Önündeki çıplak bedene yaklaştı genç adam, elini kaldırıp genç kızın çıplak kalçasını tutup kendine bastırınca, genç kız inlememek için kendini zor tuttu.
"Bana itaat et Hare, şimdi önümde diz çök ve kemerimi aç."
.
Not; Kurgu +18 ve olumsuz davran...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çağan Demirkan
Hayatım ve kurallarım değiştirilmek isteniyor ve değişiyordu. Ben kendimi koruyabilecek ve savunabilecek bir insandım. Peki bu neyin nesiydi. Çağan herşeye burnunu sokmaya başlamıştı. Dayanılmaz dı!
Herkes birer birer okula girmeye başlayınca bende çatık kaşlarımla Çağan a döndüm
"Beni korumana gerek yok! Kes şunu yapmayı!" Yalandan tebessüm edip yüzüme doğru eğildi
"Neden?" Yüzünün ortasına bir tane çakmamak için kendimi zor tutuyordum. Bir insan bu kadar vurdum duymaz olabilir miydi? Ne desemde boş boş konuşacağı için konuyu değiştirdim.
"Müdürün baban olduğunu neden söylemedin?" Omuz silkti
"Gerek duymadım." Bu kadar açıklayıcı olamazdı zaten. Gerek duymamış mış!
Pislik.
"Neyse yer cücesi. Hadi sınıfına gir, uslu uslu ders dinle." Yüzümü buruşturdum.
"Bana yer cücesi demeye devam edersen eğer-" cümlemin sonunda yüzüme kışkırtıcı bir gülümseme kondurdum ve bir adım geriye gittim. Çağanın gülen yüzü ciddi bir hal alırken üzerime gelmeye başladı. Bende hızlı adımlarla geriye gidiyordum.
"Bak kızım, dünkü gibi sakin kalmam. O dilini koparırım." Ona dil çıkarırken bir yandan içimdeki dürtüyü yok etmeye çalışıyordum. Ama yok! Içimdeki ses 'yap' deyip duruyordu.
"Şişko! Dağ ayısı!" Diye bağırıp tam arkamı dönüp kaçacaktım ki, heybetli bir bedene çarpıp geriye düşmem bir oldu. Saçlarım yüzüme dağılırken Çağanın sinir bozucu sesini duydum
"Ilahi adalet." Sinirle yüzümdeki saçları geriye atıp. Burnumdan soluyarak ona baktım.
"Iyimi siniz?" Yanıma diz çöken tanımadığım genç adama tip tip baktım.
"Iyi miyim? Şu halime bak!" Diye kendimi gösterdim. Çağanın sesi kesilince gittiğini sanmıştım ama kafamı kaldırıp bakınca o çatık kaşlarıyla diz çöken adama bakıyordu.
"Özür dilerim. Sizi fark etmedim." Gözlerimi devirirken yerimden kalkmaya çalıştım
"Ya hadi ben arkamı göremiyorum. Sen nasıl önünü göremiyorsun- Ahhh!" Ayağıma giren keskin acıyla inledim. Çağan yanıma hızla diz çökerken o tanımadığım adam ayak bileğimi eline almıştı.
Ne oluyordu lan!
"Dokunma ona!" Diye hırladı Çağan. Ona anlamsız ca bakarken gözlerini bana çevirdi
"Yani kırık falan vardır." Diye açıklamada bulundu.
"Kırık değil ama incimiş. Istersen revire gidelim?" Çağan adamın elindeki ayağımı kendi tarafına çekerken ağrı şiddetini arttırmıştı.
"Ahh! Ya biraz dikkat etsene!" Çağan bana yandan sert bir bakış atarken ona döndü. Bu malın derdi neydi?
"Nerden bileceksin kırık mı? Çıkık mı? Doktor musun lan sen!" Adam ona bıkkınca bakıp gergin bir nefes aldı
"Evet, doktorum. Bırak ta işimi yapayım." Gözlerim şokla aralanırken yüzünü biraz daha incelemeye başladım. E bu çocuğun suyunu çıkarsan 23 yaşındaydı. Nasıl doktor olabilirdi ki?
"Ne yani şimdi sen doktor musun?" Adam genişçe gülümseyip başını salladı.
"Evet. Bu okulda çalışmaya başladım üstelik." Başımı sallarken ayağa kalkmaya çalıştım. Ama doktor buna hemen engel oldu
"En azından sarana kadar üzerine basmasan iyi olur." Ama onun bana dokunmasını istemiyordum ki. Kimsenin dokunmasını istemiyordum. Çağanın bile. Ama başka çarem de yoktu. Ömür boyu topallamak istemiyordum da. Mecburen başımı salladım.
"Peki." Doktor bir elini belime diğerini bacağıma koyarken tam kaldıracağı vakit Allah'ın malı Çağan yine engel olup beni kendisi kucağına aldı. Ona şok olmuş gözlerle bakarken onun gözleri bir an beni bulmamıştı
"Belertme gözlerini. Benim yüzümden düştün. Acıdığım için kucağıma aldım." Derin bir nefes alırken ellerimi kucağımda birleştirdim.
"Gerek yoktu ben kendim yürüyebilirdim." Başımı arkaya atıp baktığımda doktorunda bize doğru geldiğini fark ettim.
"Vardı." Dedi Çağan kısa bir cevapla
"Hem sen bunları boş ver. Boynuma sarılda düşme. Sinsi yılan." Onu kaale bile almama gerek yoktu. Hayatımda onun kadar vurdum duymaz bir insan tanımamıştım. Onun dediğini de yapmadım tabikide. Onun boynuna sarılacak halim yoktu. Koridorlarda geçerken insanların kötü kötü bakmasına maruz kalıyordum. Hepsine tip tip bakarken şimdiye kadar hiç görmediğim ama odanın beyazlığından ve masa, yatağından revire geldiğimizi anlamıştım.
Kalçama değen rahat sayılacak yatakta ayağımı uzatacakken Çağan buna engel olup, kırılacak eşya gibi yavaşça ayağımı uzattı. Bu aptal cidden bana acıyor muydu? Ona kaşlarımı çatarak baktım
"Sen bana acıyor musun? Bak sana burdan bir çarparım-" Çağan birden üzerime abaninca susmuştum. Bundan nefret ettiğimi bildiği için bunu kullanıyordu. Sürekli sınırlarımı ihlal ediyordu.
"Şu karga sesini kes, sinsi." Deyip çekildi.
Ondan nefret ediyordum!
.
Doktor ayağımı sardıktan sonra ayağa kalkmıştım. Zaten çokta kötü değildi. Dediği gibi incimişti. Çağan telefonu çalınca devirden çıkmıştı. Telefona bakarkenki suratı okadar korkutucu bir hal almıştı ki onu bu hala sokan şeyin ne olduğunu deli gibi merak ediyordum. Revirden çıktığımda gözlerim Çağanı ararken onu koridorun sonunda, arkası dönük, hararetli bir şekilde telefonla konuşurken fark ettim. Ayağımdaki acıyı yok saymaya çalışarak sessizce arkasından yaklaşıp kulak kabarttım.
"Sana olmaz dedim! O bunu yapmaz!" Sessiz haykırışları kimseye ulaşmasa da ben çok net duyuyordum.
"Lan anlasana, o kız öyle biri değil!" Başını kaldırıp derin bir nefes aldı
"O anasını siktiğim, piç Anıl mı söyledi! Bak Meriç şimdiye kadar her işimi kendim hallettim. Kimseye ihtiyacım yok benim. O kızı da unutun!" Kaşlarım çatılırken görünmemek için bir adım geriledim. Kimden bahsediyorlardı? Ve bu mesele neydi?
"Ne zaman ve nerde?" Diye sordu bu kez. Sesi az önceye nazaran daha sakindi.
"Okul olmaz! Geçen sefer yakalanacaktım!" Okul mu? Onun bir şeyler karıştırdığını zaten anlamıştım.
"Sikerim böyle işi! Tamam amına koyayım! Saat on birde okulda buluşuruz." Gözlerim şokla açılırken geriye doğru yürüdüm. Beni fark etmemesi gerekiyordu. Çünkü onun bu gece ne halt yediğini öğrenecektim.
