I Fell in Love with my Seatmate

My Heart 25

A/N: Ang chapter pong ito eh sulat na ginawa ni Breth sana maintindihan niya at magustuhan. ^_^

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Breth's POV

==================

Unang araw ng pasokan ngayon. At 'di narin ako makapag-intay pa, dahil I know you I'll see you again. Ewan ko ba kung ba't naging ganito na ako since na pumasok ka bilang kasambahay namin. And just I first saw you I remembered a thing na medyo na confuse ako kasi hindi ko man lang maalala kung ano o kailan. 

"Manang Fe may ulam na ba?" sigaw ko at bumaba na sa kwarto after kung magbihis. Alas 6 pa ng umaga. At talagang maaga ako nagising ngayon. Supposedly mga 7 yung oras na gising na ako 'di pa yan kasali yung wala pa akong ligo  as in gising na ako 7:00 a.m. Pero ngayon nakapanibago.

"Nandito na ejo." sabi ni manang habang nilalapag niya ang mga ulam sa mesa.

"Thanks manang" I smile at her then nagsimula ng kumain.

I remember again, ng matikman ko ang handa ni manang fe naalala ko ulit yung luto mo. Ganito din yun kaso parang may kulang. Medyo maalat kasi yung luto mo at sa tuwing kinakain ko yun eh imbis na itapon ko at mandiri sinasamaan mo ako ng tingin. Kaya't kinakain ko nalang hanggang sa makasanayan ko.

Ang sweet di ba!.

"Good Morning, Breth" bati ng mga babaeng sumalobung saakin sa may gate ng school. Ang dami nila kaya pilit kong ipanasok nalang ang kotse ko para hindi mahalay kaagad. First day of school pa naman.

Bumaba ako sa kotse at agad na hinanap ang pangalan ko sa mga rooms. 

Inabot ako ng ilang oras. You know, ang laki kasi ng school na'to kaya oras talaga ang ginugugol dito. Nakita pa nga kita na hingal na hingal pero sandali lang tayong nag-usap kasi may humahabol saakin nun. Mga pangurls lang naman at ang nakakaloko pa parang gusto nila ako halayan, ang papanget ng humahabol saakin. I'd run as I could hanggang sa nakaabot ako sa third floor.

And I finally saw my room ng makaabot ako sa third floor.

"Anong nangyayari?" tanong ko sa mga estudyante na nagsitapukan sa loob.

"May nag-aaway kasi--" tinuro niya yung isang babae at isang lalaki. "Grabeh ang taray ng babae. 'Di niya ba alam na si Prince Lorenz yung tinatarayan niya."

"Ano naman ang dahilan ba't siya nagtataray sa kanya?" usisa ko at tiningnan ko kayo dalawa matagal kayong nag-imikan lalo na 'tong kinakausap ko hindi na ako sinagot."Hoy! tanatanong kita!"

"Ay pasesnya na. Nagtatanong lang naman si Prince Lorenz sa babae" sagot niya without looking at me. Loko din 'tong prince Lorenz na 'to ah! sabi ko sa isip ko. And I suddenly appear both in your sides matapos kayong mag-away at nakaupo na kayong dalawa. 

Magkatabi kayo kayang kinausap ko si Lorenz "Uy Ikaw!" sambit ko sa kanya tapos tinuturo niya yung sarili niya.

"A-ako ba?" tumingin siya sa likod tapos tumingin ulit siya saakin.

"Bingi ka ba, syempre ikaw sino pa ba yung tinitingnan ko"

"Aba! malay ko ba kung itong upuan ang kinakausap mo"

Tarantado 'to ah! Seryoso ako. "Nambibwesit ka ba?" 

"Baka ikaw!" tumaya siya at hinarap ako. Nakita ko na tumingin ka saakin ng masama pero you smirk. Hindi ko alam kung ano ang iniisip mo. But sa nakikita ko sa mga mata mo parang gusto mong suntukin ko siya.

"Tarantado ka pala eh, seryoso ako dito, wag kang bobo!" sigaw ko sa kanya at sinuntok ko siya sa pisngi. Natumba siya at tumayo kaagad at sinunggaban ako. 

"Sino kaba ha! Bakit ka nakikialam."sabi niya at sinuntok uli ako sa mukha. Ako nakikialam tsk. ang bobo naman nito kinausap lang nakikialam agad? tanong ko sa sarili pero hindi ako nagpakahina at sinuntok ko siya.

"Anong nakikialam? ang nonsense ng sinasabi mo bro!. Wala akong paki kung may away kayo o kung may pinag-uusapan kayo. Sa'kin lang naman kung uupo ka ba diyan o babastusin mo tong babaeng to?" uminit ang ulo ko sa mga pinagsasabi ng gagong ito kaya kinuha ko yung kwelyo ng damit niya at itinaas para di na siya makagalaw pa.

"B-bitiwan mo nga a-ako!" sabi niya habang pilit siyang kumawala sa pagkakahawak ko sa mga kwelyo niya. Sa sobrang galit ko di ko siya pinakinggan hanggang sa humihikahos na siya sa paghinga.

Naramdaman ko na may biglang humawak sa damit ko at tumayo ka sa gilid ko saka hinawakan mo yung balikat ko. Na para bang pinapakalma mo ako. 

Kumalma na ako dahil sa ginawa mo at nabitiwan ko siya " IKAW! isusumbong kita kay mommy! " sigaw ni prince Lorenz sabay habol ng kanyang paghinga at tumakbo paalis.

"Sige lang magsumbong ka." sigaw ko rin sa kanya. Tapos tiningnan kita then you smile at me. Nagsitawanan ang mga tao sa klassroom at ako din napahagulgul din ng tawa.

"Aahh... Nami may umupo na ba dito?" tanong ko sayo at umiling ka. "Pwedeng ako nalang dito umupo"

"Asos! ba't ka ba nagtatanong diyan sainyo naman yang upuan na yan. Umupo ka kung saan mo gusto" oh! ako naman ang tinarayan nito. Ngumiti ako sayo.

Nakalimutan ko. Bakit nga ba nagpaalam ako eh samin pala 'tong upuan na 'to. Ang bobo ko. hahaha.

Nakita kong nag-uusap kayo ni Allanice medyo OP ako kaya natulog nalang.Gigising nalang ako kung dumating na ang professor.

Di ko akalain na magkaklassmate pala tayo. Akala ko schoolmate lang pero unexpected. May nakipagsuntukan pa ako dahil sa'yo. Actually 'di naman sa'yo yun. Tarantado lang siguro yung Prince Lorenz na 'yun at 'di ako kinausap ng maayos. But atleast sa pakikipagsuntukan ko sa kanya eh nakatabi naman kita. 

Masaya na ako dito kasama mo kaya lang OP ako. Pero mabuti nalang nakatulog ako ng madali nakakapagod kaya maglaro ng video games ng 24 hours. Mabuti nalang hindi ako namatay o naparalize dahil sa kalalaro ko dun. Nakakatawang isipin ang emote ko ngayon. Alam niyo ba na sa mga sulat kung 'to ay inaasahan ko na mabasa mo to balang araw. 

How I wish na mabasa mo ang sulat na 'to. Sinusulat ko 'to sa private notebook ko nong boring ang discussion ng mga professors. Sana magka-usap tayo balang araw ng seryoso at sinsinan.

***