RAVEN
Ocknęłam się i moim oczom ukazała się ciemność. Przeszywający chłód sprawiał, że cała drżałam ... z ledwościom się podniosłam, a gdy wstałam ujrzałam Jump City całe w ruinach i płomieniach. Mimo że błądziłam między ogniem chłód boleśnie przeszywał moje ciało coraz mocniej.- Robin!- zawołałam rozpaczliwie rozglądając się po ulicy -Gwiazdka Cyborg! Hallo słyszy mnie ktoś!? -nagle płomienie zaczęły się zwiększać, lecz mi było coraz zimniej. Zobaczyłam kogoś po drugiej stronie ulicy koło jednego z zawalonych budynków, zaczęłam biec do postaci -Hallo!.. Jesteś cały?.. Co do choleee...- mina mi zrzedła, gdy zorientowałam się, że tą osobą jest skamieniały Victor(Cyborg). Byłam przerażona... odczuwałam jakie wielkie cierpienie znosi jego każda część ciała jak i umysł, odwróciłam się i spostrzegłam setki skamieniałych i zatraconych w bólu ludzi. -O co tu chodzi? Co się stało?-zadawałam sobie pytania na które odpowiedzi nie mogłam znaleźć. Pożar w mieście wzrastał, gdy usłyszałam przeraźliwy jęk -Bestia? -zapytałam sama siebie gdy jęk zabrzmiał drugi raz jeszcze głośniej -Bestia! Gdzie jesteś!? -dostrzegłam go i wygrzebałam z gruzów jednego z wieżowców -Co się stało? -spytałam, spojrzał mi w oczy a na jego twarzy pojawiła się złość -To twoja wina! Nie zbliżaj się do mnie! Jesteś potworem! Aaaaa! -jego oczy poczerniały i rzucił się na mnie, a ja oddałam się przeszywającemu mnie na wylot chłodowi.
*****************
Przepraszam jeśli są jakieś błędy, pisałam w nocy. Mam nadzieje że się spodoba ;)
Star
CZYTASZ
Raven i Bestia : WYRWIJ MNIE Z MROKU
FanfictionOd pokonania Trigona minęło już trochę czasu (około 2/3 lata) lecz demony przeszłości nie dają spokoju Raven, próbują zaciągnąć ją w mrok. Mimo to dziewczyna nie daje za wygraną i stara się zachować pogodę ducha. Bestia nadal ukrywa swoje uczucia...
