"Jimin. Jimin"
အေနာက္မွေခၚသံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေက်ာင္းကသူ႔ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္းေလး Tae နဲ႔သူ႔ခ်စ္သူ Jung Kook
"မင္းကြာေခၚလိုက္ရတာဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
"ဘာမွမေတြးပါဘူးကြာ"
"မေတြးဘူးသာဆိုတယ္ေခၚလိုက္ရတာ ဒါနဲ႔ေျပာစရာ႐ွိတယ္"
"ဘာေျပာမလို႔လဲ ေျပာေလ"
"ဒီေန႔ေန႔တပိုင္းေက်ာင္းေျပးရေအာင္"
"မေျပးခ်င္ပါဘူးကြာ"
"လုပ္ပါကြာမင္းကလဲ ဒီေန႔ဒယ္ဂူးကလာတဲ့ငါ့ညီမကို႐ုပ္႐ွင္လိုက္ျပမယ္လို႔ေျပာထားတာ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးသြားမွာဆိုေတာ့ မင္းတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့မွာစိုးလို႔ပါကြာ"
"ေအးပါ အဲ့တာဆိုလဲငါလိုက္ခဲ့ပါ့မယ္"
"အဲ့တာဆိုလဲငါတို႔လာေခၚမယ္ေနာ္ ေစာင့္ေန"
"မင္းကအတန္းမတက္ဘူးလား"
"ဒီေန႔ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ Anniversary ေလကြာ ကန္တင္းမွာပဲအခ်ိန္ျဖဳန္းမယ္ အတန္းမတက္ေတာ့ဘူး ၿပီးမွမင္းကိုလာေခၚမယ္"
"ေအးပါကန္တင္းဆိုၿပီး ေက်ာင္းအေနာက္ကအေဆာင္ပ်က္ထဲလဲေရာက္မေနနဲ႔ဦး"
"ေခြးေကာင္ရငါတို႔ကန္တင္းမွာပဲ႐ွိမွာပါ ဒါပဲသြားၿပီ"
"ေအး ေအး"
Tae ကသူ႔အတြက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတေယာက္ပဲ ေက်ာင္းစစတက္ကတည္းက လူေၾကာက္တတ္လို႔ဘယ္သူနဲ႔မွအေပါင္းအသင္းမလုပ္ပဲ ကို႔ဘာသာကိုေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့ကိုလူေတြမုန္းၾကတယ္ အပယ္ခံဘဝနဲ႔ေနေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကိုလာၿပီးေပါင္းတဲ့သူကTaeတေယာက္ပဲ႐ွိတယ္ အစကေတာ့ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုလဲအေပါင္းအသင္း မလုပ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့အေပၚအနစ္နာခံၿပီး ေပါင္းတဲ့Taeကိုကြၽန္ေတာ္ျပန္ခင္သြားခဲ့တယ္ ဒီေရာက္မွခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေပမယ့္ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္တေယာက္လို သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ခင္ခဲ့မိတယ္ သူနဲ႔ခင္ၿပီးမွသူ႔ခ်စ္သူJung Kookနဲ႔လဲခင္ခဲ့တယ္ ႏွစ္ေယာက္လံုးကတကယ္ခင္ဖို႔ေကာင္းၿပီး ဘဝကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖတ္သန္းေနၾကသူေတြမို႔လို႔ သူတို႔နဲ႔ေနရတဲ့အခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ့အတြက္အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္ အခုလဲၾကည့္ဦးအတန္းခ်ိန္ေတာင္မၿပီးေသးဘူး ဝိီရိယေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ အတန္းေ႐ွ႕ကိုေရာက္ေနၾကၿပီ သူ႔ညီမကို႐ုပ္႐ွင္သြားျပခ်င္တာေရာဟုတ္ရဲ႕လားမသိဘူး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွစ္ပတ္လည္ကိုေလွ်ာက္သြားခ်င္တာနဲ႔ပဲသူ႔ညီမကဓားစားခံျဖစ္သြားပံုရတယ္ အခုလဲေစာင့္ရင္ေကာင္းေကာင္းထိုင္ေစာင့္တာမဟုတ္ဘူး ႏွဖူးေလးနမ္းလိုက္ပါးေလးနမ္းလိုက္ ေခြၽးသုတ္ေပးလိုက္နဲ႔ ပလူးထေနတာအတန္းထဲကလူေတြကကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္နဲ႔ မ႐ွက္ၾကဘူးလားမသိဘူး
