𝗽𝗮𝗽𝗲𝗿 𝗵𝗲𝗮𝗿𝘁𝘀 • taekook

café

"the clock is turning back,
the movie on tv is rewinding,
the fallen raindrops are rising,
the forgotten memories are coming back..."

Ciemnowłosy chłopak przeciągnął się leniwie na niewygodnym krześle i ziewnął ze zmęczenia. Siedzenie w pracy po godzinach zdecydowanie nie należało do spełniania jego marzeń, jednak cóż innego mógł zrobić, skoro wcześniej nie wyrobił się ze swoimi obowiązkami?

Zerknął ospale na zegarek, a mimowolny jęk opuścił jego usta, gdy zobaczył, że było długo po dwudziestej drugiej. Wstał wolno z obrotowego krzesła i niemrawo zarzucił na ramiona czarny płaszcz, wzdychając głośno. Przypomniało mu się, że samochód zostawił pod domem, ponieważ poprzedniej nocy dość sporo wypił i nie chciał ryzykować bycia zatrzymanym przez policję, której na seulskich drogach nie brakowało.

Skinął głową w kierunku ochroniarza, którego kojarzył z widzenia i pospiesznie wyszedł z budynku.
Jak na koniec września, noc była dość chłodna, dlatego wsadził dłonie do kieszeni eleganckich spodni i ruszył w stronę przystanku. Brunet z ulgą stwierdził, że nie będzie musiał długo czekać; raptem kilka minut.

Autobus był punktualnie. Mężczyzna szybko wsiadł do pojazdu i nie zastanawiając się dużo, zajął miejsce na samym końcu, tam, gdzie praktycznie nikt nie siadał. Oparł głowę o zimną szybę, zdając sobie sprawę, że czekała go długa podróż przez całe miasto. Wyciągnął więc słuchawki, z którymi nigdy się nie rozstawał i, po ciężkiej walce z ich rozplątaniem, włożył je do uszu.

Pierwsze dźwięki "Making a new ending for this story" od Han Dong Geuna - ulubionego w ostatnim czasie artysty bruneta, zabrzmiały w jego głowie, gdy skupił swój wzrok na mijanej przez autobus kawiarni.
Nagle czas jakby się zatrzymał, a ciemnowłosy z szybko bijącym sercem obserwował - na pierwszy rzut oka - zwyczajny budynek, kiedy zamglone wspomnienia zaczęły pojawiać się w jego umyśle.

Dwudziestopięcioletni Jeon Jungkook dopiero zaczynał swoją przygodę w znanej na całą Azję kancelarii prawniczej. Stres towarzyszył mu nieustannie od dobrych kilku tygodni; w końcu nie chciał stracić pracy zaraz po jej rozpoczęciu. Według młodego perfekcjonalisty wszystko musiało być wykonane w sposób nienaganny, a on doceniony w oczach szefa i współpracowników.

Właśnie dlatego (zresztą tak jak codziennie) ciężko pracował już od samego rana, nie pozwalając siebie na chwilę wytchnienia.

Tego majowego dnia życie ciemnowłosego jednak uległo zmienie...

Po męczącej pracy, w końcu przyszedł czas na upragnioną przerwę, którą chłopak zdecydował się spędzić w niedużej kawiarni po drugiej stronie ulicy. Pchnął szklane drzwi i wszedł do środka, od razu badawczo rozglądając się po pomieszczeniu. Przyjemnie, cicho i przytulnie, pomyślał Jungkook. Wszystko było utrzymane w pastelowych kolorach, a w powietrzu unosił się ten uzależniający aromat kawy.