10. Bölüm: Özel bölüm.

4.9K 226 17
                                    

Multimedya: Buse
Multimedyadaki şarkıyı dediğim yerde açarsanız sevinirim.

2gün sonra - Yazardan -

Deniz artık iyileşmişti. Okula gitmeye hazırdı.

Şuan saat akşam 11 di. Bu yüzden erkenden yatmak istedi. Yukarı odasına çıkıp yatağına girdi.

Uykusuna daha yeni dalmıştı ki bir ses geldi. İlk başta umursamadı sonra aynı ses tekrarlanınca yatakta doğruldu ve karanlık odada göz gezdirdi.

Pencere açıktı ve gardolabının önünde bir karartı vardı. Ayaklarını zeminle buluşturup yataktan kalktı.

Yatağının yanındaki komidinin üstünde bardağını aldı ve karattıysa doğru yürümeye başladı.

Karartı ona dönünce pencereden vuran ay ışığının odayı aydınlatmasıyla az buçuk adam olduğunu seçebilmişti o karartının.

Adam Deniz'in üstüne yürümeye başladı. Deniz geri geri giderken odam hızla üstüne geliyordu.

Deniz bardağı fırlatmak için elini havaya kaldırdı. Ama adam hızala havadaki elini itip bardağın yere düşüp kırılmasını sağladı.

Deniz adamı omuzlarımdan itip " Ne istiyorsun benden? Kimsin sen?!" diye bağırıyordu.

Adam ani bir hareketle boğazına yapışıp Deniz'in ayaklarını terden keserek duvara yasladı.

Deniz artık nefes alamıyordu. Tükenmişti herşeyi. Gücü, nefesi.. Her şeyi... Saniyeler içinde Deniz'in bilinci kapandı. Kızarık ve şiş gözlerini yumdu.

-----------------

Deniz gözlerini açınca yerde olduğunu gördü. Yaşadıklarını bir bir hatırlarken hızla pencereyse baktı. Ama pencere açık falan değildi.

Önce yere sonra komidinin üstüne baktı. Bardak yerde kırılmıştı.

Sonradan dank etti denize. Halüsinasyonları tekrar başlamıştı.

Yerde oturur pozisyona gelip elini boğazına götürdü. Sızlamıştı dokununca. Kesin yine çizikler vardı.

Ayağa kalkıp odanın ışığını yaktı. Sanki oda savaş alanına dönmüştü.

Telefonunu açıp saate baktı. Saat gece 3 tü.

Nasıl uyuyacaktı şimdi? Uyuyamadım ki. Evde tek de kalamazdı. Artık kendinden korkuyordu. Kumsal'ı arayamazdı bu saatte. Meriç'i arasa daha kötü olurdu.

Evden çıkması lazımdı. Ama nereye gidecekti? Onu rahatlatan tek bir yere gidecekti. Evet annesinin ve babasının mezarına.

Hemen üstünü giyinip telefonunu evin ve arabanın anahtarlarını alıp evden çıktı.

Dışarıda yağmur yağıyordu. Arabaya binip hemen çalıştırdı. Ve mezarlığa doğru sürmeye başladı.

Gece mezarlığa girmekten tabiki korkuyordu. Evet tabiri caizse ödü bokuna karışıyordu ama kendini gece gidince daha rahat hissediyordu.

Mezarlığa gelince yan yana duran annesinin ve babasını mezarlığanın karşısındaki büyük kayaya oturdu.

(Şarkıyı burada açabilirsiniz. )

Konuşmaya başladı.

" Merhaba anne ve baba. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Ben mi? Ben hem iyi hem kötü. " derin bir nefes aldı genç kız.

Annesi ve babası onun yaşadıklarını görüyordu evet ama bunu kendisi dile getiremiyordu. Tekrar araladı iki dudağını.

" Baba biliyor musun eski iş ortağını buldum. Daha doğrusu o beni buldu. Kardeşin. Canın. Savaş ATAHAN. Çok seviyordun onu. Bende hatırladığımda çok sevindim baba. Hala birileri duruyor hayatımda. "

OKULUN ARIZA KIZI 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin