Evlilik Aşkı Öldürür mü ? [EyFet]

Bölüm 16

Okuyucularıma burdan seslenmek istiyorum. Şimdi bu bölümü okuyorsanız. Babanıza sımsıkı sarılın, bilin ki babalarınız belli etmese bile sizi dünyadaki herşeyden daha çok seviyordur. babanız ahirete göçtüğünde pişman olmamak için ona bulduğunuz her fırsatta sarılın ve onu öpün. Ona canınız her istediğinde ''Sen Benim Kahramanımsın'' deyin. Çünkü eğer bir gün o giderse pişman olup neden daha önce daha çok sarılmadım dersiniz. Tüm babaların Babalar günü kutlu olsun. Bundan sonra hayatınızda Senede 1 günü değil her günü babalar günü olarak kabul etmeniz Dileğiyle İyi Okumalar ... :)

"Yalan mı ? Ne yalanı ? " dedi Fethi. Hayat arkadaşının kendisinden bir şey saklaması hoşuma gitmiyordu. "O gün. ihaleden sonra bir şey demedi bana demiştim hatırladın mı ?" dediğinde Fethi hiddetle ayağa kalktı. "Ne dedi ? biliyordum ben bir şey söylediğini. Semih o yani demese abes kaçar."dedi Eylem parmaklarıyla oynuyordu. Fethi de durumun ehemmiyetini henüz anlayabiliyordu. "Tehtit mi etti seni? "dedi sanki anlarmışcasına. "O kim ya ? O kim ki benim karımı tehtit ediyor. Kim O pezevenk. Göstercem lan ona ben" dedi. Tam ayaklanmıştı ki Eylem durdurdu onu. "Yapma ,ne olur?"dedi. Fethi ona göz ucuyla bakarken ne yapması gerektiğini kestiremiyordu. Hiddetle koltuğa otururken kendini sakinleştirmek için verdiği çaba takdire şayandı. "Korktun sende ?" dedi soru sorarcasına. Eylem "evet" anlamında başını salladı ve sonra devam etti konuşmasına "Kendim için değil,senin için korktum. Doğmamış çocuğumuz için korktum"dedi.Fethi ne diyeceğini düşünüyor,Eylem'i kırmamak istiyordu. ''O adamın bize bir şey yapmasına izin vereceğimi düşünmüyorsun herhalde.?'' dedi Eylem'e güven veren o ifade ile.Eylem kocaman sarıldı biricik eşine. ''O adamla uğraşmaktan vazgeç artık.Biz kendi hayatımıza odaklanalım , olmaz mı ?'' dedi. Fethi küçük bir tebessümden sonra ciddileşmişti. ''Eğer o adamı indirmezsek, bir hayatımız, geleceğimiz olmayacak. Eylem anlamıyor musun ?, ben o adamdan uzaklaşmaya çalıştıkça burnumuzda bitiyor.tek çaremiz onu yenmek. Bir daha hiç yenilmemek üzere yenmek.'' dedi ve devam etti. ''ve çok az kaldı . Sen şimdi o davayı açmazsan o adam bizi bitirecek, çocuğumuzun geleceğini de tabii. Bu şirket sadece bana babamın emaneti değil. Bu şirket aynı zamanda Çocuğumuzun da geleceği. Bu Şirket olmazsa yapabileceklerimizden çok yapamadıklarımıza odaklanmaya başlarız, ve bu da en çok bizi yıpratır.'' dedi. Eylem'in onu anladığını biliyordu. ''O zaman'' dedi Eylem. ''Davayı açalım''

9 Ay Sonra :

Eylem davayı kazanmıştı. Hamileliğinin son günlerindeydi.Çocuğunu kucağına alacağı o dakikayı iple çekiyordu .Ama Fethi'de aynı heyecanı göremiyordu. Hatta hiç heyecan göremiyordu. Son zamanlarda zaten bir garipti Fethi. Bir türlü anlamamıştı bu halini Eylem onun. Yavaşça kanepeye oturdu.Fethi şu an yeni çıkıyordu banyodan. Hiçbir şey demeden , yanına gelip sarılmadan öylece gitmişti odasına. Eylem de üzülmüştü tabii bu duruma...

Fethi odasına girer girmez üzerini değiştirip yatağa oturdu. Her şey mükemmeldi, ama Fethi iyi değildi işte. Bu yaşına kadar babası olmayan bir adama baba demişti, ne kadar nefret etse de bazen babasını özlüyordu. Hem de böyle ne yapacağını bilemediği bir anda. ''Nasıl baba olunurdu ki ? '' Fethi bunu bilmiyordu işte. Bebeğini nasıl tutacağını bile bilmiyordu. Masadaki takvime baktı. Günlerden 17 Hazirandı. Babalar Günü. Fethi gözünden akan yaşları elinin tersiyle ittikten sonra çıktı odadan. Eylem kendisine soran gözlerle bakarken Fethi Cevep verdi. ''Hazırlan da anneme bırakayım seni, işlerim var. Yorulma şimdi'' dedi. Eylem zor da olsa ayağa kalkıp Fethi'nin yanına gitti. Fethi'nin Elini tutup kendi karnına götürdü. ''Bebeğimiz; bu gün yarın gelecek. Ve sen çok mutsuzsun. Neden?'' dedi bir cevap vermesini istercesine. ''Yok bir şey '' dedi Fethi. Ama Eylem biliyordu bir şey olduğunu. ''Aaaa ! Tabi ya . Bugün babalar günü'' dedi ve kocasına sarıldı. ''Aşkım, ben çok üzgünüm'' dedi boynunu öperken. ''Üzülme , Alıştım ben.'' dedi Fethi.Eylem ise gözlerinden akan yaşlara aldırış etmemişti. ''İnsan babasızlığa alışamaz Fethi.'' Dedi. Ve kocasının elinden tutarak yanına oturmasını sağladı. ''Gel buraya'' dediğinde Fethi başını Eylem'in Omzuna koymuş, elini de Eylem'in karnında gezdiriyordu.