Bölüm 12

294 17 2
                                    

"Üzgünüm,"dedi doktor. Eylem ne olduğunu anlayamıyordu. "Bebeğim iyi mi?" Diye sordu telaşla.Doktor yavaşça gülümsedi. "Evet,ama bunun devam etmesi ve bebeğinizin sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmesi için dikkat etmeniz gereken şeyler var."dedi. "Ben her şeye dikkat ederim. Her şeye dikkat ederim"dedi Eylem o anın Heyecanıyla. Doktor perdeli kısımdan çıkıp sandalyesine oturduğunda Eylem de oradaki Peçete ile karnındaki jeli siliyordu.

Doktorun yanına oturduklarında Nazlı güler yüzle sordu. "Biz bu Ultrasyon Fotoğrafının çıktısını alabilir miyiz?"dediğinde Doktor gülümsemişti. "Tabii."dedi içtenlikle yanındaki makinenin düğmelerine bastıktan sonra Eylem'e döndü.

"Bakın Eylem Hanım. Bebeğinizin sağlığı için öncelikle Beslenmenize ve Uyku düzeninize dikkat etmeniz gerekiyor. Sonra Üzülmemeniz gerekiyor,ki bu da çok önemli."dedikten sonra duraksadı.
"Eğer bu durumlardan birine bile rastlanılırsa bebeğiniz erken doğumla dünyaya gelebilir ki bu çok büyük sağlık problemleri demek. Hatta ve Hatta bebeğinizi kaybedebilirsiniz."dedi ve Ultrasyon çıktısını Eylem'e uzattı. "Bir de babası çocuğuna karşı biraz daha ilgili olmalı"dedi imalı imalı. Eylem'in gözleri dolarken Nazlı Araya girmişti. "Abim olur kendisi,bir kaza geçirdi,şu anda yoğun bakımda"dedi sinirli bir şekilde. Doktor Eylemden ve Nazlıdan defalarca kez özür dilemiş ve muayene bitince Eylem Nazlıyla beraber odadan çıkmıştı.

Yoğun Bakım ünitesinin önüne geldiklerinde Kıymet Hanım hâla imalarına devam ediyordu."Nereye gittiniz siz abini bu halde bırakıp?" Dedi Eylem acıdan yere yığıldığında orada değilmiş gibi.
"Anne,yengem hamile,e biraz önce acılar içinde kıvranıyordu fark edersen."dedi Annesine dokundurma yaparak. Sonra da Eylemden alıp çantasına attığı küçük kağıt parçasını annesine uzattı. "Bu da torunun."dedi gülerek. Belki şimdi değil ama o bebeği görünce annesinin yumuşayacağından adı gibi emindi. Eylem şu an hem bebeğini hem de sevdiği adamı , kocasını düşünmek zorundaydı.Nazlı yanına oturduğunda bir tepki vermek yerine düşünmeye devam ediyordu.
"Ama ne dedi doktor?"dedi Nazlı sevecen sevecen.Eylem gülümsedi. "Haklısın. Da ben fethiyi düşünmeden nasıl durayım"dedi isyan edercesine Eylem.

"Sana abimi düşünme diyen mi oldu canım.Yani düşün de öyle kötü kötü senaryolar yazma kafanda, onu demek istiyorum."dedi Nazlı. Eylem ise sadece başını sallamakla yetinmişti.

Yoğun bakıma giren doktolardan biri çıktığında ilk yanlarına giden Eylem olmuştu."Eşim nasıl,iyi mi ?" Diye sormuştu telaşla. Doktor gülerek karşılık vermişti Eylem'e.

"Eşiniz buraya getirildiğinde vücudunda çok ciddi ezikler vardı ancak durumu şu an iyi. Normal odaya alacağız. Geçmiş olsun." Dediğinde herkes derin bir oh çekmişti...

Fethi normal odaya alındığında ilk odaya giren Eylem olmuştu. Çok geçmeden Nazlı ve Kıymet Hanım da odaya girmişti.Eylem yatağın yanına oturmuş ve iki eliyle kocasının elini kavramıştı.Önce kocasının ellerine koklayarak bir öpücük kondurmuştu Eylem. Nazlı bu manzara karşısında duygulansa da Bu Kıymet Hanımı pek etkilemişe benzemiyordu. Nazlı gülümseyerek elindrki kağıdı Eylem'e uzattı. Eylem kağıdı alarak Fethinin yastığının yanına koymuştu.

"Biliyorum. İlk görüşüm seninle olacaktı bebeğimizi. Ama olmadı kısmet olmadı işte. Ama Bundan sonraki tüm kontrollerine beraber gideceğiz babası." dedi kocasının elini karnına koyarken. "Bebeğimizin cinsiyetini de beraber öğreneceğiz ." dedi ve kocasının dudağına bir buse kondurdu. "Uyan artık Canımın içi,Uyan artık." dedi Eylem gözlerinden akan yaşlara aldırış bile etmiyordu.

"Sen de amma sulu göz çıktın ha"

Kocasının sesini duymasıyla Eylem sevinçle kocasını öpmeye başladı. "İyisin değil mi?" diye sorduktan sonra cevap vermesine bile fırsat vermeden öpmeye devam ediyordu.

"Ben daha önce niye girmemişim acaba bi inşaatın altına ya. Böyle ilgi göreceğimi bilseydim.." dedi Fethi şakayla karışık. Eyleminse yüzü düşmüştü. "Saçma saçma konuşma " dedi ağlamaklı ağlamaklı. Fethi de gükerek cevap vermişti eşine. "Tamam ya , demedik bir şey. " dedi.

Eylem kağıdı fethiye uzattıktan sonra gülümsedi "bak bakalım. Çocuğunun ilk fotoğrafı"dedi. Fethi dikkatli dikkatli fotoğrafı inceliyordu. " Hani ya?" dediğinde Eylem kıkırdamış Nazlı ise Kahkahayı patlatmıştı. "Bak burda işte." dedi Eylem parmağını küçük beyaz noktanın olduğu yere getirerek. "Bu bizim bebeğimiz mi şimdi?" dedi Fethi Şaşkın şaşkın. Eylem katşılık vermişti gülerek. "Evet Aşkım o bizim bebeğimiz." dedi. "E ama bu çok küçük" dedi Fethi soru sorarcasına. "Ohoo daha ilk haftaları abi ne bekliyordun ?" dedi nazlı gülerek. İkisinin de şu anlık gayet keyfi yerindeydi
Fakat Eylem de Fethi de Daha Nice Zor Durumla Kalacaklarının farkında değildi.Aşkları Sahiden her şeyin Üstesinden gelebilir miydi ?

DEVAM EDECEK...

Evlilik Aşkı Öldürür mü ? [EyFet]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin