Yağmur.
Y.Naber canım?Aradım da açmadın.
Z.Uyuyordum. İyi senden naber?
Y.İyi ben de. Şey diye düşündüm,dışarı mı çıksak? Çok mutluyum!Hem belki nişan için bir şeyler bakarız.
Z.Kendimi halsiz hissediyorum. Sonra çıksak?
Y.Ya Zeyneep...
Z.Gerçekten hiç havamda değilim. Sana da bu enerjimi yansıtmayayım. Sonra çıkalım tamam mı?
Y.Tamam Zeynep. Görüşürüz.Trip atıp kapattı telefonu. Gerçekten onu bile umursamayacağım çünkü müthiş bir baş ağrım var. Neden böyle oldu bugün anlayamıyorum.
Herhalde yatarak 4 saat geçirmiş olmalıyım. Saat 18:00 a yaklaşmış. Acıktım da yemek yapacak halim yok. Uyusam mı? Evet,gayet mantıklı bir fikir.
Tam uykuya dalmıştım ki kapının çalmasıyla sıçradım. Kim gelebilirdi ki? Sürünerek kapıyı açtım ve Yağmur'un "Sürpriiiiz" diye bağırmasını duydum. Arkasından Kerem ve Can'ı da gördüm.
Z.Hoşgeldiniz. Gelsenize.
diyerek içeriyi işaret ettim.
Y.Eğer sen dışarı çıkmayıp eğlenmezsen biz eğlenceyi sana getiririz. Eh tabi Kerem'i şirketten zorla çıkarmış olsak da,bak geldik.
Gülümsedim sadece. Hepimiz koltuklara kurulmuştuk.
C.Bugün moralin bozuk gibi Zeyno.
Z.Yoo. Değil.
Y.Yaaa evet. Belli. Ne oldu?
Z.Gerçekten bir şey yok.
C.Bizi mi kandıracaksın?
Z.Ortada kandırma falan yok. Saçmalamayın lütfen. Moralim de bozuk değil.
Y.O yüzden mi bu sinirin.Hışımla ayağa kalkıp Yağmur'un karşısına dikildim.
Z.Daha sinir görmemişsin sen!
Yağmur da ayağa kalktı.
Y.Hadi yaa. Öyle mi? Kızım yemem bu numaraları yalan söylüyorsun işte. Anlatmamak için bahaneler.
Z.Haddini aşmadan konuş benimle! Kalbini kıracağım!
Y.Kıracaksan kır ya! Benimle mutlu olmayan birine kardeşim mi diyeceğim!
Z.Ne ya bu bebek gibi tavırların! Öğretmensin de sanki öğrenciymiş gibi davranıyorsun! Büyü de gel karşıma!Baya baya bağırıyorduk birbirimize.
Y.Zeynep bak kendine gel!
Z.Ben kendimdeyim. İlk önce sen bi dönüp kendine bak bence!
Y.Bıktım artık ya üstüme geliyorsun.
Z.Bıkarsan bık. Kim kimin üstüne geliyor acaba!C.Ya ne yapıyorsunuz?!
Kerem beni kolumdan tutarak balkona çıkardı.
Çok sinirliydim.K.Zeynep?
Z.Efendim Kerem? EFENDİM!
K.Ne oluyor?
Z.Bir şey yok.
K.Gel oturalım şöyle.Balkondaki sandalyenin birine o oturdu birine ben.
K.Bir şey var belli ki. Yağmur'a böyle patlamazdın. İyi misin?
Z.Değilim.Ellerimi yanaklarıma koyup gökyüzüne bakmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU AŞK BURADA BİTMEZ
Novela Juvenilgözlerini kapatarak yıldızları söndüremezsin sen kaçarsın aydınlıktan kayboldum diyemezsin. sen benim en değerli yıldızım,'en yakın dostumsun..'