TWO

10 3 0
                                    


"Oh! Anak nag iba ata ang mood mo? Parang nalungkot ka." There was a strange voice in his voice. Kumunot ang noo ko. What is he talking about?

"Of course not! I'm super happy because your here, Dad."  I hugged him tightly again. He laughed.

"I see.."

"Akala ko nga hindi ka na makararating.." Nakatingalang sambit ko.

"Pwede ba naman yon? Of course I can't miss my baby's important day." Sabay pisil niya sa pisngi ko. Malapad na ngiti ang itinugon ko sa kanya.

Akala ko talaga hindi siya makakarating dahil galing pa siyang Pampanga, mabuti nalang nakarating siya.

"KUYAAA!" Sabay kaming napabaling sa pinaggalingan ng sigaw.

"Oh my! Is this your daughter? So beautiful!" She stared at me in amazement.

"Yeah.. She's my daughter.. Mana sa'kin yan." Napangiti ako sa sinabi ni Dad. Pinisil niya ang balikat ko't matamis na ngumiti sa'kin.

"Anong mana sayo?" Nakakunot noong tanong ng ginang.

"Manang maganda."

"Babae ka?"

"Depende sa paningin mo." Nagkatitigan sila bago sabay na tumawa.

"Anyway.. Looks like your Daddy won't introduce me." Sabi ng ginang na kinatawa ni Dad. Lumapit siya sa'kin saka bahagyang hinaplos ang pisngi ko. "Hi! I'm your Daddy's little sister.. I'm Jesvinia.. You can call me Tita Vina"

"Hello po.. I'm Andrea Jice.. Tita Vina." Nakangiti bati ko. Hinaplos niya ang buhok ko.

"Do you remember me?"

Tinitigan ko siya kaya hindi ko maitatangging kapatid niya si Dad. Thirty na siya dad sa hula ko naman kay Tita Vina ay baka nasa twenty-five siya.

This is our first birthday open for guests. Often we're only four when celebrating dahil madalas nagpapalipat-lipat kami ng tirahan. Kung ano ang dahilan, iyon ang hindi ko alam.

Kaya ngayon ay lubos akong nasisiyahan dahil nagkaroon ng ganitong kaganapan. At sa kauna-unahang pagkakataon may nakilala na rin akong membro ng aming pamilya. Walang naikukwento sina Mommy at Daddy tungkol sa ganitong bagay, kahit ang nakaraan nila'y wala akong nalalaman. Lagi nilang nililihis ang usapan o kaya'y sasabihing malalaman mo rin balang-araw.

I wondered what she said. Does that mean we've met before? But why do I not remember?

"Ah. Eh. Sorry po.. I really don't-- Lumungkot bigla ang emosyon niya kaya napanguso ako.

"Yeah.. Sorry. Bata ka pa pala noon. If I'm not mistaken you're just 2 years old when I visited right, Kuya?" Dad nodded in response. "By the way .. Where's your sister?" He looked around

"Ah.. Umalis po.." Nilibot ko ang mata sa paligid nagbabakasaling makikita ko siya.

"Hm. Okay.. Ito nga pala ang gifts ko sa inyo. HAPPY BIRTHDAY!!" I looked at the two paper bags she handed. I smiled sweetly and thanked her. She nodded and smiled. "I hope both of you like it.." Bumaling siya kay Daddy. "Did Kuya Jik~ Bigla siyang nagbaba ng tingin sa'kin at tipid na ngumiti.

"Vina." Tawag ni dad na nagpalihis sa pagtataka ko. "Where's your two sons? Are you with them?"

"Oh! Brother.. Iniwan ko sa Las Vegas." Umiiling na sabi niya, mukang dismiyado. "You know that both of them are stubborn."

Made Of Lies (Blue Series) ONGOINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon