Miribaa kızlar.Üzgünüz biraz geç kaldık.Biliyosunuzki okullar çıldı ve bizim yazacak fazla vaktimiz yok.Bundan sonra yb çok fazla gecikebilir.Bu arada öbür bölümün iğrençliğinin farkındayzı bu bölümü biraz daha güzel yazmaya çalışıcaz.
Sizleri Seviyoruz...
Olivia'nın Ağzından=
Victoria'nın beni çağırdığı depoya gelmiştim ve çok sinirliydim.Harry yanımda kızlar benden sakin felan olmamı beklemeyin!!
''Sen benimi takip ediyorsun ya?''diye sinirle Harry çıkıştım.O sırada hem yürüyor hemde silahımı kontrol ediyordum.
''Hah bana diyene bak.Asıl sen beni takip ediyordun''dedi alaylıca.Sinirle nefes alıp geri verdim.O ''Hah''kelimseini ben senin-
Düşüncelerimi kesen tiz bir çığlık duydum.Victoria?!!
''Viccy''diye bağırıp deponun kapısına koştum.Harry'de silahını çıkarmış arkamdan koşuyordu.Deponunkapısından girdiğimde hızla yukarıya koştum.Merdivenleri tırmanırcasına çıktım ve odaları kontrol etmeye başladım.En sonunda bir odada Viccy'nin body'sini gördüm.Hızla odaya girdim ve kontrol etmeye başladım.Harry'de bana hızla yetişmiş benimle birlikte kontrol ediyordu.
Kapı gürültüyle kapanınca irkildim ama bunu Harry'e belli etmedim.Oda kapkaranlıktı ve ben korkuyordum.Evet ben kötü kız lakabını taşıyan Olivia korkuyordum.Kusura bakmayın ama herkesin bir korkusu vardır.Kapının ardından gülme sesleri gelince biri konuşmaya başladı.Viccy?
''Kusura bakmayın gençler ordan sorunlarınızı çözene kadar çıkmıyorsunuz.''
''Ben burdan bir çıkayım göstericem size sorunu açın lan kapıyı''diye bağırmaya başladım.Karanlıktan korkuyorum lan!
''Kusura bakma Oli.Hepsi sen ve Harry için.'''dedi ve uzaklaşanm ayak sesleri işittim.
''Sikiyim senide Harry'nide''deyip Harry'i aldırmadan karanlıkta oturacak bir yer bulma arayışına girdim.Sonunda bir koltuk bulunca yavaşça oturdum ve çığlık atarak silahı fırlattım.Kafamı ellerimin arasına aldım ve düşünmeye başladım.Ben ne zaman bu hale geldim?Viccy ne zaman bu Zayn denen çocukla arkadaş olmuştu?Burdan bir çıkayım göstericem ben ona.
Telefonumu cebimden çıkardım.James öldüğü günden beri telefonumu elime almamıştım.O sırada Harry içeri girdiğimde görmediğim-daha doğrusu farketmediğim-yatağa kurulmuştu ve dışarıyı izliyordu pencereden.
Telefonumu açtığımda James'in resmi görünürken gözlerim dolmaya başlamıştı.O günü hiç ama hiç unutmayacaktım.Çikolata Günümüz....
Patlayana kadar çikolata yemiştik,gülmüştük,eğlkenmiştik..Ama şimdi onun burda olmaması çok koyuyo be...
Telefonu açıp resimlerimize bakmaya başladım.Bunlar onunla son resimlerimizdi.Telefonumu sinirle yan tarafıma koyup ağlamaya başladım.Sessizce ağlıyordum.Harry'nin karşısında ezik gibi görünmek istemiyordum.
Ben sessizce ağlarken yanımda bir çöküntü oluştu.Harry olduğu kesindi!
Kollarıyla beni çevreledi ve kafamı göğsüne koymamamizin verdi.Kafamı göğüne koydum ve ağlamaya devam ettim.Bu sefer hıçkırarak ağlıyordum.Elimle gözü kapattım ve ağlamaya devam ettim.
''Seni Seviyorum''diye fısıldamıştı Harry.Eskiden beni bıraksada ben onun için ölümü bile göze alırım.Ama ne bileyim işte.. James hala kalbimde.
''Oli Seni Seviyorum güzelim.Biliyorum seni bırakıp gittim.Tam bir eşşeğim.Hatta öküzün önünde gideniyim ama sana yemin ederimki o günden beri aklımdan çıkmyırodun.Her gün sinir krizleri geçiriyordum.Her nereye baksam,her nereye gitsem sen gözümün önündeydin.Seni bir türlü aklımdan çıkaramıyordum.Bunları sana anlattıktan sonra senden beni affetmeni beklemiyorum bir kere bana Seni Seviyorum de meleğim''Elime dşen ıslaklıkla kafamı kaldırıp Harry'e baktım.Ağlıyordu.Edward'ım ağlıyordu.Eskiden olsa ona sarılıp,ona sevdiğimi söylerdim.Evet eskiden kolay lokma olabilirim ama Harry'i biraz süründürmek istiyordum.
