Evlilik Aşkı Öldürür mü ? [EyFet]

Bölüm 4

Eylem bir şey dememişti. Ne diyebilirdi, bilememişti o an. Aksine kendine kızmakla meşguldu. Kocasının aylarca çalıştığı ihaleyi kaybetmesine sebep olmuştu. Ve bu da Eylem'i üzüyordu. Kocası onun hayallerini gerçekleştirmesine izin verirken ve arkasında dururken o kocasının önüne geçiyordu. Başarısına gölge oluyordu. Bilgisayarı eski yerine koyarken kocasının duştan çıktığını gördü. Her zaman yaptığı gibi sarıldı kocasına. Her banyodan çıkışında sarılırdı Fethi'ye . Omuzlarından öpüp kokusunu nefesi kesilene kadar içine çekerdi. Aynı şeyi Fethi de Eylem için yapıyordu. İkisi için de en büyük lütuf birbirleriydi. "Ohh mis mis "dedi Eylem gülümseyip kocasının omuzuna bir öpücük kondururken. Fethi hâla soğuktu Eylem'e ve Eylem bunun nedenini biliyordu. Ona sarılıp özür dilemek istese de yapamıyordu işte. İlk defa çekiniyordu her şeyi olan adamdan...

Gece 3:00 civarıydı. Eylem her zamanki gibi Fethi'nin göğsünde uyumuştu. Fethi de Eylem'i izliyordu sessizce. Saçlarında ellerini gezdiriyordu.Boynundaki büyük yanık izini görünce buruk bir gülümseme yerleşti yüzüne.Fethi hep boynundaki bu yaradan öperdi onu. Bu yara ikisi için de çok şey ifade ediyordu. Fethi için bitmek bilmeyen tükenmeyen kaybetme korkusunu. Eylem içinse ilk defa önemsediğini hissettiğini anladığı o an. Eylem Fethi'ye biraz daha sıkı sarılırken Fethi de sevdiği kadının saçlarına bir buse kondurdu. "Hep mutlu ol, benim güzel karım. Hep mutlu uyu"dedi bu sefer alnına kondurduğu öpücükten hemen önce.

Sabah 8 sularında çıkmıştı Fethi evden. Aslında çıkması gereken saat 09.30 iken. Eylem uyandığında Fethiyi göremeyişinden anlayabiliyordu ondan kaçtığını. Anlatmak istemediğini biliyordu. O da hazırlanıp şirketin yolunu tutmuştu mecburen.

Şirketin bahçesinde lüks bir araba vardı. Bu şirketin arabalarına benzemiyordu.Eylem içeri girdiğinde herkeste bir telaş vardı. Semih'in sekreterinin yanına yaklaşıp sordu Eylem. "Ne oluyor burda ?" dedi Sekreter kız heyecanlıydı. "Duymamış olamazsın." dedi ve devam etti " Dergiden geldiler. Röportaj yapacaklar."dedi. Eylem de meraklanmıştı. "Hangi dergi bu ? ". Kız yine aynı heyecanla cevap verdi Eylem'e . "Capital" dediğinde Eylem tam anlamıyla beyninden vurulmuşa dönmüştü. Bu dergi gelecek nesillere örnek iş adamlarını tanıtan bir dergiydi ve yaklaşık 6 aydır o derginin o köşesinde tek bir isim olurdu. "Fethi Kulaksız" . Tepkisiz görünmeye çalışarak odasına çekildi. Gözlerine hücum eden yaşlara engel olamıyordu. Bu Dergiye konu olmak kocasının belki de kendiyle gurur duyduğu tek şey olabilirdi. O dergileri 10 ya da 15 kere okumuşluğu vardı Eylem'in. O Ropörtajlardaki her cümleyi ezbere biliyordu.

Fethi elindeki kalemle oynamayı bırakıp Ferit'e döndü. "Ben yapmam gerekeni yaptım."dedi hiddetle. Ferit isyan edercesine konuştu. "Bu ihale her şeyi alt üst etti görmüyor musun Fethi! Ortaklarımız bir bir geri çekiliyor, her ay ropörtaj için kapında kuyruk olan o dergiler şu an semih'in ofisindeler.Şirketin itibarı yerle bir şu an. Neden? Sen karına laf geçirip onu şirketten istifa ettiremedin diye. "dediğinde Fethi bir şey diyecek gibi olsa da dememişti...

Eylem elinin tersiyle göz yaşlarını silerken Semih'in asistanı girmişti içeri nefes nefese. "Semih Bey seni çağırıyor. Önemliymiş." dediğinde bir şey demeden Semih'in odasına yönelmişti Eylem. Kapıyı tıklatıp içeri girdi Eylem. İçeri girmesiyle bütün gözler ona çevrilmişti. "Beni çağırmışsınız."dedi. Semih 32 diş sırıtıyordu. "Gel Eylem"dedi. Eylem yanına gittiğinde oradaki muhabirlere tanıtmıştı Eylem'i. "Bu güzel hanım da malum ihalenin muhteşem çizimine imza atan mimarımız Eylem. Eylem Kulaksız." dediğinde Eylem istemeden de olsa öksürdü. Muhabirlerden biri Eylem'in önüne kayıt cihazını koyarken sordu "Siz Fethi Kulaksız'ın Eşiydiniz Değil mi ?" dediğinde Eylem bir cevap bulmaya çalışıyordu çünkü "Evet ben Fethi Kulaksızın Karısıyım"dediğinde soracakları ilk soruyu tahmin edebiliyordu. "Bu sorunun konunuzla ilgisi olduğunu sanmıyorum" dedi. Onlarca gereksiz soruya cevap vermiş ve sonunda çıkmıştı odadan. Hızla odasına girdi. Düşündüğü tek şey ise kocası Fethi idi...

2 GÜN SONRA :

Eylem artık duramıyordu böyle hiç bir şey olmamış gibi. "Sana söylemem gereken bir şey var" dedi kitabına kafasını gömmüş olan kocasına . Fethi kitabını kapatırken baktı kadına. "Nedir?" dedi. Eylem parmaklarıyla oynarken birden söyledi. "Biliyorum her şeyi."dedi ve Fethiye fırsat vermeden tamamladı cümlesini "İhaleye benim çizimimi sunduğu için ihaleden çekildiğini biliyorum" dedi. Fethi 'den bir cevap beklememişti aslında . Kocasının yanına oturdu. "Özür dilerim" dedi ellerini tutarken. Fethi gülümsedi. "Özür dilemeni gerektirecek bir şey yok."dedi Alnını sevdiği kadının alnına bastırarak. "Üzülme sen"dedi fısıltıyla. Eylem bir elini Fethi'nin yanağına koyup kocasının yanağını okşarken gözlerini yumdu. "Ama sen üzülüyorsun" dedi ve devam etti "üzülme"dedi. Fethi geri çekilmiş ve Eylemi de kendine çekip göğsüne yatırmıştı. "Sen yanımda ol yeter ki ben üzülmem. Olan olmuş yapacak bir şey yok."dedi saçlarını öperken sevdiği kadının . Eylem de kafasını iyice gömmüştü Fethi'nin göğsüne. İkisi de öylece uyuya kalmışlardı. Sabah olduğunda Eylem ilk uyanan olmuştu. Bilerek bu kadar erken uyanmıştı aslında. Fethinin sabah onu görmeden , onu öpmeden evden çıkmasını istemiyordu. Mutfağa gidip mükellef bir kahvaltı hazırladı kocasına. Mutfaktan çıktığında Fethi de uyanmıştı. "Günaydın yakışıklı"dedi Eylem Gülerek. "Sana da Günaydın Güzellik." dedi Fethi Eylem'e sarılırken. "Seni seviyorum"dedi ama bunu söylediğinde ses tonu sanki son nefesini verirmişçesine yorgun ve güçsüz çıkıyordu. İlk defa. "Bende seni seviyorum"dedi Eylem hâla sarılı durduğu Fethi'yi. Sonunda ayrıldıklarında ikisi de aslında sonsuza dek öyle kalmak istediklerinin farkındaydı. Eylem Fethi'yi zorluklarla mutfağa götürüp bir şeyler yemesi için ikna etmeye çalışıyordu. "Hadi amaa..."dedi isyan edercesine. Bir iki lokma yedikten sonra ayaklanmıştı Fethi. Eylem ondan önce davranıp kırışmasın diye sandalyeye astığı ceketi almış ve giyinmesi için tutmuştu. "Ne yapıyorsun Eylem ?"dedi Fethi. Eylem'in yüzündrki ifade o kadar tatlıydı ki gülmeden edemiyordu. "Ceketini tutuyorum kocacığım" dedi gülümseyerek. Fethi gülümseyerek ceketi giyerken Eylem Ofladı "Bir de yalı kazığı gibi boylu olmasaydın muhteşem olurdu ama neyse Artık." dedi. Bu dediği ile Fethi'nin kahkaha atmasına sebep olmuştu "Ne?"dedi Fethi hâla gülerken "Yalı kazığı ,Yalı."dedi Eylem Parmak uçlarında kocasına sarılırken "Kendi kocama böyle parmak uçlarında sarılabiliyor olmam hiç hoş değil."dediğinde Fethi gülerek eğildi. "Ha şöyle."dedi Eylem Fethi'nin yanağına öpücük kondururken fısıldadı. "Çok güzel gülüyorsun. Özlemişim,gamzelerini"dedi Fethi'nin gülümsemesiyle beliren gamzesine bir öpücük daha kondururken. "O zaman iyi işler aşkım. Bana bak, üzülmek yok."dedi ve yolcu etti kocasını

Fethi şirkete girer girmez herkes ona bakıyordu. Bütün gözler üzerine çevriliyordu ve Fethi bundan oldukça rahatsızdı.Odasına girdiğinde Sağ kolu Sercan'ı odaya çağırmıştı. "Neler dönüyor burda?"dedi. Sercan kekeleye kekeleye girmişti lafa "Şimdi bu nasıl söylenir bilemedim ki" dedi tam lafını tamamlayacakken Şirin girmişti İçeri Elinde dergiyle. "Getirdim Fethi Abi. Ama bilmen gerekn bir şey var. Eylem ablaylada konuşmuşlar."dediğinde Fethi dergiyi almış ve Semih in ropörtajının olduğu sayfayı bulmuştu. Kocaman başlıkta gördükleri ise onu delirtmeye yetmişti. "Başarılı İş Adamının Karısı Rakibi İle İşbirliği Yapıyor" dedi sesli bir şekilde Sonrasında bağırmıştı. "Ne bu !" dedi. Sercan hemen söze girdi. "Ben düzeltmeleri için uyarısa bulundum. Ama dergi yayımlandığı için ve dağıtıldığı için bir şey yapamayacaklarını söylediler. "Dedi. Fethi sinirli bir şekilde çıktı odadan. Arabsına atladı. İlk olarak Semih'e gidip ağzını yüzünü dağıtmak istemişti ama yapmadı.Arabayı çok hızlı sürüyordu hız ibaresi 140 ı gösterirken daha fazla bastı gaza. Kafasında o manşet yankılanıp duruyordu. O kadar dalmıştı ki karşıdan gelen arabayı görememişti bile. Çarpışma sesi kulaklarını doldurduğunda gözlerini araladı. Gördüğü şey'in gerçekliği bile tartışılırdı.

Eylem bugün işten izin almış ve Yağmur'u eve çağırmıştı. Yağmur her zamanki gibi ona öğütlerini sıralarken Eylem masada titreşen telefonuna baktı. Fethi Arıyordu . "Owww "Haşin Erkeğim"ha?" dedi Yağmur gülerken. Eylem de sırıtarak açtı telefonu. "Efendim aşkım" dedi. Karşısındaki ses bir başkasına aitti ve tam olarak şu sözleri söylemişti Eylem'e "Merhaba Ben Avcılar Devlet Hastanesinden Oğuz. Oğuz Güngören. Eşiniz bir kaza geçirdi, şu an durumu ciddi. "der demez Eylem'in gözlerinden firar etmeye başladı yaşlar. "Nasıl ya?" dedi ama sesi fısıltı gibiydi. Sonra ise birden bağırarak Ağlamaya başlamıştı. "FETHİ !"