မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ တဆစ္ဆစ္ကိုက္ခဲေနေသာေခါင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးကိုအသာျပန္မွိတ္ၿပီးၿငိမ္ေနလိုက္မိတယ္ ခနအၾကာသက္သာေတာ့မွထၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေနမွန္းသိလိုက္ရတယ္ ညတုန္းကဘယ္လိုအိမ္ျပန္ေရာက္လာမွန္းလဲသတိမရေတာ့ေပ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေရာျပန္ေရာက္ရဲ႕လား ခနၶာကိုယ္မွာဒဏ္ရာမ်ားရခဲ့လားလို႔စိုးရိမ္တႀကီးငံု႔ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔ကိုယ္မွာအဝတ္တစေတာင္႐ွိမေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္အံ့ျသမိသြားသည္ အရက္မူးၿပီးပဲခြၽတ္လိုက္မိသလားလို႔ပဲစဥ္းစားမိလိုက္သည္ သူကပံုမွန္အခ်ိန္အိပ္ရင္ေတာင္အက်ႌခြၽတ္ၿပီးမွအိပ္တတ္တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္သိပ္ၿပီးေတာ့စိတ္မပူမိေခ
ဒါေၾကာင့္လဲလန္းဆန္းသြားေအာင္ေရခ်ိဳးဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္
ေရပန္းေအာက္ကိုဝင္ၿပီးအားရပါးရခ်ိဳးလိုက္မိေတာ့သူ၏စိတ္ေတြလန္းဆန္းလာသည္ ဒါေၾကာင့္ညကဘာမ်ားျဖစ္ခဲ့လဲလို႔ဦးေႏွက္ကိုအလုပ္ေပးၿပီးစဥ္းစားမိလိုက္ေတာ့
ေခါင္းထဲကိုအစီအရီေပၚလာတာကခ်စ္ရသူေကာင္ေလးရဲ႕ေတာင္းပန္သံေတြနဲ႔သူ႔ရဲ႕အျပဳအမူဆိုးေတြပဲျဖစ္တယ္ ႐ွိခိုးမတတ္ေတာင္းပန္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုရက္ရက္စက္စက္နာက်င္ေအာင္သူလုပ္ခဲ့မိတယ္လို႔စဥ္းစားမိလိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူတကယ္ကိုမုန္းတီးမိတယ္ ေကာင္ေလးသူ႔ကိုစိတ္နာေနမလားဆိုတဲ့အေတြးေတြေၾကာင့္ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီးေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းလာမိတယ္
"Yoongi ႏိုးၿပီလား"
"ဟုတ္အေမ"
"မင္းညကေတာ္ေတာ္မူးလာတယ္ဆိုJiminေလးေျပာတယ္ အေမနဲ႔အေဖကညကညစာစားပြဲတခုတက္ရတာမို႔လို႔ေနာက္က်မွျပန္ေရာက္ၾကတာ ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေသာက္လာတာတုန္း"
"Namjoonနဲ႔အတူေသာက္ရင္းမ်ားသြားတာပါ ဒါနဲ႔Jiminေရာ"
"ဒီေန႔ေက်ာင္းပိတ္တယ္ဆိုၿပီးသူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေခၚၿပီးအိမ္ျပန္သြားတယ္"
"အိမ္....."
"ေအးေလ သူလဲသူ႔မိဘေတြကိုလြမ္းလို႔ေနမွာေပါ့ ဒီမွာအေမမနက္စာျပင္ထားတယ္စားလိုက္ဦး"
"ဟုတ္ကဲ့အေမ" လို႔သာေျဖလိုက္ရေပးမယ့္သူ႔စိတ္ေတြကေကာင္ေလးဆီသာေရာက္လို႔ေနတယ္ သူ႔ကိုစိတ္နာသြားၿပီလား သူ႔မ်က္နာကိုမျမင္ခ်င္လို႔မ်ားျပန္သြားတာလားလို႔ေတြးရင္း ေကာင္ေလးကိုဖုုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ လူႀကီးမင္းနဲ႔သာတိုးေနတာေၾကာင့္စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္
မနက္စာကိုလဲစားခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့တာေၾကာင့္ အေပၚကိုပဲျပန္တက္လာၿပီးေကာင္ေလးရဲ႕အခန္းေ႐ွ႕မွာရပ္ေနမိတယ္ အရင္လိုအသံစာစာေလးမၾကားရတာကိုလြမ္းေနမိတယ္ ဒါေၾကာင့္အခန္းတံခါးေလးကိုအသာဖြင့္ဝင္လိုက္မိေတာ့ သပ္ရပ္သန္႔႐ွင္းတဲ့စာေရးစားပြဲေလးရယ္ ေကာင္ေလးရဲ႕အႀကိဳက္အေမတို႔ျပင္ထားေပးတဲ့အဝါေရာင္ေတြလႊမ္းျခံဳထားတဲ့အိပ္ရာေလးေတြကိုေတြ႔လိုက္မိတယ္
လြမ္းေနတဲ့ကိုယ္သင္းရနံ႔ေလးကိုရခ်င္တာေၾကာင့္အိပ္ရာေလးေပၚမွာအသာလွဲမိေတာ့ေကာင္ေလးဆီကရေနၾကစေတာ္ဘယ္ရီအနံ႔သင္းသင္းေလးေၾကာင့္စိတ္ထဲရႊင္လန္းသြားရေတာ့တယ္ အိပ္ရာေပၚမွာလွဲရင္းအခန္းကိုေဝ့ဝဲၾကည့္မိေတာ့ စာေရးစားပြဲေပၚကေရးလက္စျဖစ္ဟန္တူတဲ့ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကိုယူလိုက္မိတယ္
ပထမစာမ်က္ႏွာေလးကေနစဖတ္လိုက္ေတာ့ ဒီအိမ္ေရာက္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ့မိဘေတြကဂုစိုက္လို႔ဝမ္းသာရတဲ့အေၾကာင္းရယ္ သူ႔မိဘေတြျပန္သြားတဲ့အတြက္ ေၾကာက္ရြံံ႕အားငယ္မိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးေတြေရးထားတယ္ ေနာက္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ကခင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့သူျဖစ္တဲ့အေၾကာင့္သူ႔ကိုေအာ္တဲ့အခါဝမ္းနည္းမိေၾကာင္းရယ္ လူေၾကာက္တတ္တဲ့သူ႔ကိုသူလဲစိတ္ပ်က္မိေၾကာင္းေတြပါေရးထားတယ္ ေနာက္ဆံုးေရးလက္စစာမ်က္ႏွာေလးမွာေတာ့ ညကကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုျပဳမူခဲ့တဲ့အျပဳအမူေတြကိုသုအရမ္းေၾကာက္ရြံ႔မိေၾကာင္းနဲ႔လြန္ခဲ့တဲ့၁၀ႏွစ္ကသူၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အျဖစ္ဆိုးရယ္ အဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ဆိုးေၾကာင့္သူ႔ရဲ႕လူေၾကာက္တဲ့စိတ္ေဝဒနာေပၚခဲ့ရေၾကာင္းေတြသိလိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ကြၽန္ေတာ့ကိုယ္ကြၽန္ေတာ့အရမ္းရြံမုန္းမိတယ္
"Jiminရယ္ ကို႔ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ မင္းရဲ႕နာက်င္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုမသိပဲမင္းကိုအျပစ္တင္ခဲ့တာေတြ စိတ္ေဝဒနာေတြပိုတိုးေအာင္လုပ္မိခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းေက်နပ္တဲ့အထိကိုေတာင္းပန္ပါ့မယ္ကြာ ကိုယ့္ကိုခြင့္မလႊတ္ေပးရင္ေတာင္မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔Jiminရယ္.........."
