BÖLÜM (2)

4.7K 108 28
                                    

Bölüm şarkısı
Şanışer - Bu sabah

~ARABA~


Canımın acısı ile yüzümü buruştururken başımı kaldırıp. Bana dik dik bakan adama çevirdim bakışlarımı.

"Kalk artık yerden! gelecekler şimdi." Kaşlarımı derince çatıp, öküzlükte mastır yapmış adama sinirle tısıladım.

"Öküz müsün!" çemkirmemin üzerine kaşlarını çatıp arkasını döndü.

"Ne halin varsa gör. " deyip ilerlemeye başladı. Yerimden doğrulup burkulan ayağımla arkasından ilerledim.

"Dur! Büyük dev dur!" Boş bakışlarla arkasını döndü. Gözleri ayağıma takılınca yüzünü buruşturdu

"Sakar." Söylenip arkasını dönüp tekrar yürümeye başladı. Arka bahçeden ön bahçeye geçerken arkamızdan onlarında pencereden atladığını gördüm. Ağrıyan ayağımla koşarak yetişmeye çalıştım. Bahçe kapısına bir kaç metre kala durdu

"Benden bu kadar sen yoluna ben yoluma." Ona inanamaz gözler le baktım

"Saçmalama geliyorlar beni evimin yakınlarına bırak." Kaşları alayla havaya kalktı

"Başka emrin?" Tekrar yürümeye başlayınca atıldım

"Para veririm! Çok para veririm. Yeterki beni çıkar!"

"Oradan bakılınca paraya ihtiyacı olan birine mi benziyorum?" Dudağım alayla kıvrıldı

"Evet. Yani özel okulda okuyorsun. Bir araban bile yok. Kesin burslusundur da sen." Cebinden anahtar çıkarıp basınca tam yanımızda r8 arabanın kapı açılma sesi geldi. Ağzım o şekli alırken o sırıtıyordu

"Upps! Bak ne istersen yaparım. Yeterki şu illet yerden beni çıkar." Tek kaşı havaya kalktı

"Benim isteyeceğim şeyler senin boyunu aşar." Dedi baştan aşağı süzerken. Ilk önce söylediği şeyi idrak edememiştim. Ama o gözlerin arkasındaki imayı anlayınca yerimden atıldım

"Öldürürüm lan seni!" Havaya kalkan elimi inmeden havada tuttu.

"Sakın." Diye tısıladı. Sadece ona muhtaçtım şu anda ama adama tokat atacaktım.  Başımı sağa sola salladım
Elimi bırakıp arabasına doğru ilerledi. Kapısını açıp bindi. Annesini kaybetmiş yavru ceylan gibi ortada kalmıştım. Arkamı döndüğümde o çocukların sırıtarak geldiklerini gördüm bir umut büyük devin gözlerine baktım arabayı çalıştırdı.

"Atla başımın belası." Koşarak yanına geçip oturdum. Yanına oturmam la büyük bir rahatlama çöktü içime. Büyük dev arabayı hızla çalıştırıp okuldan çıktı. Arkamızdan gelenler bunu beklemiyor olacaklar ki afallamışlardı. Pencereden kafamı uzatıp orta parmağımı gösterdim. Ama bu onları daha çok kızdırmıştı. Işaret parmağıyla tehdit eder gibi sallayıp arabalarına bindiler. Ne yapmıştım ben?

İTAAT ET +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin