I Fell in Love with my Seatmate

My Heart 29

Allanice POV

Napagdesisyonan ko na 'di ko papansinin yung taong tumatawag sa'kin.

"ALLANICE"

"ALLANICE"

Nakakairita na talaga. Isang ulit pa niya sa pagtawag sa'kin... ah... anong gagawin? Wala akong maisip ah! basta di ko siya papansinin. 

"ALLANICE" Ah! nakakahiya na pinagtinginan na ko ng mga tao.

Bwesit! pwede naman siya lumapit kesa sumisigaw! 

Di ba niya alam na kumakain pa ko?! Walang mudo!

"Bakit?" tumayo na ako tas humarap sa kanya.

And he looks so strange. Di familiar mukha niya. I don't know him, kainis bakit alam niya pangalan ko. Am I that famous? Eh bago pa nga lang ako dito! Andali naman maspread ng news na may diyosa kumakain sa canteen.

Echus! feeling. 

"Allanice!"

"Err! Can you please stop calling my name! Pwede bang sabihin mo nalang kung anong kailangan mo? You just bothering my sandwich! Kawawa naman!"

"Eh! k-kasi-- " nauutal na sabi niya pero di ko na siya pinatapos pa. Antagal kasi kaya bumalik nalang ako sa pag-upo at sa pagkain ng sandwich ko. "Sandali!"

"Pocha! Ano ba!" binalikwas ko yung kamay niya, hinawakan niya kasi yung balikat ko..

"S-sorry! Masyado ka namang bitter!" kalmadong sabi niya.

Yan pala! marunong naman palang magsalita ng matino pinapa-stress pa ko.

"So what the probz? Bakit ba lagi mong sinisigaw yung pangalan ko?" tanong ko sa kanya then eagerly I bite the whole half sandwich.

Tumitingin lang siya saken hanggang sa linunok ko na yung sandwich ko.

"Hey?! Are still there?"

Hindi kasi umimik eh! Gutom ba 'to|?

"S-sorry!" 

"Okey! okey medyo nakapagtataka na yang kinikilos mo. Can you please tell me who you are?"

"Me?!" ngumiti siya "Talaga?Di mo ko nakilala?"

Ano bang pinagsasabi ng unggoy na 'to. Kaya nga ako nagtatanong di ba.

Bungol! 

"Leche, ewan ko sayo"

"Uy! teka lang." 

Tumayo na ko at umalis tsaka hinawakan niya ulit kamay ko.

"Ang bitter mo talaga Allanice. Lagi nalang. Nung High School pa" walang alin langan na sabi niya then binitiwan na niya yung kamay niya sa pagkakahawak sa kamay ko.

"And so? Buset ka paki ko! 'Di kita kilala... T-teka! anong nung high school? S-sino kaba ha?" Alam ko na style niya. Ang bulok naman. Magsisinungaling siya na kakilala ko siya sa highschool then topics about nonsense na di ko alam. Sh!t di ako tanga noh.

"Well, ako lang naman ang kakopetensya ng bestie mo!" ang laki ng ngiti sa mga labi niya sa pagsagot sa tanong ko. 

Naglakad ako palabas ng canteen. Pero sumusunod paren siya saken. 

"Can you please Stop following me! Leche ka!"

"Wait! Di mo ba tatanongin ano pangalan ko?" tanong niya habang naglalakad.

Oo nga noh! sana ang pangalan ko nalang tinanong sa kanya. Sige nga! Baka di talaga siya stalker. Baka! BAKA maalala ko siya.

"Alright! What's your name? Bilisan mo lang may gagawin pa kasi ako"

"Okey! Bibilisan ko lang. Pero pwede bang huminto muna tayo. Napapagod na kasi ako kakahabol sayo eh"

Hahaha! Nakakatawa naman 'tong stalker na 'to. Talaga siya pa ang nakaisip nun.

Mabuti nalang pagod narin ako sa kakalakad na di ko naman alam kung saan ako pinapadpad ng paa ko.

"Pasensya kana... sige sabihin mo na kung ano pangalan mo"

"Okey! Heto na! I'm ---"

Kriiiiiiiiiiiiiiiiiingggg Kriiiiiiiiinngg!!!

Oh gosh wrong timing. Alas dyes na pala. Pysics time na namin ngayon.

"I'm sorry gtg!" nagmamadaling pagpapaalam ko sakanya.

And then nagtataranta naman ako kung saan ako dadaan. 

Asan ba kasi ang daan pa balik. Nalilito na ko sa sobrang lawak ng school na 'to. 

Kanina pa ako paikot-ikot at pagbalik-balik sa kanya and he stand there and just watching.

Pocha! di ba niya ako tutulungan?. Totoo! wala ba siyang balak?

"Gusto mo ng tulong?" ayan ngayon pa siya mag-aalok na sobrang late ko na. Ang galing din niya eh no!

"Salamat tara saan?" dali-dali kong hinawakan yung kamay niya then naglakad papunta sa left side pero huminto siya.

"Di diyan ang daan nasa right side"

"Sh!T ang tagal mo! Sige diyan ka na nga!" sabi ko ang tumakbo na ko at iniwan siya mag-isa dun.

~~~

A/N: Yan sa muna sa ngayon... bukas ulit. Guess who sino yung kausap ni Allanice. ;)