Przyjaciele..

4.

-To miejsce jest cudowne.Czemu akurat mnie tu przyprowadziłeś?

-Bo jesteś dla mnie wyjątkowa i bardzo ważna zresztą nigdy nie przestałaś być dla mnie najważniejsza.A poza tym nikt nie zasłużył,żeby go tu przyprowadzić. 

-Ty też nigdy nie przestałeś być dla mnie ważny.

Po tych słowach zapadła krótka cisza.Siedziałam ze spuszczoną głową i bawiłam się swoimi sznurówkami w butach,gdy Alex nagle się pochylił i dał mi buziaka w policzek.Od razu się zarumieniłam,a miejsce w które dostałam buziaka czułam choćby płonęło.  

Blanka pow.

Nie mogę uwierzyć w to co Alex przed chwilą zrobił.Ostatni raz,gdy dał mi buziaka gdzie kolwiek było w dniu naszego rozstania.Tak ja i Alex byliśmy ze sobą przez około 7 miesięcy.Ale pewnego dnia Alex zadzwonił bardzo smutny i powiedział,że musimy poważnie i szczerze porozmawiać.Było to po dwutygodniowym nie widzeniu się,gdy byliśmy w naszym ulubionym parku Alex powiedział,że chce zerwać bo nie daje sobie rady z tym wszystkim że ma za dużo na głowie.Ja się zgodziłam na to rozstanie pomimo,że go dalej bardzo kochałam ale stwierdziłam że jeśli chce,aby on był szczęśliwy to mimo to się zgodziłam.Ale w tedy Alex mi obiecał,że będziemy przyjaciółmi.Na początku buło nam przyzwyczaić się do tego,że nie jesteśmy razem i że między nami ze związku stała się tylko przyjaźń.Nie jesteśmy razem od 2 miesięcy i nie powiem brakuje mi tego co było pomiędzy nami ,ale nie powiem tego Alexowi. Zresztą nie musi wiedzieć,że go dalej kocham.Dla tego bardzo zaskoczyło mnie to co zrobił brunet.

-Przepraszam.

Usłyszałam cicho wypowiedziane słowo.Spojrzałam na bruneta i mocno się w niego wtuliłam.

-Nie masz za co przepraszać.

-Mam.

-Nie.Sama miałam zamiar zrobić to nie raz,ale bałam się że sie na mnie obrazisz czy coś.

I znów zapadła chwila ciszy.