Evlilik Aşkı Öldürür mü ? [EyFet]

Bölüm 2

Kapıyı çarpıp çıkmıştı Fethi odadan.Merdivenleri hızla indi. Arabanın yanında duran Eylem'i görünce içindeki siniri az da olsa yatıştırmaya çalışıyordu. Eylem'in bu adamın niyetini anlamamasına şaşıyordu doğrusu...

Arabaya bindiklerinde Eylem bağırmadan söyleniyordu Fethi'ye '' Ya sen bunu nasıl yaparsın Fethi?!'' dedi. Fethi den cevap gelmeyince devam etti, Fethi yola odaklanmıştı ya da aklını dağıtmaya çalışıyordu.Anlamak mümkün değildi. '' Rezil ettin beni'' dediğinde Fethi Eylem'e döndü. '' Ben mi rezil ettim seni, o adam senin bacaklarınla aklından tonlarca fantazi geçirirken karımı korumam mantıksız mı yani?'' derken gözleri hâla yoldaydı. Eylem ''Ne fantezisi be manyak mısın sen? yok öyle bir şey. Kahve döküldü onu siliyordu.'' dediğinde Fethi sırıttı ama direksiyonu daha fazla sıktığını görebiliyordu Eylem . ''Dokunduğu yer pek de kahvenin döküleceği bir yer değildi.''dediğinde Eylem sık sık gözlerini başka yere sabitliyordu. Eğer Fethi cümlesi'nin devamını getirmeseydi indirmesini isteyecekti kendisini zira. onun en çok güvendiği kişinin onu böyle bir şeyle yargılaması gücüne gitmişti. '' Bak Eylem, benim lafım sana değil. sen kahve döküldü sanarsın, ama o manyak şizofren öyle değil işte. sen o adamı tanımıyorsun'' dedi. Eylem yavaşça kavradı kapının kolunu. Fethi'nin söylediği cümle onu tatmin etmemişti belli ki. '' Durdur arabayı inicem'' dedi. Fethi yandan bir bakış attıktan sonra ''saçmalama'' dedi sadece. Eylem ise açacağı kolu kendine doğru çekerken Fethi son anda farkedip kapıyı kendi kapısından kilitlemişti. '' Ne yapıyorsun sen Eylem!'' dedi hiddetle.Eylem göz yaşlarını geri itmeye çalışırken Fethi de arabayı park etmişti. kilidi açar açmaz Eylem indi arabadan hızla açtı kapıyı. Fethi peşinden gelse yetişirdi biliyordu. hatta yetişmesi büyük ihtimalle 2 adımını bile almayabilirdi. Ama ne kadar sinirli olduğunu görebildiğini umuyordu. Eylem hızla odaya girerek kapıyı kapatmış ve yatağa oturup ağlamaya başlamıştı. ''Dokunduğu yer pek de kahvenin döküleceği bir yer değildi.'' nasıl bir cümleydi aklı almıyordu. Ağladıkça daha fazla ağladı. sonunda kapının tıklatılmasıyla kendine gelmişti o da sadece Fethi'ye '' git burdan'' diye bağırana kadardı.Sonrasında yine ağlamaya başlamıştı.Fethi ise kararlıydı Eylemle konuşacaktı. Durmadan kapıyı tıklatıyordu ve Eylem'in bildiği bir şey vardı, o da Fethi de tam bir katır inadının olduğuydu. Eğer bir şeyi yapmayı isterse yapardı. Ne olursa olsun. Yavaşça kapıyı açtı Eylem. Fethi onu öyle gözleri yaşlı dolu görünce birden sinirlenmişti ve Eylem bunu farkedebiliyordu. Ama hemen toplamıştı kendini.Eylemin ellerinden tutarak yatağa oturdu Eylemle beraber. '' Tamam, özür dilerim'' dedi gözlerini kaçıra kaçıra. Eylem de bakamıyordu gözlerine Fethi'nin çünkü ikisi de biliyordu o gözler buluştuğunda ortada kavga felan kalması mümkün olmuyordu. Asla olmamıştı. Tanıştıkları ilk andan itibaren olmamıştı.

Fethi büyük bir cesaretle kafasını kaldırdı önce daha sonra ise ellerine sabitledi ve konuşmaya başadı. '' Biliyorum, yanlış anladın .Ama benim güvenmediğim sen değilsin Eylem.'' dedi sevdiği kadının çenesinden tutup kaldırdı gözlerine bakmasını sağlamıştı. '' Ben bu hayatta senden başka kimseye bu kadar güvenmedim ''dedi ve kadın hiçbir şey söylemiyorken ve kendini tamamen bırakmışken kollarıyla sardı onu '' Ben o adama güvenmiyorum. Gözleri göz değil onun'' dedi Fethi. Eylem önce ofladı sonra artık bıkmış bir ifade ile biraz ağlamaklı konuştu. '' Madem bana güveniyorsun sorun ne o zaman!'' dedi. Fethi ise sesini çok az yükseltmişti. '' Sorun Semih'in sana senin ona baktığın gözle bakmaması.'' dedi. Eylem göz devirerek baktı Fethi'ye. kollarından ayrılmamıştı Fethi'nin,onun kolları Eylem'in en güçlü olduğu yerdi ve Eylem birbirlerine ne derlerse desinler o kolların altında olmak istiyordu. ''Neden bu kadar tepkilisin bu adama karşı.'' dedi . ve sonrasında hemen bir soru daha yöneltti Fethiye. '' Yani rakip şirketlerin patronu olmanız dışında?''dediğinde Fethi iç çekmişti. '' o biraz derin bir mevzu Eylem. gerçi seni defalarca kez uyarsam da dinlemedin. o yüzden...'' dedi. Eylem uzatmak istemiyordu bu konuyu. ''Sen bana güvendiğine göre konu kapanmıştır, hem öyle bişey olsa bile ki yok. Ama olsa bile ben ona asla müsade etmem. o sıkar biraz'' dedi kendinden emin bir şekilde. bu tavrı Fethi'yi güldürmüştü. Eylem ise hemen o masum kedi haline geri dönmüştü. ''Fethi?'' dedi sevdiği adamın gözlerine bakarken '' söz ver bana.'' dedi Fethi soru sorar bakışlarla bakıyordu Eylem'e. ''Birbirimize ne dersek diyelim, ne söylersek söyleyelim. Asla ayrılmayacağız. söz ver'' dediğinde Fethi Eylem'in başını kendi göğsüne yatırdı. bir eliyle saçlarını okşarken '' Söz.'' dedi sadece. Eylem ise bir anda kalktı yataktan kocaman sarıldı kocasına ''Seni çok çok çok çok çok çok çok seviyorum'' dedi kocasının omuzunu koklarken. Aynı anda Fethi de Eylemi koklamaktaydı zira. Saçlarını öptü karısının. Eminlerdi artık. Aşklarının önünde bir şey duramazdı. İzin vermeyeceklerdi. Eylem yatağa uzanırken ''Uykum geldi'' dedi Fethi'ye . Ama zerre kadar uykusu yoktu. Tek amacı sevdiği adamı izlemek olabilirdi. Fethi yanına yattığında bir hışımla yataktan kalkıp lavaboya koştu. Fethi de peşinden gitmişti. '' Eylem iyi misin?'' dedi kapının dışından.Eylemden ses gelmeyince telaşlanmıştı. Tam kapıyı kırmaya yeltenmişken açıldı kapı. Eylem'in rengine bakılırsa hastaydı ve Fethi asla ve asla sevdiği kadını öyle bırakmayacaktı. ''Hadi gidiyoruz'' dedi Fethi. Eylem Fethiye bakarken sordu '' nereye?'' dediğinde Fethi neredeyse çemkirdi. '' Ne demek nereye? hastaneye işte. '' dedi. Eylem iste hastaneye gitmek istemiyordu . '' Uyursam geçer'' dedi ama Fethi inat etmişti bir kere. '' Geçmez efendim. itiraz istemem,gidiyoruz.'' dedi. evden çıktıklarında arabaya bindi Eylem.Ama kapılar kapandığı an boğuluyor gibi hissetmişti. '' Pencereleri aç!'' diye bağırdı Eylem eliyle boğazlarını tutarken. Bu Fethi'yi de telaşlandırmıştı. Arabayı daha da hızlı kullanıyordu. Eylem Arada bir '' Nefes Alamıyorum'' diyordu. Fethi sonunda hastaneye geldiklerinde Eylem'i kucağına aldı. onu gören doktorlar da hemen koşmuşlardı yardımına. Fethi deli gibi müşaade odasının kapısında dolaşırken doktor çıktı. Fethi hemen yanında bitmiş ve '' Eşim iyi mi?'' demişti. Doktor ise gülerek cevap verdi. '' Merak etmeyin. gayet iyi. Ama biraz üşütmüş.ve biraz ciğerlerine de inmiş, o yüzden bol bol dinlenmesi gerekiyor, bol bol c vitamini alması gerek. Serum taktık rahatlaması için. serumu bitince taburcu olacak. Şimdi eşinizi görebilirsiniz'' dediği gibi içeri girmişti Fethi. Sevdiği kadının bir koluna serum takılmıştı. burnunda da sadece nefes almasını kolaylaştırmak için bir oksijen maskesi. Yavaşça yaklaştı yanına Fethi. Eylem yarı uyur yarı uyanıktı. Fethi'yi görünce gülümsedi. '' O kadar ince giyme demiştin. keşke dinleseydim'' dedi ve güldü. '' Bak işte koca lafı dinlemezsen hasta olursun böyle Eylem hanım'' dedi Fethi espriyle. Eylem ise yine gülerek cevap verdi. '' Ne yani kocam değil misin? bakarsın bana'' dedi sonra gözleri büyüdü '' Bakarsın dimi?'' dedi gözlerini yavru kedi gibi yaparak. Fethi içi dolu bir gülücük attı sevdiğine. '' Bakarım tabi. hem de bebekler gibi bakarım.'' dedi ve tuttuğu ellerini öptü kadının. ''Hadi uyu sen artık. dinlenmen lazım''dedi sevdiği kadının alnına bir buse kondururken. Eylem gülümsedikten sonra yumdu gözlerini.Sabaha kadar müşaade altında kalmıştı.Sabah uyandığında her zamanki gibi sevgili kocası gülümseyen gözlerle ona bakıyordu. ''Seni de işinden ettim'' dedi Eylem. Fethi ise güldü. '' Benim en önemli işim sensin.''dedi ve hemen devam etti. '' Hem ben gerekli talimatları verdim Sercan'a.'' dedi. Bunları söylerken aynı zamanda Eylem'in yüzünü okşuyordu. '' Onu boşver, sen nasılsın?'' dedi. Eylem neredeyse bütün dişlerini göstererek gülümsedi '' Sen yanımdasın, bundan daha iyi olamazdım heralde.''dedi. Hemşireler odaya girdiklerinde Fethi bırakmıştı Eylem'in elini. Hemşireler Eylem'in serumunu çözerken Fethi de Eylem'in diğer tarafına geçmişti. Serumu çözdükten sonra gülümsedi hemşirelerden biri. '' Geçmiş olsun'' dedi. Fethi Eylem'in elini tutarak yataktan kalkmasına yardımcı olduktan sonra yürüyebilmesi için belini kavramış ona eşlik ediyordu. '' Yürüyemeyeceksen'' dedi göz ucuyla Eylem'e bakıp. ''Gerekmez, yürürüm.'' dedi Eylem Fethi'nin demek istediğini anlamıştı. Genç adam güldü sadece. Hastaneden çıktıklarında Fethi Eylem'in belinden yavaşça elini çekti ve '' Sen burda bekle, ben de arabayı getireyim'' Dedikten sonra arabayı götürmek için ayrılmıştı Eylem'in yanından.Arabanın sürücü koltuğuna bindiğinde çalan telefon sesiyle arkasına döndü. eylem'in çantası ondaydı ve arka koltuğa atmıştı çantayı. bir eliyle park ettiği arabayı çıkarırken diğer eliyle çantaya uzandı ve içinden telefonu aldı. Arayan isme bile bakmadan açmıştı telefonu '' Alo?'' dedi. Karşısında duyduğu ses Selim Kutamış'tan başka biri değildi. '' Eylem nerde?'' dedi Selim. Fethi içinden sabır çekerken cevap verdi adama '' Sanane'' dedi. Arabayı Hastanenin önüne getirmiş, ve Arabadan inmişti. telefon hâla kulağındaydı ve o Eylem'e arabaya ulaşması için yardım ediyordu. ''İş için elbette'' demişti Selim 2 saat düşünme süresi sonrasında. '' Gelemez'' dedi Fethi rahat rahat ''Hasta'' dedi. Selim ise inanmayı reddediyordu. '' Senin benden haz etmediğini biliyorum Fethi. Ama o benim yanımda çalışıyor. yani ben onun patronuyum'' dedi Semih bir zafer kazanmış gibi. Fethi Eylem'i koltuğa oturttuktan sonra kapıyı kapatmak için yeltendi. Sesi beklenenin aksine sakindi Selimle konuşurken. ''Ne yapayım Patronuysan, ben de kocasıyım'' dedi. Bu sefer zafer gülüşü atma sırası Fethideydi ''Hasta, ve çalışamaz.Bi daha da arama, o iyileşince döner sana'' dedi ve kapattı telefonu. Eylem anlamıştı Semihle konuştuğunu Fethi'nin. ''Kiminle konuşuyordun?'' diye sordu bilerek. Fethi rahat bir şekilde cevap verdi. ''Sevgili patronunla'' Dedi. Sonra gülerek devam etti '' Hasta olduğunu söyledim, ama inandıramadım. '' dedi. Eylem bir tepki vermedi başını arkaya yasladı. bir eliyle de Arabanın radyosunu açmış bir şarkı arıyordu. Sonunda ses net bir şekilde geldiğinde elini serbest bıraktı. müziğin rahatlatıcı ritmiyle uygun bir ritimde nefes alıp veriyordu.Dillere dolanan tanıdık bir şarkıydı bu. Çoğunlukla herkesin bildiği.. bir yandan mırıldanıyordu Eylem şarkıcı ile birlikte