Przyjaciele..

3.

Równo o 15 usłyszałam dzwonek do drzwi.Zeszłam na dół je otworzyć,a tam stał brunet z bukietem kwiatów przed sobą.Bardzo mnie to zaskoczyło,bo dawno nie dostałam od nikogo kwiatów.

-Hej mała proszę to dla Ciebie.

-Hej.Dziękuję bardzo,wiesz że nie musiałeś?

-Tak wiem ale lubię jak się uśmiechasz ze szczęścia.

-Naprawdę dziękuję jesteś kochany.Poczekaj wstawie je do wody i możemy iść.

-Dobrze.

Wzięłam niebieski wazon nalałam do niego wody włożyłam kwiaty i zniosłam do mojego pokoju na stolik,który stoi na środku pokoju.Zeszłam po schodach biorąc mój worek w którym miałam powerbanka,portwel.Bluzy nie brałam bo stwierdziłam,że bluzę da mi Alex gdyby było mi zimno.

To nie był koniec niespodzianek na dziś po tym jak wstawiłam kwiatki do wazony otrzymałam jeszcze jedyny w swoim rodzaju naszyjnik zrobimy z kawałka bardzo starego dębu z wypalonym wilkiem bardzo się wzruszyłam na widok takiego prezentu po czy przytuliłam Alexa z całych sił i stałam z nim tak przez dobre parę minut.Postanowiliśmy wybrać się na krótki spacer,lecz nie okazał się on taki krótki.Pogoda tego dnia była cudowna,z daleka było widać powoli już słońce chowające się za drzewami pobliskiego lasu.Myślałem że dzień ten w taki sposób dobiegnie końca lecz nie z Alexem.

Chodź na tym spacerze dowiedziałam się wielu fascynujących rzeczy o jego planach,wręcz o wszystkim pogadaliśmy tematy mam się nie kończyły.To czas mijał a ja musiałam już powoli się zbierać do domu.Lecz tego dnia Alex planować coś o czym marzyłam lecz nie chciałam mu tego mówić zauważyłam że sam się domyślił.Zaprosił mnie w jedno tajemnicze miejsce jakiego jeszcze nie znałam tu w okolicy,nieduża polana nad nią drzewa idealne miejsce by usiąść i porozmawiać w spokoju i ciszy zrelaksować się i podziwiać piękny widok słońca,które jeszcze wyłaniało się za drzewami.

- Alex, jak długo wiesz o tym miejscu?

- Wiesz tak naprawdę to wiem o nim od zawsze lecz nikogo jeszcze tutaj nie przyprowadziłem oprócz Ciebie.