I Fell in Love with my Seatmate

My Heart 12

Breth's Pov

Hindi talaga ako makapaniwala. For the first time a girl who just entered my room without my permission. Napakaimpossible talaga. Talaga bang kasambahay namin siya? o Akyat bahay? Grabeh na talaga ang mudos nila noh. Nagpapanggap nah.

By the way ako pala si Breth Rodrigez. And I am the half brother of Marvin. Eh kasi namatay ang  na ang father ko. Simula nong final game namin sa basketball at nainjury pa ako nun. Hindi ako makapaniwala na bigla nalang nawala yung daddy ko sa isang iglap lang. Siya kasi ang inspiration ko kung bakit ako nakaabot sa  posisyong ito, na makaabot sa championship

*FLASHBACK*

" Coach alis muna ako ha! May pupuntahan lang ako. " paalam ko kay coach at pumayag naman siya.

 

Nagprapractice kasi kami ngayon para sa tournament at na qualified kami para sa championship.

 

Pumunta na ako sa parking lot para kunin yung kotse ko. Fourth Year High School na pala ako sa Rodrigez College University. Right? Tama kayo. KaApelyedo ko yung school na ito. Kasi binili ito ng father ko at ginawang private school. Dati kasi public to, pero gumawa talaga ng paraan yung dati ko para lang mabili 'to.

 

Masaya naman ako na naachieve niya naman ang goal niya. Pero hindi ko inakala na nakapangalan ko ang owner dito. Pero bakit? Paano? sabi niya congratulation gift daw niya ito saakin. Pero hindi ko naman kailangan 'to.

 

Wala na akong ibang kailangan kung di makasama lang ang father ko. May cancer kasi siya sa baga at stage four na. Nong una hindi ko pa alam na may sakit siya. Pero ipinaalam na nila saakin nung lumalala na ito.

 

Nakakainis sila, at nakakaasar rin. Hindi ko napagilan ang pagiyak ko habang nagdridrive sa kotse.

 

Papunta na pala ako sa Digamo Hospital where in dito inadmit ang daddy ko. Kasi dito completolahat ng na kagamit. At sinabihan ko yung mga doctor na gawin nila ang lahat para lang mabuhay pa ng matagal ang daddy ko. OA lang masyado noh!.At tumango lang naman sila. Gumaan ng kunti ang kalooban ko ng makita yung daddy ko na ngumingiti saakin.

 

I'm here now sa hospital. At ngayon nakikita ko naman ulit ang ngiti niya. I know na kapag nakikita niya ako ngumingiti talaga siya. And I'm happy to say that.

 

" Kamusta napo kayo dad? "

 

" Heto, malapit ng--- " hindi na napatuloy sa pagsalita si daddy ng nakita niya akong bigla lumungkot ang mukha. " Eho! Wag kang mag-alala. Kahit mawawala na ako. Nandito lang naman ako sa puso niyo, nagbabantay rin naman ako sainyo. At hinding-hindi kita pababayan. Tandaan mo yan. Cuz I'll just be in your side lagi kitang babantay. Na kahit wala na ako, sasamahan ko parin kayu sa lahat ng problema na dadaan. "

 

" Pero Dad! "

 

" No! no! no! wala ng pero. Kagustuhan ito ng diyos, anak. At wag kanang malungkot. Kung malulungkot ka malulungkot rin ako. Gusto mo ba yun? " sabi niya habang tinataasan ako ng kilay.