Unutur Muyum SENİ

5.Bölüm:Unutkanlık

Medya:Efken
Diğer bölüm hızlı oldu. Kusura bakmayın. Şimdi o olaylar belli olacak. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. O zaman başlayim.
     İyi okumalar.💟

      Özgür'den,

     Lan nasıl olur ya? O Efken'i öldürmezsem bana da Özgür demeyin.

     "Sen zaten özgürsün. Bi kanatların eksik haaahhaaa!" diyen içses sana lanet ediyorum. O ne biçim espri anlayışı yaa! Neyse seninle boş boğazlık yapamam.

     "Aaaa kırılıyorum ama özaşkımmm!" diyen içsese büyük bir lanet ediyorum. Lan bas git! ........ehh sonunda sustu. Ben bununla niye uğraşıyorsam(!)?

     Neyse... Ben Savaşgilin ardından hemem koşar adımlarla arabama bindim. İnşallah benim tanıdığım mafya olmasın. Eğer oysa işimiz çok zor da bu kızla ne alıp veremediği var? Lan acaba ne oldu? Üfff! Kafayı yiyecem. Sinirle direksiyona vurdum. Ben niye bu kızı merak ediyorum ki niye? O Efken yüzünden kesin! O benim azılı düşmanım olur. Eğer benim yüzümdense vicdan azabı çekerim. Olmaz öyle!
     Daha sonra Selim aradı. Onu Efkenleri bulması için Savaş'tan  sonra aramıştım. Telefonu açtım.

    "Bi haber alabildin mi?" diye sordum( yalnız Özgür çok kibar arkadaşlar belli değil mi(!)).

    "Abi bizimkilerle onun mekanına gelmiştik. Adamlarından birkaçı oradaydı. Biz de konuşturduk ve sonra sıktık kafalarına. Söyledikleri yere gittik fakat adamlar bizi yanlış yere göndermiş. Yani abi bu adamı bulamadık." dedi mahçup bi sesle. Küfrettim. Lan nasıl olur? Nasıl?

    "Tamam Selim tamam. Siz aramaya devam edin ama dönüşte benden habersiz hareket ettiğin için hesap verecen! Neyse siz devam edin! Acele edin!" dedim sinirle ve hemen telefonu kapattım. Allah kahretmesin(küfredemem arkadaşlar😅😅). Birden telefonum çaldı. Gizli numaraydı. Kesin bu Efkendir. Hemen sinirle telefonu açtım. Açan kişiyle-

    
    Gazel'den,

     Gözlerimi araladım. Nerede olduğuma baktım. Ne oluyo yaa? Burası  da neresi? Ayrıca ben neden bir sandalyeye bağlıyım? Birden arkadan bir ses geldi. Kahkaha sesi... Sonra aynı ses,

     "Ahhh Gazel sana yazık olucak. O güzelliğin toprağa karışıcak ama acı çeke çeke!" dedi sinir alay karışık.

     "Lann sen kimsin? Ne istiyon demicem. Ama amacın ne? Direk sadede gel!" dedim sinirle. Güldü ve,

      "Aaa beni nasıl unutursun. Bak alındım şimdi. Hani ımmm sen en son beni bırakıp gittin. Hatırladın mı?" dedi. Ne? Nasıl? Ben mi bunu bıraktım? Bu kim lann? Ben niye hatırlamıyorum.

      "Sen neyden bahsediyorsun? Ben seni hiç görmedim ki!" dediğimde daha çok sinirlendi.

      "Lann senin için o kadar mı değersizdim haa! Ama ben sana bunu ödeteceğime söz verdim. Sen ne sürtük bi şeysin! Lann ben seni sevdim. Sen ne yaptın? Sen ben seni sevemem dedin gittin. Lann beni reddettin. Seni bırakacağımı mı sandın?" diyince,

      "Sen ne saçmalıyorsun?" diyince bana ciddi misin derecesinde baktı. Sonra kafama baktı.

      "Ne yapıyosun sen?" diye sorunca sert bi bakış attı ve ben de susmak zorunda kaldım. Kafama iyice baktıktan sonra,

      "Eee bu kafasını bir yere çarpmamış! En iyisi doktoru ariyim." diye mırıldandığını duydum. Sonra galiba doktoru aradı. Bi şeyler dedi ve kapattı.

     "Sen niye doktor çağrıyorsun?" diye sorunca,

     "Sus Gazel sus!" dedi. Elini saçlarının arasından geçirdi. Sonra karşıma bir sandalye aldı ve oturdu.

     "Seni o kadar özledim ki. Niye kabul etmiyorsun beni? Niye bee güzelim?" dedi.

     "Bir senin güzelin değilim. İki senden gram bi şey anladım. Üç bana öyle bakma!"

     "Hala eskisi gibisin. Ayrıca ben sana nasıl bakıyormuşum?" dedi sırıtarak.

     "İşte bakıyon!"

     "Ama nasıl?" diye diretince,

     "Üfff! İşte yiyecek gibi bakma!" dedim sinirle. Sonra kahkaha attı.

      "Atarlı prensesim. Ahhh gerçekten sinirlenince çok güzel oluyosun." diyince tam cevap verecektim ki kapı tıklandı. Hemen ardından biri,

     "Doktor." dedi. O da girsin anlamında kafasını salladı. Bu ne biçim iletişim yaaa!
     Sonra doktor içeri girdi. O psikopat da beni çözdü. Sonra ayağa kalktım. O da benim elimden tutup bir odaya doğru ilerletti. Arkamızdan doktor da geldiği için içim rahattı ama bu psikopatın işi belli olmaz. Birden halıyı kaldırdı ve oradaki kapağı açtı. Çüş lan bu ne! Tünel bu! Sonra aşağı ilerleyince ben de onu takip etmek zorunda kaldım. Birden aşağının hastahane olduğunu farkettim. Buna daha büyük bir çüşşş! Doktor bir şeyler yaptı. Yine mi kafam yaa! Bunların kafamla ne derdi var bee? Her türlü cihaza soktu. Psikopat da bizi endişeyle izliyordu. Sonra doktor bi kaç şey yaptı. Sonra psikopat a döndü. Ben de hemen yanlarına gittim. Doktor bana döndü ve,

     "Hanımefendi siz unutkansınız. Yani size bi teşhis koyamadım alzaymır için çok gençsiniz. Ayrıca bu çocukluğunuzdan beri varmış. Ama tedavi edilebilir mi onu araştırıcam." diyince ben yıkıldım. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Olamaz! Hayır!

   Bölüm sonuuu! Nasıldı sizce? Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Byyyy💗