Ertesi Gün:
Doktorlar Fethinin 1 hafta kadar hastanede kalmasını uygun görmüşlerdi. Fethinin yanında ise refakatçisi olarak annesi Kıymet Hanım kalmıştı. 2 dakikada bir Eylem'e dokundurmalar yapması Fethinin hiç hoşuna gitmiyordu. En Sonunda sitem etmişti. "Anne yeter artık. Eylem'i kötülediğin tek bir cümle daha duymak istemiyorum."dedi. Annesi ise oğlunun bu sitemlerine Karşılık olarak bir şey dememişti...
1 hafta boyunca Eylem yorulmasın diye Fethi'nin yanında kalmasına izin vermemişlerdi ve 1 haftanın sonunda Fethi bugün Hastaneden çıkıyordu. Eylem Hummalı bir çalışma içerisindeydi. Fethi'nin sevdiği yemekleri yapıyordu. Nazlı'nın Çığlığıyla yerinde sıçraması bir olmuştu. " Yenge ne yapıyorsun?Senin Yorulmaman lazım"dedi. Eylem yerinde hoplarken söylendi. "Şu ani çığlıkların yüzünden olacak ne olacaksa.yorulmuyorum ben. Çıkar mısın mutfaktan hadi."dedi Nazlı Offlayarak mutfaktan çıkarken Eylem de Son hız hazırlıklara devam ediyordu.. Sofrayı kurmaya başlamıştı. Her detaya ağırlık veriyordu. Sofrayı hazırlar hazırlamaz da odaya çıkıp üzerini giyinmişti. Kapının çalmasıyla da kapıya koşmuştu. Kapıyı açar açmaz sarılmıştı kocasına. 1 hafta ona 1 ömür gibi gelmişti sanki. " Çok özledim seni"dedi fısıltıyla. Fethi içeri girerken o eşsiz gülüşünü yüzünden eksik etmiyordu. Karısına sarıldı tekrar. Eylem dudaklarını fethininkilere bastırdığında daha sıkı sarılmıştı kocasına. Ayrıldıklarında Fethi gülümsedi. "Kızım yavaş,ben de seni özledim ama çok acıktım be güzelim." dedi Fethi Sofraya geçerken. Eylem Önüne geçip onu durdurmuştu. "Olmazz,hadi odaya. Dinlenmen lazım senin. Hadi aşkım." deyip Fethiyi odaya çıkarmıştı. Fethi yatağa yatarken söyleniyordu. "Ya yemek yeseydim bari " dediğinde Eylem göz devirdi.sonra da kocasının dudaklarına bir öpücük daha kondurarak aşağı indi. Çok geçmeden elinde tepsiyle geri dönmüştü. "Eveet,yemeğiniz geldi" dedi gülerek.Tepsiyi Yatağın Kenarına Koyarken Kocasının doğtulmasına yardım etmişti. Kendi de kocasının yanına yerleştikten sonra tepsiyi kucağına aldı ve kaşığı fethiye uzattı. "Hepsini kendi ellerimle yaptım. En sevdiklerinden" dedi gülerek. Fethi Eylem'in elinden kaşığı aldıktan sonra ekledi. "Teşekkür ederim,yeterince yoruldun zaten ben yerim." dese de Eylem'i ikna etmek sandığı kadar kolay olmayacaktı. "Ya hayır. Ben kocama kendi ellerimle yemek yedirmek istiyorum. Alabilir miyim şu kaşığı?"deyip kaşığı Fethi'den alıp yemeğini yemesine yardım etmişti. "Hepsi nefis olmuş ellerine sağlık" dedi Fethi. Belli ki beğenmişti Eylem'in yaptığı yemekleri. "Afiyet Olsun Aşkımm"dedi Eylem bir kez daha kocasını dudağından öperken . Elindeki tabakla odadan çıktıktan yaklaşık 5 dakika sonra geri gelmiş ve Fethi'nin yanında yerini almıştı. "Sanki bir ömür geçti sensiz. O kadar çok özledim ki."deyip kocasının kollarının kendisini sarışı karşısında gülümsedi . Fethi de büyük bir özlemle öpüp öpüp koklamıştı genç kadının saçlarını. Çok geçmeden Nazlı'nın Bağırmasıyla Ikisi de Yataktan Sıçramıştı. "Abiii !"dedi nazlı kapıyı açarken nefes nefese. "Polisler Seni Soruyorlar."dedi. Fethi ne olduğunu anlamasa da inmişti aşağıya. "Buyrun Memur Bey ?" Dedi gayet sakin bir şekilde . "Fethi Kulaksız Siz misiniz?"Diye sordu polis Memurlarından biri. "Evet Benim"dedi Fethi. Yine Sakindi."Hakkınızda şikayet var, bizimle karakola gelmek zorundasınız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlilik Aşkı Öldürür mü ? [EyFet]
FanfictionHayat Bütün Aşkları Sınarmış... Eylem ve Fethi de O Aşıklardan biri... Eylem ve Fethi'yi Ne Gibi Zorluklar Bekliyor ? Bu Zorlukları Aşabilecekler mi? Yoksa o Büyük Aşkın Yok Olup gitmesine izin mi verecekler ?