Κοντοστέκομαι λίγο έξω από την πόρτα του δωματίου του κι αναρωτιέμαι για τον αν πρέπει να χτυπήσω ή όχι. Ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι αυτός την αναπνοής μου καθώς από την άλλη πλευρά της πόρτας δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά νεκρική σιγή.
«Θωμά;» Φωνάζω σιγανά αλλά απάντηση δεν παίρνω «Θωμά;» Ξανά ρωτάω αυτή την φορά πιο δυνατά
«Φύγε Ελ» τον ακούω να λέει με ένα αναστεναγμό
«Είσαι καλά; Να περάσω;»
«Είπα φύγε!» Φωνάζει αυτή την φορά κι αμέσως κάνω ένα βήμα πίσω
Ξεφυσάω δυνατά κι έπειτα πιάνω τα μαλλιά μου επάνω σε έναν άτσαλο κότσο. Μερικές τούφες των μαλλιών μου, πέφτουν κι καλύπτουν ελαφρά τα βλέφαρα μου. Τις φυσάω στην άκρη για να βλέπω καλύτερα κι δίχως να χαραμίζω περισσότερο χρόνο, παίρνω τα κλειδιά μου, κι βάζω παπούτσια. Βγαίνω έξω κι με δύναμη κλείνω την πόρτα πίσω μου πριν κατέβω τις σκάλες. Όταν πλέον φτάνω στην είσοδο της πολυκατοικίας βγάζω το κινητό από την τσέπη μου κι καλώ τον Ντίνο.
«Παρακαλώ;» Ηχεί η φωνή του από την άλλη άκρη της γραμμής
«Ντίνο; Η ελευθερία είμαι»
«Αα γειά, τι κάνεις;»
«Καλά εσύ;»
«Καλά, απλά ήθελα να σε ρωτήσω κάτι»
«Τι είναι;»
«Ξες μήπως που μένει ο Αλέξης;»
«Γιατί ρωτάς;»
«Σκέφτομαι να πάω να τον βρω, ξες που μένει;»
«Ε ναι, θες να σου δώσω την οδό;»
«Αν σου είναι εύκολο»
«Ωραία, Αντιγονιδών 32 είναι, διαμέρισμα τρία»
«Εντάξει, ευχαριστώ, καλή συνέχεια»
«Επίσης»
Πατάω τερματισμό κλήσης κι αμέσως μπαίνω στο πρώτο λεωφορείο που έρχεται που πάει προς τα εκεί. Μέσα σε δέκα λεπτά φτάνω στην γειτονιά κι κατεβαίνω, περπατώντας προς την είσοδο του κτιρίου. Βρίσκω το όνομα του στα θυροτηλέφωνα κι πατάω το κουμπί επίμονα. Ωστόσο κανείς δεν ανταποκρίνεται κι έτσι κάθομαι στα σκαλοπάτια να περιμένω.
Ξαφνικά νιώθω μια σταγόνα βροχής να προσγειώνεται στην μύτη μου, σύντομα την ακολουθεί ακόμη μια μέχρι που αρχίζει να βρέχει καταρακτωδώς. Νιώθω τα ρούχα μου να βρέχονται όλο κι πιο πολύ μέχρι που κολλάνε πάνω στο σώμα μου από την υγρασία. Σηκώνομαι αργά από τα σκαλοπάτια, νιώθοντας κάθε πτυχή του κορμιού μου να στάζει κι εκείνη την ώρα ανοίγει η πόρτα της πολυκατοικίας.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Μισώ να σε αγαπώ
RomanceΠρώτο βιβλιο. «Εγώ Αλέξη δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζι σου! Πάει κι τελείωσε» φωνάζω τόσο δυνατα που η φωνή μου ηχεί σε όλο το σπίτι «Άκου μικρή, σε εμένα όχι τέτοια. Μην μου πουλας εμένα τσαμπουκά. Δεν σου ταιριάζει» Το αίμα μου να βράζει, ανο...
