Herkesin o öve öve biriremediği uzun saçların kimbilir her uzayışında kaç tane gözyaşıyla bulandı.
Kimbilir gerideki cam kırıklarınla farkında olmadan alay ettiklerini?
Kim bilebilir senin tebessümlerinin ardındaki hüzününü,
Kim bilebilir senin yarabandının altındaki geçmeyecek, soluksuz derin izi.
Kimse hiç bir varlık, yada nesne; Onların zerre umrunda değilsin.
Sana sorsam ya?
Senin yanında şuan kim var? -gerçek manada-
Düşüncelerim gereği kalbimi söküyorum , beynim beni işlevlendirebileceğine inancımı yitiriyorum, akıl sağlığımla oynuyorum. Mantığım ruhunuza dik durabilir,
Ben gideceğim zaman sessizce yok olacağımı seslendirmek isterim, son şarkım öyle bir seslensin ki ardımdaki tonla günahımı bu şekilde hafifletebileyim.
