İTAAT ET +18

BÖLÜM (3)

Bölüm şarkısı
Feride Hilal Akın - Yok Yok

~Sevgilisiyim~

Burnuma dolan keskin sigara kokusu yüzümü buruşturmama neden olmuştu. Gözlerim kapalıydı. Açmakta zorluluk çekiyordum. Tüm vücudumun sızım sızım sızladığını hissediyordum. Elim başımı bulurken gözlerimi açmıştım. Başım patlamak üzereydi. Etrafa göz gezdirirken bir şey farkettim.

Burası benim odam değildi!

Yerimden hafif doğrularken, karşı tekli koltukta tanıdık bir sima belirdi. Bu Çağan 'dan başkası değildi. Ama ben neden buradaydım? Ve neden her yerim ağrıyordu? Hareketlendiğimi fark eden Çağan başını elindeki telefondan kaldırıp bana dikti.

"Sonunda uyandın, cüce." Kaşlarım çatılırken dişlerimi sıkıyordum.

"Bana şöyle hitap etmeyi kes. Dağ ayısı!" Alay barındıran yüzü ciddi bir hal alırken ayağa kalktı

"Hakaret etmeye başladıysan, demekki iyisin. Defolup gidebirsin artık." Ona ciddimisin bakışı atıp yerimde oturur pozisyonuna geldim.

"Ben buraya nasıl geldim? Ve neden geldim?" Başını arkaya atıp derin bir nefes aldığını işittim

"Gebermek üzereydin ama şanslısın dün iyi tarafıma denk geldin." Ettiği hakareti şimdilik sineye çekerken asıl önemli kelime beynimi kemiriyordu

Dün demişti! Yani dünden beri bu evdeydim!

"Dünden beri uyumama nasıl müsade edersin? Benim bir evim ve ailem var farkında mısın?" Sesim yüksek çıkmıştı hal böyle olunca bulunduğumuz odanın kapısı açıldı. Ve yine aynı yüzler belirdi. Liya ve Anıl şaşkınca bizi izliyorlardı. Onlara doğru adım atacağım sırada başım döndü. Olduğum yerde kaldım.

"Bana bir taksi çağırır mısınız? Hemen eve dönmem lazım." Ailemin merak edip etmemesi umrumda değildi. Sadece burada kalmak istemiyordum. Anıl ve Liya odayı terk ederken gözlerim uzerimdekilere kaydı. Bol bir eşofman altı ve aynı büyüklükte tişört. Bunlar benim kıyafetim değildi! Sinirden saç diplerimin karıncalandığını hissediyordum. Kaşlarım çatılırken Çağan'a baktım. Onun gözlerinde tek gördüğüm ne zaman gideceksin der gibi bakıyordu.

"Bunlar benim kıyafetlerim değil! Ķim değiştirdi? Nerede benimkiler?" Diye tısıladım. Umursamaz gözlerini üzerimden çekerken tekli koltuğa kendini attı. Bu halleri sinirlerimi bozuyordu

"Dün gece gebermek üzere olduğunu söylemiştim." Yani der gibi bakınca sıkıntıyla nefes aldığını işittim

"Yani elimde ölüpde başıma dert açmana izin veremezdim. Ateşinin düşmesi için duş alman gerekiyormuş. Uzerinide ben değil Liya giydirdi. Bana bir sapıkmışım gibi bakmaktan vazgeç!" Içim bir nebze olsun rahatlarken gözlerimi üzerinden çekmeden cevap verdim.