ေလးရက္ ေလးရက္႐ွိသြားၿပီ ဒီေန႔အထိသူျပန္မလာေသးဘူး သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ေက်ာင္းဖြင့္လို႔ျပန္လာခဲ့ၾကေပမယ့္သူကေတာ့ျပန္မလာေသးဘူး သူ႔မိဘေတြနဲ႔ေအးေဆးေတြ႔ၿပီးမွျပန္လာမယ္လို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကတဆင့္အေမတို႔ကိုေျပာခိုင္းလိုက္တယ္ အေမတို႔ကေတာ့အဆင္ေျပေနေပမယ့္ မေျပႏိုင္တဲ့သူကကြၽန္ေတာ္ေလ ေန႔တိုင္းတနာရီျခားတခါ ဖုန္းဆက္ခဲ့ေပမယ့္ ဆက္သြယ္မႉဧရိယာျပင္ပပဲေရာက္ေနခဲ့တယ္
အရမ္းစိတ္ပူလို႔လိုက္သြားခ်င္မိတယ္ အေမတို႔သိမွာလဲစိုးရိမ္ေနမိတယ္
"အေမ"
"ဘာလဲသား"
"သားJinတို႔နဲ႔အတူခရီးတိုေလးတခုသြားခ်င္လို႔ တညအိပ္ေလာက္ပါပဲ"
"သြားေလ ဘယ္ေန႔သြားမွာလဲ ဘယ္ကိုလဲ"
"ဒီေန႔ညေနသြားမွာ ေနရာကေတာ့မသိေသးဘူး Jinစီစဥ္မယ္လို႔ေျပာတယ္"
"Jinတို႔နဲ႔ဆိုအေမစိတ္ခ်ပါတယ္ ကဒ္ထဲမွာပိုက္ဆံေရာ႐ွိေသးရဲ႕လား"
"႐ွိပါတယ္အေမရဲ႕ ဒါဆိုသားအထုပ္အပိုးျပင္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"အင္း ဂ႐ုစိုက္လဲသြားၾကဦး"
အေမ့ဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔အခန္းထဲဝင္ၿပီး အထုပ္ျပင္လိုက္တယ္တညအိပ္ဆိုေတာ့အဝတ္အစားေလးႏွစ္စံုသံုးစံုေလာက္နဲ႔တျခားလိုတာေလးေတြထည့္လိုက္တယ္
ဟိုႏွစ္ေယာက္မအားဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ အေမ့ကိုသူတို႔နဲ႔သြားမယ္လို႔လိမ္ထားမိတာေၾကာင့္ ဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္တယ္
"Joonငါဘူဆန္သြားမလို႔လိုက္ဦးမလား"
"ဘယ္ေတာ့လဲ"
"ဒီေန႔ည"
"ငါလဲစိတ္ညစ္လို႔ခရီးသြားခ်င္ေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ"
"ဒါဆိုညေနငါလာေခၚမယ္အဆင္သင့္ျပင္ထား"
"ေအးပါငါအဆင္သင့္လုပ္ထားလိုက္မယ္"
Namjoonလိုက္မယ္ဆိုေတာ့အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ အေမတို႔ကိုလဲလိမ္ရာမက်ေတာ့ဘူးေပါ့ အေဝးႀကီးကိုလဲတေယာက္ထဲကားေမာင္းစရာမလိုေတာ့တာေၾကာင့္ေက်နပ္မိတယ္
