Gece Kerem biraz daha oturup gitmişti.
Kahvaltı masasında tek başıma oturuyordum. Bir bardak çay içip bir şeyler yiyip kalktım hemen. İnsan tek kalınca iştahı sıfır oluyor ya. Yağmur'u bu sefer de ben arayayım. Trip falan atar hiç aramıyorsun diye.
Z.Günaydın canım.
Y.Günaydın Zeyno.
Z.Napıyorsun?
Y.Okuldayım,derse gireceğim. Sen?
Z.Oturuyorum öyle.
Y.Moralin falan iyi değil mi?
Z.İyi,iyi. Ben seni tutmayayım. Öpüyorum.
Y.Tamam canııım. Ben de seni çok öptüm, görüşürüz.Telefonu kapattıktan sonra evi topluyorken tekrar telefonum çaldı. Bilinmeyen bir numara.
Z.Efendim?
X.Zeynep Hanım! Merhaba. Ben Evrim. Hale'nin annesiyim.Sesi çok telaşlı geliyordu. Hale benim küçük danışanım'dı
Z.Merhaba Evrim Hanım.Bir şey mi oldu?
E.Hale.. Krizleri çok arttı. Beş dakika önce yine kriz geçirdi. Durduramıyoruz. Aklıma siz geldiniz ne yapmalıyız? Gelebilir misiniz? Lütfen.Sesi çok çaresiz,o yüzden gitmeliyim.
Z.Hemen geliyorum,konum atabilir misiniz?
E.Hemen atıyorum. Çok,çok sağ olun.Üzerime hemen beyaz ince bir kazak siyah pantolon siyah spor ayakkabımı giyip, büyük siyah çantamı da alıp evden resmen fırladım.
Hale henüz 8 yaşındaydı. Aile içi tartışmaları çok fazlaydı. Sinirlendiğinde ya da üzüldüğünde sürekli sinir krizleri geçirip bayılıyordu.
Eve geldiğimde dış kapıdan bile bağırma sesleri duyuluyordu. Kapıyı çaldım. Evrim Hanım açtı.
E.Buyrun Zeynep Hanım. Geçin lütfen. Çok kötü.
O da ağlıyordu.
Z.Siz sakin olun ve başka bir odaya geçin.Kafa sallayıp başka bir odaya geçti. Hale'nin olduğu odaya girdiğimde her yer dağılmıştı.
Z.Haleciğim.
Ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözleriyle bana baktı.
Z.Gel bakalım.
İki dizimin üstüne çöküp kollarımı açtım. Ağlayarak sarıldı.
Z.İyi hissediyor musun ?
H.B-ben.Cümlesini tamamlayamadan hıçkırıklara boğuldu.
Z.Gel biraz oturup konuşalım. Hatta dışarı bile çıkabiliriz. Yalnız ikimiz
diyip göz kırptım.
Kafasını salladı ve elimden tutup odasına götürdü.
H.Kıyafetimi sen seçer misin?
Z.Tabii.siyah bir tayt üzerine beyaz benimki gibi ince bir kazak seçip taytının içine soktum. bir de beyaz yelek seçmiştim. ayakkabısını da kendi seçti.
Biz odadan çıktığımızda Evrim Hanım bekliyordu.
Z.Eğer izin verirseniz,Hale ile biraz dışarı çıkmak istiyoruz.
E.Tabii ki. Çıkabilirsiniz.Hale kapıdan çıktığında Evrim Hanımla konuştum.
Z.Siz lütfen merak etmeyin. Hastane de görev yapmasam da,bu şekilde size hep destek olurum. Düzelecek.
E.Çok teşekkür ediyorum Zeynep Hanım. Bu arada şimdiden söylemek istiyorum. Biz Okan ile boşanmaya karar verdik. Hale bizi tartışırken gördü. Sonra daha da arttı krizleri.Bir süre daha Evrim Hanımla konuştuktan sonra Hale ile birlikte sahilde bir banka oturduk. Ona pamuk şeker almıştım.
Z.İyisin değil mi?
H.Evet.
Z.Neden sinirlendin ya da üzüldün?
H.Zeynep Abla,annemler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU AŞK BURADA BİTMEZ
Roman pour Adolescentsgözlerini kapatarak yıldızları söndüremezsin sen kaçarsın aydınlıktan kayboldum diyemezsin. sen benim en değerli yıldızım,'en yakın dostumsun..'