Author’s Note: Hello sa inyo.. buti na lang.. buti na lang talaga nilabas ang internet naming.. XDD wahahaha.. exams eh kaya tinago.. eh naawa ata kasi bored na bored na ako.. kaya eto nakapagtype ng update.. bukas ko pa sana ipopost kaso naisip ko ipost na lang ngayon.. kaya ayan.. kaya lang ako nag OL para ipost ito eh.. ^^
~BRITANNIANEMPIRE13~
______________________________________________________________________
(Nico’s POV)
It’s been 3 years ago since that incident happened..
(FLASHBACK)
*3 years ago
“ dahan dahan lang hope.. baka mahulog ka diyan.. “ sabi ko kay hope.. nakatayo kasi siya sa table eh.. ewan ko ba diyan.. trip tumayo sa ibabaw ng table eh..
“oo na promise.. mag iingat ako.. “ sabi pa niya.. mag kinukuha kasi siya dun sa taas ng shelf eh gusto niya siya kumuha.. sabi ko nga knina sa kanya ay ako na. eh ayaw naman niya.. kaya ginamit niya yung table at yun ang ginawa niyang tuntungan..
“ayun.. nakita ko na..wwwwwwweeeeeeeeeeeeeeeeeee!!” sabi niya tapos nagtatalon siya dun sa table..
“oh dahan dahan lang.” paalala ko sa kanya..
“weeeeeeeeeee!” Sabi ulit niya tuwang tuwa eh.. tapos sa di inaasahan.. nagsala yung paa niya sa table..
“waaaaaaaaaaaaa!!” sigaw niya.. buti na lang nasalo ko siya..
“ayan na nga ba ang sinasabe ko eh” sabi ko habang nakahawak pa rin ako sa kanya.. nasalo ko eh.. pero yung isa niyang paa nasa may table pa din..
“thank you promise..”
“welcome as always.. mag ingat kasi sa sunod..” sabi ko sa kanya.. tapos ngumiti lang siya.. buti na lang talaga at hindi siya nasaktan.. dahil kung hindi.. naku..
Tapos bigla nalang.. bumagsak yung isa niyang paa.. kaya naout of balance ako.. muntik tuloy kaming matumba pareho.. buti na lang at nakakilos agad ako.. nabalance ko katawan ko.. KASO.. sa nangyareng yun.. sa pagkakaout of balance ko.. AKSIDENTENG NAHALIKAN KO SIYA..
Parehas kaming gulat na gulat dun.. at halos isang lingo siyang hindi nagpakita sakin.. nahiya daw kasi siya eh… buti na lang at napilit ko na magpakita sakin yan.. matigas din ulo niyang si hope eh.. di mo yan basta basta madidiktahan ng kung ano ang gagawin niya.. basta gusto niyang gawin.. gagawin talaga niya..
(END OF FLASHBACK)
Yan alam niyo na ngayon kung bakit naging ako ang first kiss niya..
“bumalik na lang tayo sa Melbourne promise.. mas gusto ko pa dun.. “
“alam mong hindi maari yan hope.. “
“bakit? Dahil dilikado ako dun? Ano ba talaga ang totoo?”
“dilikado ang buhay mo sa Melbourne hope.. dib a nga may nagtatangka sayo? Kaya nga tinatago natin yung identity mo di ba? At kaya din nagpapanggap kang personal maid ko ngayon hanggang sa tinatago pa natin ang identity mo..”
“oo nga promise.. ang sakin lang bakit parang may hindi ako alam? Sino ba yung nagtatangka sakin? Saka bakit nila ako pagtatangkaan? Pinatay na nga nila ang mga magulang ko.. tapos ano ako naman ang isusunuod nila sa kanila?”
BINABASA MO ANG
